Webmaidens Grimoire

Ik heb net het vierde deel gelezen van de Anderen-serie van Anne Bishop, een urban fantasy reeks waarin vampieren, gedaantewisselaars en andere fraaie wezens allemaal bestaan maar net dat tikkeltje anders dan in de traditionele verhalen. In deze serie zijn deze 'Anderen' de bewaarders van de wereld. Dat zit al een beetje in de naam van de gedaantewisselaars: de Wolfgard (wolven), de Sharkgard (haaien), Panthergard (katachtigen), Crowgard, enz. ...  Mensen moeten samenleven met de Anderen, en het is zeer duidelijk wie de baas is. De mensen mogen dan ook kinderen van Namid - Moeder Aarde - zijn, ze hebben zodanig weinig respect voor haar dat ze kort gehouden moeten worden. Maar mensen zouden geen mensen zijn als ze niet aan die grenzen zouden willen tornen. Wie zijn die beesten wel dat zij mogen beslissen wat mensen wel of niet mogen doen (lees: zich toeëigenen)? Zo kom je al snel bij Humans First, iets dat griezelig lijkt op de Eigen Volk Eerst mantra van het Vlaams Belang. W...

Iedereen die ooit geschiedenis heeft gehad is vertrouwd met namen als Krijt of Tertiair. Dat zijn de namen van de geologische perioden die de geschiedenis van de aarde benoemen. Die zijn gebaseerd op ingrijpende gebeurtenissen die wereldwijd impact hadden en dus overal af te lezen zijn aan de samenstelling van de aarde. Denk aan de meteorieteninslag die ervoor zorgde dat de dinosaurussen uitstierven: die zorgde voor de afzet van een dun laagje iridium – een metaal dat haast niet op aarde te vinden is en met die meteorieten meekwam – en was meteen goed voor een nieuwe geologische periode, het Tertiair, als opvolger van het Krijt. Op dit moment leven we in het Holoceen, ofte de ‘volledig nieuwe tijd’, de periode die startte bij het einde van de jongste ijstijd, toen de zeeën stegen en de mens resoluut koos voor landbouw. Maar wetenschappers zijn er ondertussen van overtuigd dat we stilletjes in een nieuwe periode zijn aanbeland, waarmee het Holoceen officieel de allerkortste geolog...

Eén van de meest magische momenten die ik ooit meemaakte was toen we na een covenbijeenkomst van Amma Devi terug naar huis reden en op het veldweggeltje bij Verelna’s huis een mamavos (een “moer”, een mannetjevos heet een “rekel”) en haar twee kleintjes zagen dollen in het schijnsel van onze koplampen. Het was zo’n moment dat je blijft onthouden, zo prachtig was het. Het kleine berichtje in De Standaard dat er elk jaar meer dan 11.000 vossen worden geschoten deed mijn hart dan ook even krimpen. De vos is ons grootste roofdier en komt in heel Vlaanderen voor. Vulpes Vulpes, zoals Reintje officieel heet,  kan zich dan ook bijzonder goed aanpassen, ook aan zijn grootste vijand. Juist: de mens. Hij is een echte opportunist die bijna alles eet: kleine en middelgrote prooidieren (zoals grote kevers, muizen en andere knaagdieren, konijnen, hazen, vogels en eieren, regenwormen en zelfs egels) maar ook vruchten en bessen (vooral bramen), en aas. Hij is ook niet vies van een goeie vuiln...

Vandaag start de campagne “Dagen zonder Vlees”, waarbij mensen worden aangespoord om veertig dagen lang wat minder vlees en vis te eten. Ik heb me meteen enthousiast ingeschreven, al ben ik niet zeker of ik die veertig dagen wel haal met al die carnivoren hier in huis :-) We zijn al wel met z’n allen de Bioplanet ingedoken op zoek naar vegetarische charcuterie en spreads om de boterhammen ’s middags mee op te leuken, en ik heb mijn kookboekenkast eens doorgeworsteld op zoek naar valabele recepten waar iedereen mee kan leven: groentencurry’s, risotto’s en pasta’s in overvloed. Honger zullen we niet lijden :-) Die veertig dagen komen nochthans overeen met de oude traditie in onze contreien om in de periode tussen Aswoensdag en Pasen te vasten om  zich te bezinnen en solidair te zijn met mensen die het moeilijker hebben. Echt vasten is het niet echt want er wordt nog altijd gegeten, alleen wordt er geen vlees gegeten op bepaalde dagen. Op Aswoensdag en Goede Vrijdag wordt er in pr...

