Hot hot hot: bananenbeignets! (Coven cuisine)

We hebben er ondertussen een traditie van gemaakt om elk jaar een bezoekje te brengen aan de Sinksenfoor en daar samen met T. een ritje te maken op de Polyp, een attractie met karretjes die aan een rotvaart ronddraaien en tegelijk omhoog en omlaag bewegen, als de armen van een reuzenoctopus. Dat gevoel van bijna uit het karretje te vliegen doet ons – getuige de foto’s die mijn liefste elk jaar trekt van aan de zijlijn, hij houdt niet zo van “montagnes russess” en andere snelle attracties -  de gekste bekken trekken en soms zelfs gillen, een mengeling van schrik en plezier.

Nadat we terug met onze beide voeten een beetje wiebelig maar toch stevig op de grond staan en de zwaartekracht niet meer voelen in onze buik, belonen we onszelf steevast met een of andere lekkere foorhap, zoals lacquemants, smoutebollen of beignets. Die smaken nergens anders zo lekker als aan de kramen van Delforge of het Booms Frituur dat vroeger elk jaar een paar weken aan de overkant van de steenweg tegenover ons huis stond. Ik kies meestal voor appelbeignets. Sinds een paar jaar zijn daar ananasbeignets en bananenbeignets bijgekomen. Nu is er weinig dat lekkerder is dan appelbeignets of het moeten bananenbeignets zijn :-). Denk aan bananen met bruine suiker en een flinke scheut rum in papillot op de barbecue! 

Eigenlijk is de kermis een heidense traditie, een feest waarbij iedereen samenkwam om het wisselen van de seizoenen of andere belangrijke dingen te vieren. Zoals zoveel andere dingen werd de traditie gerecupereerd door de kerk. Dat hoor je in het woord “kermis”, van Kerk-mis of de mis die voor de beschermheilige van de plek werd georganiseerd. Naarmate de kerk minder invloed kreeg, verdween ook de kerkelijke invulling en verschoof de kermis naar andere dagen die voor de gemeenschap belangrijk waren. Vanaf dan is het woord “foor” misschien correcter, want foor komt van het Latijnse forum, een jaarmarkt met niet alleen handelskramen maar ook festiviteiten, stoeten en animatie met veel spijs en drank. De Sinksenfoor bestaat al sinds de 13de eeuw, oorspronkelijk een feest van dansen, eten en plezier maken om Pinksteren te vieren. Na de oorlog werd het de mobiele versie van Walibi die we nu kennen, met ondertussen ook mooie terrassen en eetkramen. De Rosa wafelkraam wordt al jaren beschouwd als de mooiste gebakkraam van de kermis. De Delforges hebben zowaar een dynastie gesticht met hun foorgastronomie :-).

BANANENBEIGNETS 1

Gebaseerd op het recept voor appelbeignets van Regula Ysewijn in “Van Wafel tot Koek”. Je kan dit recept dus behalve voor bananenbeignets zeker ook gebruiken voor appelbeignets of ananasbeignets, net zoals op de kermis.

Nodig voor een 25-tal bananenbeignets:

• 6 eetrijpe bananen
• 200 g bloem + een beetje extra om te bestuiven
• 1 soeplepel suiker
• 1 snuifje zout
• 200 ml melk (op kamertemperatuur)
• 2 eieren
• 1 soeplepel olie of gesmolten boter
• Bloemsuiker

Zet de friteuse op 180°.

Pel de bananen en snij ze in grove stukken.

Doe de bloem en de suiker met een snuifje zout in een grote kom. 

Splits de eieren.

Doe de eierdooiers samen met de melk en de olie of gesmolten boter bij het bloemmengsel en klop tot je een glad deeg hebt. Je kan hiervoor een klopper gebruiken maar het gaat sneller met de mixer :-).

Klop de eiwitten stijf en spatel ze voorzichtig door het deeg.

Bestuif de stukken banaan met een beetje bloem (zonder dat er brokjes bloem aan blijven hangen).

Dompel de bananenstukjes met een tang onder in het deeg en laat ze voorzichtig in het frituurvet zakken.

Laat de bananenbeignets ongeveer 5 minuten frituren tot ze mooi bruin zijn. Draai ze na een paar minuten om want ze komen bovendrijven en de bovenkant moet ook mooi bruin worden.

Als ze klaar zijn, haal je ze uit het frituurvet en leg je ze op een bord met keukenpapier om uit te lekken. 

Bestuif met bloemsuiker et voilà, klaar om ze meteen te verorberen. Lekker, ook al verbrand je er bijna je vingers en tong aan :-)!

BANANENBEIGNETS 2

Gebaseerd op het recept voor appelbeignets van Barbara Serulus in De Standaard Magazine, dat ze heeft afgeleid van het recept voor smoutebollen. Dat is een gistdeeg dat eerst moet rijzen. Je kan dit recept behalve voor bananenbeignets zeker ook gebruiken voor appelbeignets of ananasbeignets.

Nodig voor een 25-tal bananenbeignets:

• 6 eetrijpe bananen
• 200 g bloem + een beetje extra om te bestuiven
• 7 g droge gist
• 2 soeplepels suiker
• 1 snuifje bicarbonaat
• 1 snuifje zout
• 100 ml melk (op kamertemperatuur)
• 100 ml pilsbier (op kamertemperatuur)
• 1 ei
• Bloemsuiker

Het deeg

Doe de bloem, de suiker, het zout, het bicarbonaat en de gist in een grote kom en maak een putje in het midden. 

Splits het ei en doe de eierdooier in het putje. Doe er daarna de melk en het bier bij en klop tot een luchtig beslag.

Klop het eiwit stijf en spatel voorzichtig door het beslag.

Dek de kom af en zet ze op een warme plaats. Laat het deeg 1 uur rijzen.

De beignets

Zet de friteuse op 180° nadat het deeg gerezen is.

Roer het gerezen beslag even door.

Pel de bananen en snij ze in grove stukken.

Bestuif de stukken banaan met een beetje bloem (zonder dat er brokjes bloem aan blijven hangen).

Dompel de bananenstukjes met een tang onder in het deeg en laat ze voorzichtig in het frituurvet zakken.

Laat de bananenbeignets ongeveer 5 minuten frituren tot ze mooi bruin zijn. Draai ze na een paar minuten om want ze komen bovendrijven en de bovenkant moet ook mooi bruin worden.

Als ze klaar zijn, haal je ze uit het frituurvet en leg je ze op een bord met keukenpapier om uit te lekken. 

Bestuif met bloemsuiker en klaar. Eet ze warm en met je vingers, er is bijna niks lekkerders!