Het "Alfabet van Verlangen" : onze psyche in kaart gebracht
Laat ons terugkeren naar de chaosmagie van Austin Osman Spare. Spare was gefascineerd door het onbewuste deel van onze geest, dat volgens hem de bron was van onze inspiratie. Daar had ons bewustzijn volgens hem niets mee te maken aangezien we dat bewustzijn enkel gebruiken om de kloof tussen onzelf en onze verlangens te versterken.
Spare’s rationale vertrekt van psychologische repressie. Als onze psyche bepaalde impulsen, verlangens, angsten enz. ... onderdrukt, dan kunnen ze zo krachtig worden dat ze onze volledige bewuste persoonlijkheid mee vormen of zelfs tot in de kleinste details kunnen bepalen. Dat betekent ook dat doordat ze worden onderdrukt (vergeten) die impulsen, verlangens, enz. ... een realiteit kunnen creëren die niet toegankelijk is zolang ze gewoon aanwezig blijven in de bewuste geest of hierin weer worden opgeroepen. Wat onderdrukt is, kan dus onder bepaalde omstandigheden krachtiger worden dan wat in de bewuste geest wordt gehouden.
Ook met opzet onderdrukt materiaal kon op die manier worden gebruikt om de realiteit als het ware te herscheppen. Voor Spare was het onbewuste dan ook de bron van alle magische kracht. Voor hem kon een magisch verlangen, een intentie, pas effect krijgen als ze een organisch onderdeel was geworden van het onbewuste.
Het feit dat vaste covens dikwijls werken met vaste teksten, is gebaseerd op de ideeën van Spare. Doordat je de teksten door en door kent, hoef je niet mee na te denken als je ze zegt, zodat je je bewuste geest zo weing mogelijk triggert. Het is pas als we ons bewustzijn – de opzichter en gatekeeper – kunnen parkeren, dat we in de juiste geestestoestand geraken om magisch te gaan werken.
Daarvoor kan ook gewerkt worden met symbolen. Spare maakte zijn eigen “Alfabet van Verlangen”, symbolen die geïntegreerd werden in een soort van yoga, “monograms of thought, for the government of energy”, die doet denken aan tantra. Volgens hem is het “Alfabet van Verlangen” een soort van oertaal van het onbewuste. Hij had het over een systeem van 22 symbolen die – volgens zijn eigen woorden – allemaal aspecten van seksualiteit uitdrukten. Jammer genoeg zijn zijn “glyfen” niet terug te vinden in zijn werk, laat staan een uitleg erbij ...
Peter J. Carroll, één van de grondleggers van de moderne chaosmagie, werkt hierop verder in zijn boek Liber Null. Peter J. Carroll’s boeken “Liber Null” uit 1978 en “Psychonaut” uit 1981 zijn nog steeds standaardwerken voor chaosmagiers. De term chaosmagie kwam overigens oorspronkelijk niet voor in Carroll’s werk. Hij had het over “het ding dat verantwoordelijk is voor de start en de blijvende werking v an bepaalde gebeurtenissen. Je zou het volgens hem ook God of Tao kunnen noemen, maar Chaos is een neutrale en a-religieuze term ...
Voor Carroll is het Alfabet van Verlangen niet expliciet aan seksualiteit gekoppeld maar aan emoties. Hij zette emoties in paren tegenover elkaar: LUST / VERNIETIGING, GEHECHTHEID / AFKEER, enz.... en voegde daar nog extra categorieën en metalevels aan toe, en combineerde alles met een aantal algemene begrippen zoals LIEFDE, VERLANGEN, PLEZIER, HAAT, ANGST, ... die ook tegenover elkaar zouden kunnen staan. Elke emotie kan zo gecatalogeerd worden en ondergebracht in een hokje, waarbij elke emotie of principe zijn eigen symbool heeft.
Dit is inderdaad een complex systeem, maar het geeft ons wel een inzicht in de archetypische structuur van de menselijke psyche. De patronen die Carroll beschrijft zitten in elk van ons, en het is dus de kunst om op basis hiervan ons eigen Alfabet van Verlangen te ontwerpen en zo de structuur van onze eigen psyche als het ware in kaart te brengen.
De meeste heksen werken met de elementen als classifiërend principe. Als we vertrekken vanuit de elementen als basisstructuur, dan zien we dat die zelf al in paren tegenover elkaar kunnen staan: water versus vuur, aarde versus lucht.
Als we nu dualiteiten zoeken in onze eigen karaktereigenschappen en emoties, en die toewijzen aan de passende elementen, dan kunnen we op basis hiervan ons eigen persoonlijke Alfabet van Verlangen maken, de structuur waarmee we dan verder kunnen gaan werken als we aan magie gaan doen.
