Runen zingen (Covenbijeenkomst Hagazussa)
We hadden vanavond bij Verelna afgesproken om weer een nieuw aspect van de runen te leren kennen: het zingen van de runen of Galdr. Toen we samen met Vincent Ongkiwodjojo een Seidr ritueel deden om te zien hoe dat moet zijn geweest, had hij verteld hoe in de saga van Erik de Rode het verhaal wordt gedaan van een rondtrekkende Völva of zieneres die voorspellingen deed over de volgende winter. Om in trance te raken, vraagt de Völva om de oude liederen te zingen. Het probleem is dat niemand die oude liederen nog kent omdat die oude kennis verloren is gegaan naarmate de kerstening vorderde. Uiteindelijk vinden ze toch nog één jonge vrouw die de oude liederen heeft geleerd, maar ze wil ze niet zingen omdat ze een goede christen is. Pas nadat ze onder druk is gezet, zingt ze de oude liederen zodat de Völva in trance kan raken en haar voorspellingen kan doen. Het zingen van de liederen is dus cruciaal voor het magische werk van de Völva.
In de Edda lezen we hoe Odin magische liederen leert aan mensen die hem gastvrijheid bieden. Het activeren van de kracht van de runen voor magische doeleinden door ze ergens in te kerven en hun naam te zingen gebeurde dus waarschijnlijk al in de tijd van de Germanen. Het Finse woord voor “lied” is trouwens “runos” ... Letters – en dus ook de runen – werden gezien als magische symbolen met elk hun eigen kracht en hun eigen geluid. Door de namen of de klanken van de runen te zingen, wordt die kracht geactiveerd. Wie gelooft in magie, weet dat alles in de wereld een bepaalde trilling heeft. Het is alsof er overal om je heen een fluistering is. Je moet alleen leren hoe je die moet horen. Het is geen toeval dat het Duitse werkwoord “raunen” en het Middelnederlandse “runne”, die allebei “fluisteren” betekenen verwant zijn met het woord “rune”! Elk geluid is een trilling en door te zingen verander je vanzelf de trilling van de wereld om je heen. Vroeger werden dus wel meer magische spreuken gezongen en niet alleen de runen. Het Engelse woord “enchanted” zegt het allemaal: het betekent zowel “bezongen” als “betoverd”.
Een andere manier om de kracht van een bepaalde Rune tijdens een ritueel of meditatie te activeren is door de vorm van de rune in kwestie aan te nemen. Je gaat dan in een houding staan die zoveel mogelijk lijkt op de rune en zingt de naam van de rune. Deze “runische yoga” is echter pas in de jaren 20 van de vorige eeuw ontwikkeld door Duitse occultisten. Ze wordt wel nog altijd zeer wijdverspreid toegepast.
De kracht van de runen kan je gebruiken in je dagdagelijks leven. Stel dat het je ergert dat jij het meeste werk in het huishouden op je moet nemen terwijl je parter elke avond in de zetel ploft. Dan zou je de kracht van de rune Gebo kunnen activeren. Die staat voor een evenwicht tussen twee polen, gelijkwaardige moeite om iets te doen, uitwisseling.
De kracht activeren van de rune, doe je door hem in je aura in te brengen. Als je Gebo in je aura inbrengt, heb je minder last van die ergernis en zal je ook meer uitstralen dat je een gelijke verdeling van de taken in huis wil.
Een rune in je aura inbrengen doe je door jezelf af te stemmen op de energie van de rune in kwestie. Dat is helemaal niet moeilijk:
Tijdens de avond zongen we alle 24 runen van de Oude Futhark. Dat vergde best wel wat fysieke inspanning. Net zoals je bij Tai Chi verbaasd bent over hoe moe je bent na afloop, waren we ook op het einde van de sessie behoorlijk vermoeid. We waren helemaal opgerokken en uitgestretched :-).
We noteerden elk de drie runen die ons het eerst voor de geest kwamen:
Hamamelis stond ervan versteld hoe verschillend de klanken van de runen waren geweest. Elke rune heeft niet alleen een eigen betekenis maar ook een eigen geluid dat voor elk van ons anders was geweest. Ik moest meteen denken aan de Clanmoeders workshop rond Zij Die De Waarheid Spreekt, waarin Martine ons leerde dat wij bij elke reis contact maken met het collectieve onbewuste, dat via onze ziel vertaald wordt in symbolen, zodat wij ermee aan de slag kunnen. Die symbolen zijn niet voor iedereen gelijk: iedereenheeft al een ander traject afgelegd, verschillende leven geleefd, andere kennis en ervaringen opgedaan, die de interpretatie van het collectieve onbewuste kleuren. Als wij de runen uit het collectieve onbewuste halen, tonen ze zich aan elk van ons dus op een andere manier.
