Terroir

Mijn liefste en ik drinken al eens graag een glaasje wijn. Als we in het buitenland zijn, bezoeken we ook al eens graag een wijnhuis en komen we gegarandeerd met een paar kartonnetjes naar huis. Franse wijn, Italiaanse wijn, Kroatische wijn, ... het maakt niet uit zolang de wijn lekker is. Hij houdt van de zware, volle wijnen uit de Franse Bordeaux-regio, terwijl ik liever een soepel, fruitig wijntje drink waar je als het ware de zon in voelt zitten. Het zal wel geen toeval zijn als ik meteen aan Soler denk. Die Italiaanse wijn leerden we kennen na een reis naar Italië. Nà de reis, jawel. We maakten een tussenstop in München en het eerste restaurant dat we tegenkwamen op wandelafstand van ons hotel was een Italiaan. Perfect om de Italië-reis mee af te sluiten, dachten we. En dat was het ook. Het zat er vol Italianen, en toen we er een paar aarzelende prego’s tussengooiden, was de Italiaanse ober zo in de wolken, dat hij ons de risotto aanbeviel. Die stond niet op de kaart, maar had het