Webmaidens Grimoire

We hebben al gezegd dat de Fege Find een soort van westers medicijnwiel is, met de oghamrunen op vier zijden rond het centrum. De oghamrunen zijn daar echter niet willekeurig gezet. In de Ierse mythen en legenden vinden we die vier zijden ook terug, als windrichtingen. De Kelten kenden twaalf winden of Airts die allemaal uit een ndere richting kwamen en elk hun specifieke invloed hadden op het land en haar bewoners, maar een paar van die Airts waren belangrijker of groter dan andere: de windrichtingen zoals we die nu ook nog gebruiken. Maar opgelet, de interpretatie die de meeste heksen tegenwoordig aan de vier windrichtingen geven komt niet overeen met de interpretatie van de oude Ieren! Het Noorden was de richting van gevecht, oorlog en vuur, met als symbool het zwaard en als dier de arend. Dit was de richting van krijgers en goden. Winden uit het noorden voorspelden strijd en conflict. Het Oosten was de richting van overvloed en voorspoed, met als symbolen rijkdom van gelijk welke a

Het lijkt nog verschrikkelijk ver weg - het is nog maar net Samhain geweest en Sinterklaas moet nog langskomen - maar vanavond steken ook wij de eerste kaars aan van onze zogenaamde väntljusstaken, in afwachting van kerstmis. In de komende coronawinter kunnen we wat extra licht wel gebruiken. Vier weken voor kerstmis worden in onze streken ook overal de adventskaarsen aangestoken. Dat is een oud van oorsprong Duits gebruik uit de 19de eeuw dat de geboorte van Christus aankondigt maar dat zoals zoveel andere dingen waarschijnlijk door de katholieke kerk overgenomen werd van een veel ouder gebruik.  In Scandinavië doen ze enthousiast mee met dat gebruik. De Scandinaven hebben zowiezo iets met kaarsen. Misschien komt dat doordat de winter daar nog donkerder is dan bij ons. Zweden, Noren, Denen, het maakt niet uit, ze zetten allemaal hun huis vol met kaarsen in de winter voor een beetje licht en hygge. Vroeger was dit een puur Scandinaafs fenomeen, maar door het succes van social media doe

CNN staat op in de achtergrond. De kinderen kunnen ondertussen alle 51 staten van de (niet zo) Verenigde Staten aanwijzen op de kaart. Terwijl we onze boterhammen opeten aan de grote tafel discussiëren we over het belang van democratie en waarom autocratische leiders met hun simpele oplossingen voor de grote problemen van onze tijd zo aantrekkelijk lijken maar die problemen alleen maar groter maken. Zelfs Dries laat even zijn game voor wat het is om me te vertellen dat Biden voorstaat in de tellingen en dat het nu afhangt van Pennsylvania. Als ik somber opwerp dat Trump het misschien toch nog haalt, draait Kaat met haar ogen. Het zou fijn geweest zijn om in deze donkere tijden eens wakker te worden met goed nieuws. We hopen in ons gezinnetje dat Joe Biden wint, omdat we allemaal afkerig zijn van de speelplaatsbully. Zo iemand die gelooft dat een conversatie er uit bestaat om anderen te vernederen, uit te lachen, weg te brullen of zelfs door één van zijn vriendjes fysiek te laten aftuig

Octopus. Dat was de totem die ik indertijd bij de scouts kreeg nadat ik eerst in een donker bos mijn beer uit een boom moest gaan halen. Iets dat in die tijd echt wel mijn grenzen verleggen was. De uitleg bij die totem kwam achteraf bij het kampvuur: het zijn schuwe maar slimme dieren. Nu weet ik dat dat een compliment is, maar toen voelde het niet zo. In de jaren tachtig was een octopus best nog een exotisch en raar beest, zeker als je het vergelijkt met wolven, vossen, en andere dieren die wel eens opduiken bij de totemisatie (wat een volwassen woord voor tieners :-)). Octopussen zijn fascinerende wezens. Ik herinner me nog de octopus die de uitslagen van de Mundial in 2010 voorspelde. De hele wereld was toen in de ban van Paul de octopus, die het warempel bij het rechte eind had toe hij de uitslag voorspelde: Duitsland won de world cup en Brazilië mocht afdruipen. Of Inky, de octopus in een aquarium in Nieuw-Zeeland die in 2016 via een afvoerpijp terug naar de zee ontsnapte. En nu i

Angst. We hebben er allemaal last van nu met corona. We zijn bang om onze job of onze zaak kwijt te raken. We zijn bang om ziek te worden. We zijn bang om vrienden of familie te verliezen aan het virus. Als iemand zegt dat hij er geen last van heeft, geloof hem dan maar niet want iedereen heeft er last van, in meerdere of mindere mate. Photo by Jasmin Sessler on Unsplash Schrik is eigenlijk iets dat goed is voor ons. Het is een instinctieve reactie die er voor zorgt dat we in situaties van gevaar snel handelen. Er komen door schrik allerlei chemische stofjes vrij in ons lichaam en in onze hersenen, zoals adrenaline, die er voor zorgen dat we zo snel als we kunnen reageren op gevaar.  Als er ineens een monster voor je springt, dan sta je ofwel meteen klaar om dat monster een pak slaag te geven, ofwel loop je heel snel weg, ofwel bevries je zoals een konijn in de koplampen van je auto. Dat noemen we de Fight / Flight / Freeze reflex. Er zijn nog een paar andere F-jes maar die zijn nu ni

Elk jaar maken we hier thuis een voorouderaltaar en krijgen de oma's en de opa's een glaasje met hun favoriete drankje. Dit jaar gingen we daarin een stapje verder: we maakten ons voorouderaltaar op de tafel zelf, zodat de oma's en opa's mee aan tafel zaten tijdens onze feestelijke gourmet. Omdat de sluiers tussen de werelden dunner zijn op Samhain, vinden de mensen die we graag zien maar die al naar de andere kant zijn gegaan voor heel even hun weg terug naar onze kant van die sluiers. De tafel dekken voor de voorouders op de avond van Samhain of Halloween is dus iets dat wel vaker gebeurt, denk maar aan de feestelijkheden in Mexico op de Dia de la Muerta, als de mensen naar de kerkhoven trekken om daar met hun overledenen feest te vieren. Meestal gebeurt dat samen met de doden eten echter onder de vorm van een "dumb supper", een stom etentje. Stom in de betekenis van stil en zonder gepraat uiteraard. Waar het gebruik precies vandaan komt is niet helemaal dui