Een voorbeeldje:
WATER : liefde, vriendelijkheid, de nood om te voldoen aan de norm
tegenover
VUUR : haat, aggressie, de wil om te veroveren
AARDE : pijn, streven naar stabiliteit, doorzettingsvermogen
tegenover
LUCHT : vreugde, zin voor verandering, flexibiliteit
Er is geen verkeerde manier om je eigen emoties onder te delen. Gebruik dus gewoon je intuitie. Pijn zou bijvoorbeeld ook onder het element Vuur kunnen staan. Vergeet niet: het gaat om jouw eigen persoonlijke Alfabet van Verlangen.
Op basis hiervan gaan we nu runen uitwerken, waarbij we een combinatie maken van het symbool van de hoofdcategorie (hier dus het element) en het symbool van de emotie die we willen uitdrukken, om zo tot een persoonlijke rune voor die emotie te komen.
Bijvoorbeeld:
Hier is voor het symbool voor LIEFDE een lettermethode gebruikt, maar je kan evengoed een andere methode gebruiken om tot een symbool voor LIEFDE te komen dat je kan gebruiken om te combineren tot een nieuwe rune.
Je hebt al wel door dat dit een tijdrovend werkje is waar je goed over moet nadenken. Maar dat loont de moeite want in tegenstelling tot andere runen, zijn ze niet voor eenmalig gebruik. Het voordeel van deze runen is immers dat ze abstracte eigenschappen uitdrukken en dat ze dus niet worden geblokkeerd door ons bewustzijn. Je hoeft ze dus niet te “vergeten” om ze te doen werken.
Om ze te gebruiken moet je ze gebruiken zoals de Egyptenaren hieroglyfen gebruikten: je maakt er runenzinnen van die je in een cartouche zet.
Bijvoorbeeld: stel dat je intentie de volgende is:
HET IS MIJN WENS DAT ALFRED KRACHT EN GEZONDHEID VERWERFT.
Je hebt ondertussen de volgende runen gemaakt:
De volledige vertaling van je intentie is dan als volgt:
Spare’s rationale vertrekt van psychologische repressie. Als onze psyche bepaalde impulsen, verlangens, angsten enz. ... onderdrukt, dan kunnen ze zo krachtig worden dat ze onze volledige bewuste persoonlijkheid mee vormen of zelfs tot in de kleinste details kunnen bepalen. Dat betekent ook dat doordat ze worden onderdrukt (vergeten) die impulsen, verlangens, enz. ... een realiteit kunnen creëren die niet toegankelijk is zolang ze gewoon aanwezig blijven in de bewuste geest of hierin weer worden opgeroepen. Wat onderdrukt is, kan dus onder bepaalde omstandigheden krachtiger worden dan wat in de bewuste geest wordt gehouden.
Ook met opzet onderdrukt materiaal kon op die manier worden gebruikt om de realiteit als het ware te herscheppen. Voor Spare was het onbewuste dan ook de bron van alle magische kracht. Voor hem kon een magisch verlangen, een intentie, pas effect krijgen als ze een organisch onderdeel was geworden van het onbewuste.
Het feit dat vaste covens dikwijls werken met vaste teksten, is gebaseerd op de ideeën van Spare. Doordat je de teksten door en door kent, hoef je niet mee na te denken als je ze zegt, zodat je je bewuste geest zo weing mogelijk triggert. Het is pas als we ons bewustzijn – de opzichter en gatekeeper – kunnen parkeren, dat we in de juiste geestestoestand geraken om magisch te gaan werken.
Daarvoor kan ook gewerkt worden met symbolen. Spare maakte zijn eigen “Alfabet van Verlangen”, symbolen die geïntegreerd werden in een soort van yoga, “monograms of thought, for the government of energy”, die doet denken aan tantra. Volgens hem is het “Alfabet van Verlangen” een soort van oertaal van het onbewuste. Hij had het over een systeem van 22 symbolen die – volgens zijn eigen woorden – allemaal aspecten van seksualiteit uitdrukten. Jammer genoeg zijn zijn “glyfen” niet terug te vinden in zijn werk, laat staan een uitleg erbij ...
Peter J. Carroll, één van de grondleggers van de moderne chaosmagie, werkt hierop verder in zijn boek Liber Null. Peter J. Carroll’s boeken “Liber Null” uit 1978 en “Psychonaut” uit 1981 zijn nog steeds standaardwerken voor chaosmagiers. De term chaosmagie kwam overigens oorspronkelijk niet voor in Carroll’s werk. Hij had het over “het ding dat verantwoordelijk is voor de start en de blijvende werking v an bepaalde gebeurtenissen. Je zou het volgens hem ook God of Tao kunnen noemen, maar Chaos is een neutrale en a-religieuze term ...