Verelna vergeleek het met het toegangsexamen van de Studio Herman Teirlinck, waar een opdracht als “Wees een lapje spek in de pan” voor iedereen een ander resultaat geeft. Ik weet niet of er veel lapjes spek in het collectieve onbewuste zitten maar we wisten wat ze wou zeggen :-)
In de Edda lezen we hoe Odin magische liederen leert aan mensen die hem gastvrijheid bieden. Het activeren van de kracht van de runen voor magische doeleinden door ze ergens in te kerven en hun naam te zingen gebeurde dus waarschijnlijk al in de tijd van de Germanen. Het Finse woord voor “lied” is trouwens “runos” ... Letters – en dus ook de runen – werden gezien als magische symbolen met elk hun eigen kracht en hun eigen geluid. Door de namen of de klanken van de runen te zingen, wordt die kracht geactiveerd. Wie gelooft in magie, weet dat alles in de wereld een bepaalde trilling heeft. Het is alsof er overal om je heen een fluistering is. Je moet alleen leren hoe je die moet horen. Het is geen toeval dat het Duitse werkwoord “raunen” en het Middelnederlandse “runne”, die allebei “fluisteren” betekenen verwant zijn met het woord “rune”! Elk geluid is een trilling en door te zingen verander je vanzelf de trilling van de wereld om je heen. Vroeger werden dus wel meer magische spreuken gezongen en niet alleen de runen. Het Engelse woord “enchanted” zegt het allemaal: het betekent zowel “bezongen” als “betoverd”.
Een andere manier om de kracht van een bepaalde Rune tijdens een ritueel of meditatie te activeren is door de vorm van de rune in kwestie aan te nemen. Je gaat dan in een houding staan die zoveel mogelijk lijkt op de rune en zingt de naam van de rune. Deze “runische yoga” is echter pas in de jaren 20 van de vorige eeuw ontwikkeld door Duitse occultisten. Ze wordt wel nog altijd zeer wijdverspreid toegepast.
De kracht van de runen kan je gebruiken in je dagdagelijks leven. Stel dat het je ergert dat jij het meeste werk in het huishouden op je moet nemen terwijl je parter elke avond in de zetel ploft. Dan zou je de kracht van de rune Gebo kunnen activeren. Die staat voor een evenwicht tussen twee polen, gelijkwaardige moeite om iets te doen, uitwisseling.
De kracht activeren van de rune, doe je door hem in je aura in te brengen. Als je Gebo in je aura inbrengt, heb je minder last van die ergernis en zal je ook meer uitstralen dat je een gelijke verdeling van de taken in huis wil.
Een rune in je aura inbrengen doe je door jezelf af te stemmen op de energie van de rune in kwestie. Dat is helemaal niet moeilijk:
- Sluit je ogen en zie de rune voor je. Adem diep in.
- Zet je lichaam in de vorm van de rune die je wil activeren.
- Visualiseer de rune of waar ze voor staat.
- Zing de hele naam van de rune. Je zal merken dat de rune bij wijze van spreken zichzelf zing via je lichaam, ze komt vanzelf.
Tijdens de avond zongen we alle 24 runen van de Oude Futhark. Dat vergde best wel wat fysieke inspanning. Net zoals je bij Tai Chi verbaasd bent over hoe moe je bent na afloop, waren we ook op het einde van de sessie behoorlijk vermoeid. We waren helemaal opgerokken en uitgestretched :-).
We noteerden elk de drie runen die ons het eerst voor de geest kwamen:
- Ik dacht meteen aan de klank van Kenaz, de rune van het Licht, het vuur van inspiratie: hoog en puur, slechts één klank of toonhoogte, heel licht als op een heldere warme lentedag. Ik werd zelfs een beetje licht in mijn hoofd, alsof het om een bijna mystieke ervaring ging.
- Meteen daarna dacht ik aan de zon en Sowulo, die een gelijkaardige hoge klank had gehad.
- Daarna dacht ik niet aan de klank maar aan de rune Inguz zelf, een ruit met twee extra stokjes aan de boven- en onderkant, die nogal ingewikkeld was geweest om uit te beelden. De klank bestond uit twee klanken of toonhoogten, redelijk hoog. Het was een vrolijk en happy geluid geweest, dat me nu deed denken aan spelende kinderen. De rune staat ook voor thuis.
- Omdat Sowulo waarschijnlijk getriggerd werd door de eerste rune, Kenaz, besloot ik nog een 4de rune te herinneren en dat werd Lagu, water. In tegenstelling tot de andere runen, waar ik enkel de rune zelf had gevisualiseerd en gezien, had ik bij deze rune het beeld van een waterval en een snel stromend riviertje met kleine vervalletjes gezien. Elenor had verteld dat deze rune alles heeft wat we nodig hebben. Ik verwachtte dus eerder een stilstaand water, een meer misschien of een bron of put ... alleszins “gedomesticeerd” water. Wat ik zag was “wild” water.
Hamamelis stond ervan versteld hoe verschillend de klanken van de runen waren geweest. Elke rune heeft niet alleen een eigen betekenis maar ook een eigen geluid dat voor elk van ons anders was geweest. Ik moest meteen denken aan de Clanmoeders workshop rond Zij Die De Waarheid Spreekt, waarin Martine ons leerde dat wij bij elke reis contact maken met het collectieve onbewuste, dat via onze ziel vertaald wordt in symbolen, zodat wij ermee aan de slag kunnen. Die symbolen zijn niet voor iedereen gelijk: iedereenheeft al een ander traject afgelegd, verschillende leven geleefd, andere kennis en ervaringen opgedaan, die de interpretatie van het collectieve onbewuste kleuren. Als wij de runen uit het collectieve onbewuste halen, tonen ze zich aan elk van ons dus op een andere manier.
Verelna vergeleek het met het toegangsexamen van de Studio Herman Teirlinck, waar een opdracht als “Wees een lapje spek in de pan” voor iedereen een ander resultaat geeft. Ik weet niet of er veel lapjes spek in het collectieve onbewuste zitten maar we wisten wat ze wou zeggen :-)
Reacties