Webmaidens Grimoire

Vanavond vieren wij hier thuis Imbolc, met veel kaarsen en natuurlijk ook pannenkoeken. Want in Vlaanderen wordt het feest gevierd als Maria Lichtmis, en daar horen traditioneel pannenkoeken bij. Maria Lichtmis is maar één van de vele traditionele feesten die overal in de wereld rond deze tijd werden en worden gevierd, zoals Groundhog Day in Amerika, en ook al wortelen ze in verschillende tradities en religies, en is soms hun oorsprong wat troebel en soms zelfs helemaal vergeten, bijna allemaal gaan ze over de komst van de lente. Als wij Imbolc vieren, dan vieren we de terugkeer van het licht na de donkere maanden van de winter. Dat is wat mij betreft iets dat absoluut mag worden gevierd. Dat tekort aan zonlicht en warmte begint op de duur wel door te wegen. De winterblues, weet je wel? Dat moet in vroeger tijden nog veel erger geweest zijn, want leven met de seizoenen betekende in die dagen letterlijk leven in de zomer en doodgaan van kou en honger in de winter als je je niet goed had...

Als er één jaarfeest is dat Fjierra zeker viert, dan is het Imbolc, het feest waarop in Ierland de godin Bridget of Brighid wordt geëerd. En aangezien zij met deze godin werkt en Arcadia zo’n beetje onder de auspiciën van die godin staat, is dat een no-brainer. Het is overigens ook het feest voor alle vormen van de godin, ook Brigandhu. En natuurlijk is mijn heksennaam ook van haar afgeleid :-) Het zou meteen ook een speciaal ritueel zijn, want niet alleen was het een open ritueel, Fjierra had ook iedereen die geïnteresseerd was om in een nieuwe lesgroep te stappen uitgenodigd om te komen kennis maken. Meteen ook de gelegenheid om trance prophecy te laten zien, iets waar niet alleen newbies maar ook ervaren heksen nog altijd erg van onder indruk zijn en een techniek waar we ons bij Arcadia wel op laten voorstaan. Eerst nam Fjierra ons mee in een visualisatie naar Ierland om de godin te ontmoeten. Ik weet niet waarom, maar ik had het erg moeilijk om mee te reizen. Daarna nam Eirinn plaa...

Als voorbereiding voor Imbolc heeft Fjierra ons wat huiswerk meegegeven. Tijdens dat jaarfeest wordt traditioneel Brighid gevierd, de godin van o.a. inspiratie, en omdat het jaarfeest in de week van de poëzie valt, heeft ze ons gevraagd om een gedicht mee te brengen. Dat mocht een zelfgemaakt gedicht zijn of een gedicht dat ons aanspreekt. Bedoeling was om ieder van ons één van de gedichtjes te laten trekken, zodat het juiste gedicht bij de juiste persoon zou terechtkomen. Nu kan ik wel wat rijmelen en dichten zonder mijn gat op te lichten, maar als je getrouwd bent met de meester aller rijmelaars-zonder-hun-gat-op-te-lichten, dan blijf je beter bij je eigen stiel, niet waar. En dus ging ik grasduinen in mijn boekenkast en op het internet. Wat dacht je van de prachtige gedichten van de veel te vroeg overleden prachtmens Stijn De Paepe of van de feel good gedichten van Anne-Marije Maris van brievenbusgeluk of nog van de natuurgedichten uit “Ik wou dat ik een vogel was”, met voor elke d...

Nadat we een vruchtbare voormiddag hadden doorgebracht in de Verscholen Tuin in Deurne met onze Arcadia Dorpsdag van 2019, vierden we in de namiddag samen Imbolc met de meisjes van de Amazones lesgroep. Zij moesten van Fjierra vier jaarfeesten uitkiezen en voorbereiden, en Imbolc was er daar eentje van. Gezien de band van onze coven met de Ierse godin Brighid, is Imbolc in principe een belangrijk jaarfeest voor ons, zeker omdat zowel Fjierra, Eirinn en ikzelf met een aspect (of verschillende aspecten) van deze godin werken. Brigandhu is er de continentale Gallische versie van. Het was de bedoeling dat Eirinn via Brighid zou trancen zodat we haar iets konden vragen als we daar behoefte aan hadden. Nadat we een cirkel hadden getrokken en Eirinn zich met wat Ierse whiskey had voorbereid op het verwelkomen van de godin in zichzelf, vroeg Fjierra iedereen om fluisterend Brighid aan te roepen, telkens en telkens opnieuw, in een ritmische cadans die de trance moest helpen induceren. “Bri...

