Webmaidens Grimoire

Het was maar een klein artikeltje in de lokale pagina’s van De Standaard: “Extreem giftige plant duikt op in schorren langs Rupel”.  Mijn nieuwsgierigheid was meteen geprikkeld. Die extreem giftige planten maken immers meestal deel uit van de zogenaamde heksenkruiden. Foto: Natuurpunt/Annelies Jacobs . De plant in kwestie is de Dodemansvingers (Oenanthe Crocata), een neefje van de Gevlekte Scheerling (Conium maculatum) en de Waterscheerling (Cicuta virosa), allebei ook verschrikkelijk giftig. Zijn lugubere naam heeft hij alvast niet gestolen want hij is één van de giftigste planten die er zijn. Die naam komt van zijn wortels, langwerpige knollen die wel iets weg hebben van vingers. Die knolletjes worden soms verward met de knollen van de peterseliewortel of pastinaak. Die opeten is geen goed idee: .in de knolletjes zit het meeste gif. Foto: Natuurpunt/Erik Molenaar Dodemansvingers laat zich zonder problemen aanraken, maar je moet heel erg goed opletten dat je hem niet bin

Draken spreken tot de verbeelding, niet in het minst die van mij, en dus was ik vast van plan om een bezoekje te brengen aan de drakenexpo in het STA.M in Gent. Niets te vroeg want dit weekend sluit de tentoonstelling finaal zijn deuren.  Dus zochten de kinderen en ik een namiddagje verkoeling in de middeleeuwse zalen van de oude Bijloke-abdij. De expo was klein maar fijn. Aan de hand van verschillende objecten en kunstwerken die in verschillende thema’s waren gegroepeerd en gelardeerd met historisch beeldmateriaal leerden we wat het mythische beest ons nog altijd te vertellen heeft. Jammer dat alles zat samengepropt in één grote kamer, want met een beetje meer ademruimte was ze ook wat beter tot haar recht gekomen.  Voor heksen zijn draken wezens van vuur. Waarschijnlijk is dat omwille van de logische link met het vuur dat ze spuwen. Als wij Chinezen zouden zijn, dan zouden ze echter waarschijnlijk eerder wezens van lucht zijn omdat draken daar een heel ander imago hebben: ze

Al sinds 2009 wordt er elk jaar tijdens de volle maan van de maand mei een RAT ritueel georganiseerd om de Griekse godin Hekate te eren. Hekate is de oeroude godin van het kruispunt waar alle wegen naartoe komen en vertrekken. Ze heeft de sleutels van het universum en alle kennis van het universum en het is zij die daar toegang toe kan geven. Sommigen zien in haar het archetype van de heks – het oude maar machtige wijf – maar ik zie haar als een jonge vrouw die zelfverzekerd is omdat zij zichzelf en de wereld(en) waarin ze zich beweegt perfect kent. Ze is de machtigste onder de godinnen en heeft dus van niemand lessen te krijgen. Dat beeld van het oude vrouwtje heeft een negatieve conotatie terwijl we bij een mooie jonge vrouw eerder positief denken. Toch kan Hekate allebei zijn. Ze kent haar weg zowel in het licht als in het duister. Maar ze is geen “duistere” godin, in tegendeel. De basis van het Rites of Her Sacred Fires ritueel ligt bij Sorita d’Este, de Britse priesteres van H

Ik ben elk begin en elk einde Mijn naam is Dea Zij die mijn weg gaan zijn mijn gezegende kinderen De wereld ligt onder mijn voeten En ik ben Aarde zelf Mijn naam is Gaia Zij die mij respecteren zijn mijn gezegende kinderen Ik ben de Vrouwe van het geluk En ik heers over ongeluk Mijn naam is Fortuna Zij die mij accepteren zijn mijn gezegende kinderen Maar ik ben de Moeder van allen De Moeder van het heelal Mijn naam is Maria Zij die liefhebben zijn mijn gezegende kinderen Ik weef de draden van het leven Ik spin de draden van het lot en knip wanneer ik wil Ik ben het heden, het verleden en de toekomst Mijn naam is Urd Ik ben de gastvrouw van het dodenrijk Ik koester de zielen en laat ze weer los in nieuw leven Zij die klaar zijn, worden herboren Ik ben verleiding Mijn schoonheid vind je in elke vrouw Mijn naam is Venus, Aphrodite, Freya, Inanna, Shakti Zij die mij vinden, worden een met mij Ik word genoemd met vele namen Maar ik heb geen naam Ik ben