Webmaidens Grimoire

Heel, heel lang gelden, in het oude Griekenland, waren de mensen nooit ongelukkig, nooit ziek en nooit boos op elkaar. Iedereen was rijk. Er was genoeg eten en te drinken en alle mensen droegen prachtige kleren en woonden in mooie huizen.  En omdat alle mensen het even goed hadden, waren ze nooit jaloers op elkaar. De vrouwen maakten nooit ruzie met hun man en de mannen nooit met hun vrouw. Ook Pandora en haar man Epimetheus waren heel gelukkig. En onaardig iemand zou misschien zeggen dat Pandora een verwende vrouw was. Maar omdat er geen onaardige mensen waren, werd dat nooit gezegd. Epimetheus vond het heerlijk om zijn vrouw te verwennen. Elke dag nam hij een geschenk voor haar mee. Een jurk, nieuwe schoenen, een sieraad of bloemen. Maar omdat Epimetheus steeds iets andere wilde meebrengen, moest hij steeds verder van huis om wat voor Pandora te zoeken. En dan was Pandora urenlang alleen in huis en verveelde ze zich.  Op een dag kwam Epimetheus thuis met een groot vierkan...

Vele jaren geleden leefde er in een groot bos een oude bramenplukker. Zijn vader en moeder lagen al een halve eeuw aan de voet van een beuk begraven, doch dat was de bramenplukker reeds lang vergeten; hij wist niet eens wat het scheefgezakte kruis eigenlijk beduidde doch achtte het raadzaam, wanneer hij er 's nacht langs moest, een omweg te maken. Verder woonde er niemand in het bos en daarom dacht de bramenplukker dat hij alleen op de wereld was. Deze gedachte deed echter zijn opgewektheid geen schade. Hij zong luidkeels de vrolijkste liederen, zonder ophouden, behalve 's nachts, want dan moest hij slapen - dat is een goede verontschuldiging. Maar verder, verder was er geen vrolijker mens denkbaar. "Zie," placht hij 's morgens te zeggen, "die zilveren parels op de bloemen! Voor wie anders liggen al die diamanten over het gras gestrooid dan voor mij? Wat ben ik rijk!" En als hij door het woud liep, zuchtte hij: "Wat een hoge gewelven, wat een ruim...