Eirinn had ons allemaal uitgenodigd voor een feestje voor Bride ter gelegenheid van Imbolc, maar moest last minute afzeggen omdat ze ziek was. Spijtig, maar dat zou ons niet persé beletten om alsnog Imbolc te vieren. Omdat de Baarmoedergrot in Deurne toch al geboekt was, spraken we daar gewoon af zoals gepland. Yza nam het voortouw - super! – en contacteerde de rest. Het zou wat improviseren worden, maar dat maakte het niet minder leuk. Yza, Verelna, Anouk en ikzelf waren er uiteindelijk. Ik had een beetje vanalles in mijn tassen gegooid: kaarsen, wierook, enz. … en bij gebrek aan melk – het was tenslotte Imbolc – een karton Cécémel. Wie zegt daar dat heksen niet out of the (milk) box kunnen denken? :-) Het was de eerste keer dat ik Anouk aan het werk zag. Mijn collega-heksen die al eens een ritueel hebben meegemaakt van de zogenaamde ‘Heksen van den Dam’ hadden me al verteld dat ze onder de indruk waren en ik moet zeggen dat ik begreep waarom toen ze de aanroepingen boven haald...

Imbolc is hét feest van de Ierse godin Brighid of Bridget, de godin met de witte koe met bruine oren. Volgens de overlevering komt de naam imbolc van het Oud-Engelse Oimelc – letterlijk: ooimelk of schapenmelk – maar dat is folklore want het feest van Imbolc of Imbolg is helemaal niet Engels maar Oud-Iers van oorsprong. Dat neemt niet weg dat melk een vast onderdeel is geworden van de meeste Imbolc-vieringen. Wij gebruiken het ook tijdens onze Imbolc-rituelen en dit jaar gebruikten we boter in plaats van olie om mee te zalven. De Ierse godin Brighid met haar witte koe De link is wel degelijk logisch, want het Oud-Ierse “i mbolg” waar de naam van het feest waarschijnlijk vandaan komt  – lees “imbòl” zonder de g uit te spreken en met de klemtoon op de tweede lettergreep – betekent "in de buik" en verwijst naar de drachtigheid van de schapen en de geboorte van lammetjes. Die zogen uiteraard bij hun mama. Melk en moederschap horen bij elkaar als erwtjes en worteltjes en aan...

Dinsdag was het Maria Lichtmis, Imbolc voor de heksen onder ons, en dat betekent in het Vlaanderen van oude tradities en folklore dat er massaal pannenkoeken werden gebakken. Overal waar je komt word je met melk, bloem en eieren om de oren geslagen, zelfs in een Hollands ikoon als Albert Heijn. Nochthans was het mij nog niet gelukt om pannenkoeken te bakken: de agenda zat stampvol en pas op vrijdag zouden we met ons gezinnetje compleet nog eens samen aan tafel zitten ’s avonds... Maar het kriebelde! En dus trokken we donderdag – zonder papa – de pannenkoekenpan uit de kast en bakten pannenkoeken, zij het de Amerikaanse variant. Het deeg is niet zo vloeibaar als het traditionele Vlaamse deeg, eerder een soort van mousse waar je dikke fluffy kussentjes van bakt :-) Heerlijk met schijfjes banaan en ahornsiroop! Nodig voor een 10-tal pannenkoekjes: 3 eieren 115 g gewone bloem 1 zakje bakpoeder 140ml halfvolle melk 1 zakje vanillesuiker Boter of margarine voo...

Vanavond vieren we Imbolc, een feest dat traditioneel gekoppeld wordt aan de Ierse godin Bridget. We weten dat de Ierse kelten Imbolc vierden uit de geschriften van de Ierse monniken uit de vroege middeleeuwen. Sommige Ierse steencirkels uit het bronzen tijdperk laten enkel de zonsopgang op Samhain en Imbolc zien, waaruit je kan opmaken dat de donkere tijd van het jaar een belangrijke betekenis had, maar of dat ook in de rest van het keltische hinterland zo was, is nog maar de vraag. Het enige dat we zeker weten is dat het begin van de lente werd gevierd en de terugkomst van het licht. Dat gaan wij vanavond ook doen. Nodig voor dit ritueel: Een wit altaarkleed; Witte kaarsen voor het altaar, hoe meer hoe liever, in alle vormen en maten (mee te brengen door de priesteressen die deelnemen aan het ritueel); Een tuinkaars of windlicht; Bijvoetsmudge en smudgewings; Een persoonlijke invocatie voor een vuurgod of vuurgodin uit het pantheon waar je vooral mee werkt; Een kom die ka...

We zijn met Amma Devi bezig met een serie avonden die draaien rond de verschillende godinnen waar ieder van ons mee werkt. Zo hebben we het al gehad over Isis, Cerridwen en Venus. Vanavond was het de beurt aan Brigandhu, de Gallische versie van Bridget. Omdat het ondertussen alweer een hele tijd geleden is dat we met Amma Devi nog rituelen en magisch werk enkel met de coven hebben gedaan, wilde ik het niet alleen maar over Brigandhu hebben maar ook praktisch aan de slag gaan. En omdat Brigandhu mijn beleving van de Imbolc-avond van Hagazussa in de war had gestuurd :-), zou het een soort van better-late-than-never Imbolc ritueel worden. Dat is iets dat we trouwens elke keer zouden moeten doen, onze samenkomsten beschouwen als rituelen met alles wat daarbij hoort en niet als vrijblijvende bijeenkomsten onder gelijkgezinde madammen. Omdat het niet zo’n geweldig weer was buiten, had ik een vuurschaal op de eettafel gezet, met in stukken gebroken takken uit het park. En natuurlijk ged...