De hoeven van Pegasus
Het eerste dat ons was opgevallen toen we van de luchthaven van Alicante naar Benidorm reden, was de grote berg die oprees uit de dorre woestenij rondom ons. De berg heet Puig Campana (spreek uit "poesj") en met een hoogte van 1.406m boven de zeespiegel is hij de tweede hoogste berg van de regio. De top beklimmen blijkt een geliefde bezigheid in de "frisse" wintermaanden, als het hier maar 20° is. Nu mogen we ons verwachten aan temperaturen van 30° en meer.
Uit de berg lijkt wel een hap genomen. Dat gat wordt door de lokale bevolking "El Portell" - De Poort - genoemd, of ook "Tajo de Roldán" naar één van de vele mythen die rond het gat worden verteld.
Eén van die mythen wordt ook verteld rond "La Brèche de Roland", een gelijkaardig gat in een rots ergens in de Pyreneeën. Roland, de veldheer die het leger van Karel de Grote leidde, was verwikkeld in een zwaardgevecht met de leider van het leger van de Moren en het duel eindigde op de top van de Puig Campana. Op een bepaald moment valt de Moorse leider op de grond en als Roland zijn legendarische zwaard Durandarte naar beneden zwaait om hem te doden, mist hij en de kracht van zijn zwaardslag sloeg een stuk uit de berg. Dat stuk viel helemaal naar beneden, in de zee, waar het nog altijd voor het strand van Benidorm opreist uit het water.
De mythe van Roland is verweven met de lokale geschiedenis van de streek, die vroeger in handen van de Moren was tot de koning van Castilië de Moren uit Spanje verdreef. Die overwinning wordt nog elk jaar uitgebreid in de verf gezet met het lokale Festival de Moros y Christianos, een historische evocatie waarbij zowat in alle dorpen langsheen de kust de lokale bevolking zich verkleedt in ofwel "Moros" ofwel "Christianos" en in een vrolijke optocht doorheen de dorpen optrekt om te eindigen in een "veldslag" waarbij de Moren het water worden ingedreven. Het is een combinatie van de processies zoaals wij die vroeger kenden en het carnaval: het feest gaat gepaard met veel eten en drinken en algemene vrolijkheid. Tegenwoordig is er toch ook veel internationaal protest tegen de optocht omdat het racistisch zou zijn en de moslims zou denigreren, maar ik weet eerlijk gezegd niet of de lokale deelnemers van het feest - christenen zowel als moslims - daar ooit al eens hebbben bij stilgestaan...
Een andere mythe is minder bloeddorstig maar daarom niet minder tragisch. Het verhaal gaat dat in de bergen een reus woonde, Roldán, die verliefd was op Alda. De reus en zijn menselijke geliefde waren heel gelukkig, tot Alda werd vervloekt: ze zou leven zolang de zon op haar viel en sterven als de laatste zonnestraal verdwenen was. Naarmate de zon verder en verder achter de Puig Campana onderging, werd Rolánd wanhopig. Hij sloeg een gat uit de berg zodat de zonnestralen langer op Alda vielen. Het mocht niet baten, de zon ging onherroepelijk onder en Alda stierf ...
De mythe die het meest tot de verbeelding van de kinderen spreekt is die van Pegasus, de zoon van Medusa en Poseidon die geboren werd uit het bloed van zijn moeder toen ze werd gedood door de Griekse held Perseus. Wat het witte, gevleugelde paard uit de Griekse mythologie hier in Spanje komt doen is niet helemaal duidelijk, maar volgens de legende is het wel degelijk Pegasus die met zijn machtige hoeven een stuk uit de berg sloeg, helemaal tot in de zee bij Benidorm. De ingenieur in Dries begint meteen na te denken :-). De hoeven van Pegasus zijn toch niet groot genoeg voor zo'n gat? Kaat vraagt zich ondertussen hoofdschuddend af hoe iemand in 's hemelsnaam tegen een berg zo groot als de Puig Campana kon vliegen :-)
Uit de berg lijkt wel een hap genomen. Dat gat wordt door de lokale bevolking "El Portell" - De Poort - genoemd, of ook "Tajo de Roldán" naar één van de vele mythen die rond het gat worden verteld.
Eén van die mythen wordt ook verteld rond "La Brèche de Roland", een gelijkaardig gat in een rots ergens in de Pyreneeën. Roland, de veldheer die het leger van Karel de Grote leidde, was verwikkeld in een zwaardgevecht met de leider van het leger van de Moren en het duel eindigde op de top van de Puig Campana. Op een bepaald moment valt de Moorse leider op de grond en als Roland zijn legendarische zwaard Durandarte naar beneden zwaait om hem te doden, mist hij en de kracht van zijn zwaardslag sloeg een stuk uit de berg. Dat stuk viel helemaal naar beneden, in de zee, waar het nog altijd voor het strand van Benidorm opreist uit het water.
De mythe van Roland is verweven met de lokale geschiedenis van de streek, die vroeger in handen van de Moren was tot de koning van Castilië de Moren uit Spanje verdreef. Die overwinning wordt nog elk jaar uitgebreid in de verf gezet met het lokale Festival de Moros y Christianos, een historische evocatie waarbij zowat in alle dorpen langsheen de kust de lokale bevolking zich verkleedt in ofwel "Moros" ofwel "Christianos" en in een vrolijke optocht doorheen de dorpen optrekt om te eindigen in een "veldslag" waarbij de Moren het water worden ingedreven. Het is een combinatie van de processies zoaals wij die vroeger kenden en het carnaval: het feest gaat gepaard met veel eten en drinken en algemene vrolijkheid. Tegenwoordig is er toch ook veel internationaal protest tegen de optocht omdat het racistisch zou zijn en de moslims zou denigreren, maar ik weet eerlijk gezegd niet of de lokale deelnemers van het feest - christenen zowel als moslims - daar ooit al eens hebbben bij stilgestaan...
Een andere mythe is minder bloeddorstig maar daarom niet minder tragisch. Het verhaal gaat dat in de bergen een reus woonde, Roldán, die verliefd was op Alda. De reus en zijn menselijke geliefde waren heel gelukkig, tot Alda werd vervloekt: ze zou leven zolang de zon op haar viel en sterven als de laatste zonnestraal verdwenen was. Naarmate de zon verder en verder achter de Puig Campana onderging, werd Rolánd wanhopig. Hij sloeg een gat uit de berg zodat de zonnestralen langer op Alda vielen. Het mocht niet baten, de zon ging onherroepelijk onder en Alda stierf ...
De mythe die het meest tot de verbeelding van de kinderen spreekt is die van Pegasus, de zoon van Medusa en Poseidon die geboren werd uit het bloed van zijn moeder toen ze werd gedood door de Griekse held Perseus. Wat het witte, gevleugelde paard uit de Griekse mythologie hier in Spanje komt doen is niet helemaal duidelijk, maar volgens de legende is het wel degelijk Pegasus die met zijn machtige hoeven een stuk uit de berg sloeg, helemaal tot in de zee bij Benidorm. De ingenieur in Dries begint meteen na te denken :-). De hoeven van Pegasus zijn toch niet groot genoeg voor zo'n gat? Kaat vraagt zich ondertussen hoofdschuddend af hoe iemand in 's hemelsnaam tegen een berg zo groot als de Puig Campana kon vliegen :-)
Reacties