Webmaidens Grimoire

Toen Benjamin Muller me contacteerde omdat hij covens zocht om een dansworkshop aan te geven voor zijn eindwerk, was ik meteen enthousiast. Benjamin studeert dans aan een hogeschool in Nederland. Voor zijn eindwerk is hij bezig met het uitwerken van een choreografie die de band tussen religie en dans wil onderzoeken. De voorstelling/choreografie is participatief, de toeschouwers worden mee in de dans getrokken en worden dus zelf danser. Hij had ze al uitgestest met een publiek van dansers en wilde hem nu ook testen met een gewillig publiek van religieuze mensen. Niet persé religieuzen maar wel mensen die dans als transcendent medium erkennen. Hij wilde bekijken in welke mate beide types van publiek op dezelfde manier met de choreografie zouden omgaan, wat ze zouden ervaren en hoe ze hiermee zouden omgaan. Nadat we op PaGE al elke keer workshops sacraal dansen hadden geprogrammeerd en ook al een paar keer geëxperimenteerd hebben met trance dans, zagen we een avond met zo’n actieve s

Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind, die in de bomen klimt of uit de takken valt, hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind dat jong genoeg is om het te begrijpen. Vertel het aan een dier, misschien alleen door het aan te kijken. Vertel het aan de huizen van steen, vertel het aan de stad hoe lief ik je had. Maar zeg het aan geen mens, ze zouden je niet geloven. Ze zouden niet willen geloven dat alleen maar een man alleen maar een vrouw dat een mens een mens zo liefhad als ik jou. Hans Andreus (1926 - 1977)  Uit: Al ben ik een reiziger Uitgeverij Holland 1959

Wisdom Keeper ( Barbara Wright ) O, Gij die het oude weten bewaart, fluister mij uw wijsheid in,  opdat ’s levens heilig mysterie sterk in mij wordt geaard. Vertel mij de verhalen van de Grootmoeders, hun dappere daden, groot en klein. Hoe ze door hun vertrouwen groeiden en nu dienaars van de Moeder zijn. De cycli en seizoenen markeren onze verandering. De wedergeboorte van visioenen, de herleefde Geest in onze kring. De strijd in onszelf kunnen we met haar waarheid bedwingen. Zodat uiteindelijk ieders hart weer zal zingen van levensvreugde. Zij die de Wijsheid bewaart is de Clanmoeder van de tweede maancyclus. De Beschermster van Heilige Tradities, De Bewaarster van Steenbibliotheken en Aardegeschiedenis, de Hoedster van ‘Herinnering’ en de Kunst van het Geheugen, de Moeder van Vriendschap, Planetaire Eenheid en Wederzijds Begrip. Zij leert ons: De Kunst van Zelfontwikkeling en Uitbreiding.  Hoe we toegang kunnen krijgen tot het Planetaire Geheugen, d

Ik loop samen met papa de trap in de traphal af, mijn hand in zijn grote papahand. We gaan naar de krantenwinkel. Daar staat een draairekje waaraan zakjes met pareltjes hangen. Papa koopt er eentje voor me en ik kies het zakje met de roze en groene pareltjes die op mijn ooghoogte aan het rek hangen. Het is één van mijn vroegste herinneringen. Ik moet een jaar of drie vier geweest zijn want de trap is de trap van het appartement in Leuven waar we toen woonden. Ik heb uit die periode verder geen enkele herinnering. In De Standaard van vandaag lees ik hoe dat komt. Onderzoekers van de Emory Universiteit in Atlanta hebben onderzoek gedaan naar het geheugen van kinderen van een jaar of drie tot ze in de lagere school zaten. Tot ze ongeveer zeven jaar waren herinnerden kinderen zich tot 75% van wat ze hadden meegemaakt, vanaf dan vergaten ze zo goed als alles en herinnerden ze zich nog maar een derde. Dat vergeten gaat niet geleidelijk maar redelijk abrupt. Uit onze vroegste kinderj

Een andere manier om een eigen Alfabet van Verlangen samen te stellen, is door te werken met een vorm van automatisch schrift in combinatie met meditatie. De meeste heksen kennen automatisch schrift als een manier om boodschappen te ontvangen van hun gidsen of andere wezens uit de Anderwereld. Automatisch schrift wordt echter ook gebruikt door dichters, waarbij zij gewoon opschrijven wat in hen opkomt, of dat nu correct Nederlands is of niet. De idee is dat men zo het onderbewustzijn aanspreekt en zo tot nieuwe en onverwachte teksten komt die heel dicht bij de schrijver liggen. Datzelfde principe gebruiken we voor het maken van runen door associatie. In tegenstelling tot het klassieke Alfabet van Verlangen waarin de runen systematisch worden ontwikkeld om een echt glyfenalfabet, een duale runenstructuur, te bekomen alvorens ze in te zetten voor magisch werk, werken we bij deze methode ad hoc. We ontwikkelen de runen naargelang we ze nodig hebben en onze runenbibliotheek – of ons Al

