Webmaidens Grimoire

Nu we in Italië zijn, kunnen we toch niet alleen maar aan het zwembad blijven liggen en dus besluiten we om een stapje in de wereld te zetten. We brengen een bezoek aan een iets wilder water, de beroemde waterval van Marmore in Valnerina, in de buurt van de stad Terni. De waterval van Marmore is de hoogste van Europa. Ik vond de 70m van de grootste waterval van Zweden vorig jaar al indrukwekkend, maar met zijn 165m is deze waterval echt wel spectaculair! Ze is zo fantastisch mooi dat zelfs de grootste dichters en schrijvers ter wereld lyrisch werden als het over de Marmore waterval ging. Zoals toen gebruikelijk was, gingen een heleboel bekende schrijvers à la Lord Byron, Mary Shelley, enz. ... in de 18de en 19de eeuw op “Grand Tour” doorheen Europa, en één van de vaste stopplaatsen was de waterval van Marmore. Overal op het pad dat langs de waterval naar beneden of naar boven leidt, hangen bordjes met citaten of verzen over de liefde van beroemde schrijvers en dichters die de

Terwij wij in Italië zitten, is Hamamelis onder het mes gegaan. Die operatie is goed verlopen en Hamamelis is zelfs – al is het tegen het doktersadvies in – een dag vroeger naar huis gegaan. En toen ging het mis ... Om Hamamelis zelfs vanuit het verre Lazio een hart onder de riem te steken, besliste Elenor om een healingritueeltje voor haar te organiseren. Niks fancy, gewoon een klein dingetje om aan de spirits te vragen om healing voor Hamamelis. Iedereen die mee wilde doen, was uiteraard welkom. En natuurlijk wilden we allemaal meedoen! We trokken richting een grasveldje naast het zwembad, achter het kasteel. In het begin van de week hadden we voor de gezelligheid ’s avonds noveenkaarsjes gekocht. Die waren het goedkoopst :-).We hadden ze nog niet gebruikt en nu kwamen ze goed van pas. Luna had palo santo mee, ik stak mijn mes in de grond en legde Hekate’s sleutel ernaast et voilà, we hadden een cirkel... Het was de bedoeling dat we naar onze axis mundi zouden gaan en daar aan

Heel lang geleden leefde er in Wales een vrouw die magische krachten had en heel machtig was. Haar naam was Cerridwen of Zij die Gezegend is. Ze woonde samen met haar man Tegid Foel en haar twee kinderen in een magisch kasteel op de bodem van het meer van Llyn Tegid, dat in het Engels Bala Lake heet. Haar eerste kind was een prachtige dochter die Creirwy heette. Haar tweede kind was een jongen, Morfran, die zo lelijk was dat het pijn deed aan je ogen. Hij werd ook wel eens Afagddu genoemd, het Duisterste Duister. Hij was zo lelijk dat zelfs tijdens een gevecht niemand het tegen hem wou opnemen omdat ze dachten dat hij de duivel was en de incarnatie van het kwaad... Cerridwen wist dat ze iets moest doen voor haar zoon. Zo lelijk als hij was zou hij nooit een vrouw vinden, zelfs vrienden vinden zou een probleem zijn. Maar wat kon ze doen? Ze dacht heel lang na. Omdat ze niets kon doen aan het feit dat hij zo lelijk was - zelfs als ze hem van gedaante liet wisselen, zou hij nog altijd l

Vele jaren geleden leefde er in een groot bos een oude bramenplukker. Zijn vader en moeder lagen al een halve eeuw aan de voet van een beuk begraven, doch dat was de bramenplukker reeds lang vergeten; hij wist niet eens wat het scheefgezakte kruis eigenlijk beduidde doch achtte het raadzaam, wanneer hij er 's nacht langs moest, een omweg te maken. Verder woonde er niemand in het bos en daarom dacht de bramenplukker dat hij alleen op de wereld was. Deze gedachte deed echter zijn opgewektheid geen schade. Hij zong luidkeels de vrolijkste liederen, zonder ophouden, behalve 's nachts, want dan moest hij slapen - dat is een goede verontschuldiging. Maar verder, verder was er geen vrolijker mens denkbaar. "Zie," placht hij 's morgens te zeggen, "die zilveren parels op de bloemen! Voor wie anders liggen al die diamanten over het gras gestrooid dan voor mij? Wat ben ik rijk!" En als hij door het woud liep, zuchtte hij: "Wat een hoge gewelven, wat een ruim

Sinds we met Hagazussa elk ons eigen groot Koord hebben gemaakt, breng ik het instinctief mee naar elke covenbijeenkomst of ritueel. Ik had al gemerkt dat het Koord mij helpt te focussen, maar tijdens de laatste covenbijeenkomst waar we met trance prophecy hebben gewerkt, ontdekte ik dat het Koord een supergeleider is voor energie. In theorie wist ik dat natuurlijk al en waarschijnlijk is dat ook de reden waarom ik haast vanzelf naar het Koord grijp voor rituelen: het is in principe een blijvende link met de energie van de Anderwereld. Maar het is pas tijdens die laatste trance prophecy sessie dat ik besefte hoe handig zo’n batterijtje wel kan zijn. Tijdens die sessie zou Verelna Venus trancen, terwijl Hamamelis haar begeleider zou zijn. Ik zou enkel zorgen voor extra energie voor zowel Verelna als Hamamelis. Ik had mijn Koord rond mijn middel gebonden met een losse knoop en hield de beide uiteinden in mijn handen. Ik stond op het kruispunt tussen de werelden. De oude vrouw in

We zijn alweer een tijdje bezig met trance prophecy, en daar gaan we deze week mee verder. Ik weet niet of het toeval is, maar in de andere covens van Arcadia waar Elenor bij betrokken is, is dat ook het geval :-) Deze keer zou Verelna proberen om Venus door zich te laten spreken, via trance prophecy en als het even kon zelfs trance posession. We bespraken samen welke vragen we aan de godin zouden willen stellen, zodat we daar niet zouden staan met onze mond vol tanden eens ze er eenmaal was ... 1. Wat is belangrijk voor Verelna? 2. Wat hebt U nodig? 3. Hebt U een boodschap voor Verelna? 4. Hebt U een boodschap voor de coven? 5. Waarom komt U op Verelna’s pad? 6. Wat kan Verelna doen om U te dienen? 7. Zou U Hamamelis een zegening kunnen geven met het oog op haar operatie? 8. Kan U ons Uw goddelijke inspiratie geven voor ons als vrouw? 9. Kan U onze coven een zegening geven? Vooraleer we aan de slag gingen, wilde Elenor ons echter ook nog vertellen over twee ding