Webmaidens Grimoire

Vanavond deden we het bij Fjierra. Dat is niet zo ver van bij ons en dus profiteerde ik er van om met de fiets naar ginder te rijden. Het voelt goed aan om te fietsen. Je voelt je lichaam echt als je fietst en de wind haalt alle muizenissen uit je hoofd. Bovendien is er nauwelijks parkeerplaats in de buurt van Fjierra's huis, dus fietsen geeft nog een extra bonus! Anthea leidde ons vanavond naar de vijfde draad in de gordel van Aphrodite: de stem van de waarheid. De waarheid vertellen aan een ander en de waarheid van een ander erkennen zijn dingen die we allemaal moeilijk vinden maar waar we wel naar moeten streven. Het is één van de dingen die er al dan niet voor zorgen dat we heel zijn, in balans met onszelf. De waarheid erkennen is leren leven met jezelf, leren jezelf bloot stellen. Anthea liet ons een kwartiertje de tijd om de waarheid over onszelf opschrijven, zoals die kwam. Gewoon al het feit dat je daar eventjes over kon nadenken en die dingen onder woorden kon brengen,

Knuffelen maakt gelukkig, lees ik in de krant vandaag. Dat komt omdat lichamelijk contact zorgt voor het vrijkomen van het "gelukshormoon" oxytocine in je hersenen. Blijkbaar countert oxytocine de adrenaline in je bloed. Mensen met veel adrenaline in hun bloed hebben meer stress en zijn dus blijkbaar minder gelukkig. Zo beïnvloedt knuffelen je geluk. Wie meer knuffelt, is dus gelukkiger. Zou dat gelden voor zowel diegene die knuffelt als diegene die de knuffels krijgt, vraag ik me af? Ik heb het nochthans niet zo op knuffelen. Ik heb het altijd een beetje vreemd gevonden hoeveel er wordt afgeknuffeld in de pagan scene. Gelijk waar je ook komt, wildvreemde mensen vallen elkaar om de hals alsof ze hartsvriendinnen zijn en elkaar al eeuwen niet meer hebben gezien. Eigenlijk vind ik dat zelfs een beetje creepy ... Ik vind het overigens even hypocriet om op al die familiefeesten en vriendenkransjes iedereen plat te zoenen. Het zal wel aan mij liggen, maar mijn persoonlijke rui

Het ging niet goed met Merlin, dat wist iedereen, maar dat het plots zo verschrikkelijk mis kon gaan, daar schrokken we toch allemaal van: 3 januari is nog steeds mijn verjaardag, maar vanaf nu is het ook de sterfdatum van Merlin, de peetvader van de Gardneriaanse wicca in Nederland. Ik had nog met hem heen en weer gemaild voor PaGE2012, de vierjaarlijkse pagan bijeenkomst die we met Arcadia dit jaar weer organiseren. Hij vertelde me dat hij gezondheidsproblemen had maar dat hij zeker zou komen voor een djembéworkshop als zijn gezondheid het toeliet. Hij had er goede hoop in. We hadden tijdens een aantal van onze rituelen ook speciaal voor hem "gewerkt" en hem extra energie gestuurd om hem te helpen genezen ... Ik was dan ook echt geschokt toen ik van Fjierra het bericht kreeg dat hij volgens de artsen nog maar een paar dagen te leven had. Kanker. Aan de storm van steunbetuigingen op Facebook te zien, wist hij heel wat los te maken, en niet alleen bij de heksen onder ons.