Het zegt wat over de frivoliteiten van ons klimaat tegenwoordig dat in mijn biogroentenpakket van deze week postelein zat. Het is immers nauwelijks februari en postelein is eigenlijk een typische zomergroente. Dit tere, éénjarig plantje kan normaal gezien vanaf mei worden geteeld en is heel de zomer beschikbaar. Hij laat zich trouwens ook gemakkelijk kweken: al na 3 tot 6 weken kan je al oogsten en als je de steeltjes niet te ver afknipt, groeit hij bovendien snel terug aan zodat je kan blijven oogsten. Hij hoort bij de “vergeten” groenten waar tegenwoordig opnieuw belangstelling voor is. Postelein is bovendien ècht een oude groente! Het plantje was al gekend bij de Grieken en de Romeinen. De Grieken gebruikten het als een populair medicijn tegen ontstekingen van de urinewegen en verstopping. Het is bovendien koortsverlagen. De Romeinse wetenschapper Plinius de Oudere raadde in zijn Naturalis Historia aan om postelein als amulet te dragen als bescherming tegen demonen en and

Laat ons terugkeren naar de chaosmagie van Austin Osman Spare. Spare was gefascineerd door het onbewuste deel van onze geest, dat volgens hem de bron was van onze inspiratie. Daar had ons bewustzijn volgens hem niets mee te maken aangezien we dat bewustzijn enkel gebruiken om de kloof tussen onzelf en onze verlangens te versterken. Spare’s rationale vertrekt van psychologische repressie. Als onze psyche bepaalde impulsen, verlangens, angsten enz. ... onderdrukt, dan kunnen ze zo krachtig worden dat ze onze volledige bewuste persoonlijkheid mee vormen of zelfs tot in de kleinste details kunnen bepalen. Dat betekent ook dat doordat ze worden onderdrukt (vergeten) die impulsen, verlangens, enz. ... een realiteit kunnen creëren die niet toegankelijk is zolang ze gewoon aanwezig blijven in de bewuste geest of hierin weer worden opgeroepen. Wat onderdrukt is, kan dus onder bepaalde omstandigheden krachtiger worden dan wat in de bewuste geest wordt gehouden. Ook met opzet onderdrukt mater

Het is eens wat anders dan de traditionele pannenkoeken. Tijdens ons Imbolc-ritueel van gisteren bakten we poffertjes met door de godin gezegende eieren. We aten ons buikje rond om de magie te doen werken en dat vonden we helemaal niet erg :-) Poffertjes zijn voor Nederland wat frieten zijn voor België. Op elke kermis, braderij, schoolfeest of gelijk welke andere openbare feestelijkheid worden gegarandeerd poffertjes geserveerd. Ieder van ons heeft ze waarschijnlijk als kind leren kennen bij een bezoekje aan de Efteling. Dat was zo’n beetje de enige plek waar je als Vlaming ooit poffertjes tegenkwam. De komst van Albert Heijn naar ons land heeft dat veranderd: nu verorbenen we ze met evenveel plezier als onze eigen traditionele pannenkoeken. Poffertjes mogen wal wel Nederlands trots in bange dagen zijn, nochthans weet niemand wat de origine ervan is. Wel is zeker dat al in de zestiende eeuw vergunningen werden gegeven voor poffertjeskramen op de kermis, zoals dat nu nog altijd het

Onze diepste angst, is niet dat we onmachtig zouden zijn. Onze diepste angst betreft juist onze niet te meten kracht. Niet de duisternis, maar het licht in ons is wat we het meeste vrezen. We vragen onzelf af: Wie ben ik wel om mezelf briljant, schitterend, begaafd, geweldig te achten. Maar waarom zou je dat niet zijn. Je bent een kind van God. Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden. Er wordt geen licht verspreid, als de mensen om je heen, hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid. We zijn bestemd om te stralen, zoals kinderen dat doen. We zijn geboren om de glorie Gods die in ons is te openbaren. Die glorie is niet slechts in enkelen, maar in ieder mens aanwezig. En als we ons licht laten schijnen, schept dat voor de ander de mogelijkheid hetzelfde te doen. Als we van onze diepste angst bevrijd zijn, zal alleen al onze nabijheid anderen bevrijden. Nelson Mandela (1918-2013) Uit zijn inauguratierede als President van Zuid-Afrika