Webmaidens Grimoire

First footing, de naam zegt het al, gaat over het zetten van de eerste voet in huis na middernacht op nieuwjaar. De eerste voet in het nieuwe jaar, zeg maar. De “firstfooter” moet dus zeker voor middernacht het huis uit zijn (als het iemand van de familie zelfis)  om daarna over de drempel te stappen om het nieuwe jaar mee naar binnen te brengen en welkom te heten in het huis. Hij wordt gezien als de brenger van geluk en voorspoed voor het nieuwe jaar. Het is een typisch Noord-Engelse & Schotse nieuwjaarstraditie die de tand des tijds wonderwel heeft doorstaan , al begint het gebruik langzamerhand wat te verminderen. Het gebruik bestaat ook in Zweden, en gezien de Keltisch-Germaanse invloed binnen onze coven is dit dus een fijne traditie waar we graag onze eigen twist aan geven voor de eerste covenbijeenkomst van het nieuwe jaar. Er wordt gezegd dat grote, donkerharige mannen de beste firstfooters zijn, een idee dat schijnt terug te gaan tot de tijd van de vikings: grote blonde m

Daar komt-ie! Daar komt-ie! Hoppa! Ik wip in mijn autozetel naar omhoog en begin te grijnzen. Vlak bij de afrit naar Zaventem zit er een bult in het wegdek, als een tongue in cheek grapje van de Brusselse Ring. De bult zit er al zo lang ik me kan herinneren, er zijn nog zekerheden in het leven. Hij was er al toen ik twintig jaar geleden elke dag naar Strombeek pendelde en ik wip nu nog altijd lachend naar omhoog als ik naar mijn ouders of een klant in Brussel rijd. De bult is een houvast in een wereld die ongelooflijk is veranderd in die twintig jaar. Elke keer als ik hier langs rijd, word ik altijd een beetje opgewonden. Ik kijk reikhalzend uit naar het omhoogwippen. Ik ga er speciaal helemaal links voor rijden. Als mijn wagen een sprongetje maakt, is mijn dag helemaal goed. :-)

Omdat het zo moeilijk bleek om in de drukke dagen voor het einde van het jaar iedereen tesamen te krijgen voor een uitgebreid Yule ritueel, maakte Fjierra er een RAT van, een Ritual Apart Together waar elk van ons aan kon deelnemen op een tijdstip dat ons het best uitkwam. We hadden hiervoor tijd tot aan Verloren Maandag. Normaal gezien is Driekoningen – de Britse Twelfth Night – de afsluiter van de kerstperiode, maar in Antwerpen is dat Verloren Maandag, vandaar dat ze de astrale plek waar we elkaar zouden ontmoeten tot die dag wilde open houden. Tijdens de kerstvakantie was het er nog niet van gekomen, en dus besliste ik om dat dit weekend te doen, samen met Kaat. Meteen de perfecte gelegenheid om de gloednieuwe meditatiekussens in te wijden, die ik vorige vrijdag had gekocht bij de Zeeman! :-) Fjierra neemt ons in het RAT mee naar Brú na Bóinne, een bocht aan de rivier de Boyne in Ierland, die ondertussen tot UNESCO werelderfgoed is uitgeroepen: het is de plek waar drie van d