Voor Carroll is het Alfabet van Verlangen niet expliciet aan seksualiteit gekoppeld maar aan emoties. Hij zette emoties in paren tegenover elkaar: LUST / VERNIETIGING, GEHECHTHEID / AFKEER, enz.... en voegde daar nog extra categorieën en metalevels aan toe, en combineerde alles met een aantal algemene begrippen zoals LIEFDE, VERLANGEN, PLEZIER, HAAT, ANGST, ... die ook tegenover elkaar zouden kunnen staan. Elke emotie kan zo gecatalogeerd worden en ondergebracht in een hokje, waarbij elke emotie of principe zijn eigen symbool heeft.
Dit is inderdaad een complex systeem, maar het geeft ons wel een inzicht in de archetypische structuur van de menselijke psyche. De patronen die Carroll beschrijft zitten in elk van ons, en het is dus de kunst om op basis hiervan ons eigen Alfabet van Verlangen te ontwerpen en zo de structuur van onze eigen psyche als het ware in kaart te brengen.
De meeste heksen werken met de elementen als classifiërend principe. Als we vertrekken vanuit de elementen als basisstructuur, dan zien we dat die zelf al in paren tegenover elkaar kunnen staan: water versus vuur, aarde versus lucht.
Als we nu dualiteiten zoeken in onze eigen karaktereigenschappen en emoties, en die toewijzen aan de passende elementen, dan kunnen we op basis hiervan ons eigen persoonlijke Alfabet van Verlangen maken, de structuur waarmee we dan verder kunnen gaan werken als we aan magie gaan doen.
Een voorbeeldje:
WATER : liefde, vriendelijkheid, de nood om te voldoen aan de norm
tegenover
VUUR : haat, aggressie, de wil om te veroveren
AARDE : pijn, streven naar stabiliteit, doorzettingsvermogen
tegenover
LUCHT : vreugde, zin voor verandering, flexibiliteit
Er is geen verkeerde manier om je eigen emoties onder te delen. Gebruik dus gewoon je intuitie. Pijn zou bijvoorbeeld ook onder het element Vuur kunnen staan. Vergeet niet: het gaat om jouw eigen persoonlijke Alfabet van Verlangen.
Op basis hiervan gaan we nu runen uitwerken, waarbij we een combinatie maken van het symbool van de hoofdcategorie (hier dus het element) en het symbool van de emotie die we willen uitdrukken, om zo tot een persoonlijke rune voor die emotie te komen.
Bijvoorbeeld:
Je hebt al wel door dat dit een tijdrovend werkje is waar je goed over moet nadenken. Maar dat loont de moeite want in tegenstelling tot andere runen, zijn ze niet voor eenmalig gebruik. Het voordeel van deze runen is immers dat ze abstracte eigenschappen uitdrukken en dat ze dus niet worden geblokkeerd door ons bewustzijn. Je hoeft ze dus niet te “vergeten” om ze te doen werken.
Om ze te gebruiken moet je ze gebruiken zoals de Egyptenaren hieroglyfen gebruikten: je maakt er runenzinnen van die je in een cartouche zet.
Bijvoorbeeld: stel dat je intentie de volgende is:
HET IS MIJN WENS DAT ALFRED KRACHT EN GEZONDHEID VERWERFT.
Je hebt ondertussen de volgende runen gemaakt:
 |
| HET IS MIJN WENS |
 |
| ALFRED |
 |
| GEZONDHEID |
 |
| KRACHT |
 |
| VOOR |
 |
| EN |
Je kan hem nu nog in een cartouche plaatsen, maar dat is niet noodzakelijk. De achterliggende idee van het plaatsen van een rand rond je runen, is dat de energie waarmee je ze oplaadt zo binnen de grenzen blijft van de cartouche.
Het enige dat je nu nog moet doen, is hem opladen, zoals bij de andere grafische methodes.
Als je dikwijls met deze vorm van runenmagie werkt, heb je op de duur een heel woordenboek aan runen die je telkens opnieuw kan gaan gebruiken en combineren. Het is pas nadat je de hele structuur aan emoties en abstracte termen in herbruikbare runen hebt omgezet dat je er echt mee kan gaan werken en dat is wel tijdrovend.
Deze methode is dus nogal omslachtig en al zeker als je niet regelmatig gebruik maakt van runen. De “gewone” methode om runen te maken werkt immers even goed.
Het enige dat je nu nog moet doen, is hem opladen, zoals bij de andere grafische methodes.
Als je dikwijls met deze vorm van runenmagie werkt, heb je op de duur een heel woordenboek aan runen die je telkens opnieuw kan gaan gebruiken en combineren. Het is pas nadat je de hele structuur aan emoties en abstracte termen in herbruikbare runen hebt omgezet dat je er echt mee kan gaan werken en dat is wel tijdrovend.
Deze methode is dus nogal omslachtig en al zeker als je niet regelmatig gebruik maakt van runen. De “gewone” methode om runen te maken werkt immers even goed.
Reacties