Deze morgen zat ik te zwoegen op een budget voor de VRT terwijl ik met één oor aan het luisteren was naar Radio 1. Ik zet meestal de radio op als muzikaal behang, maar deze keer spitsten mijn oren zich vanzelf toen ik plots de naam van Ecover opving. Bij Peeters en Pichal, het consumentenprogramma van Radio 1, werden de resultaten bekend gemaakt van een test die de Universiteit van Antwerpen had uitgevoerd in opdracht van de programmamakers. Hoe zat het met de bio-afbreekbaarheid en met de toxiciteit van zowel ecologische als gewone wasmiddelen en zijn wasmiddelen die zich 'ecologisch' noemen echt beter dan 'gewone wasmiddelen' of niet? Ik ben niet zo merkbewust behalve voor een aantal welbepaalde dingen zoals minarine (dat moet Vitelma zijn), Nutella (de beste choco van de wereld :-)) en kinnekessuiker van Candico. Ook Ecover is zo'n merk dat met stip op één staat. Handzeep, afwasmachinetabletten, toileteend, afwasmiddel, ... het komt allemaal uit de groene fa...

Eleniana stuurde vorige week een mailtje met de vraag of we Nette en Finn niet wat extra energie konden geven om te zien of ze konden helpen bij het oplossen van de problemen in de Golf van Mexico. Door dat lekkende boorplatform heeft die olieramp nu ongeveer de omvang aangenomen die de ramp van de Exonn Valdez ruim overtreft. Niet alleen het leven in de oceaan wordt bedreigd, ook een sociaal kerkhof dreigt in Florida, waar de olie ondertussen op de kusten aanspoelt en de pelikanen bruinbesmeurd op hun nesten zitten. Het is ronduit beschamend. Nette en Finn zijn thoughtforms die we een tijdje geleden hebben gemaakt met een specifieke taak. Nette is verantwoordelijk voor het energetisch web over de aarde en Finn heeft als taak de wetenschappers wereldwijd aan te spreken om een oplossing te vinden voor het afval- en energieprobleem. De vervuiling van de Golf van Mexico en mogelijk ook de Atlantische Oceaan is verschrikkelijk, maar hoort niet bij die taak. Fjierra heeft gelijk als ze ze...

Bio is helemaal mijn ding, al moet ik toegeven dat ik niet consequent ben. De laatste weken doe ik echter extra mijn best. Dat komt omdat ik het boek " Dieren eten " van Jonathan Safran Foer heb gelezen. Ik las het in één ruk uit terwijl we naar Frankrijk reden vorige week. Jonathan Safran Foer laat ons nadenken over de voedselindustrie en de redenen waarom we bij het minste op onze achterste poten gaan staan maar de uitwassen van de voedselproductie zomaar accepteren. Er zijn immers geen zinnige redenen op te noemen waarom we dat zouden doen en toch kraait er geen haan naar. In plaats van kwaliteitsvol, lekker, ecologisch, diervriendelijk én mensvriendelijk voedsel te eisen, proppen wij ons dus vol met goedkoop geproduceerde rommel die helemaal niet zo goedkoop zou zijn als alle verborgen kosten van milieuvervuiling, gezondheidsproblemen en dergelijke meer zouden meegeteld worden. De voedselindustrie - de naam zegt het zelf al - produceert veel te veel spotgoedko...

Er was wat aanporren nodig - we hebben allemaal een druk leven - maar Fjierra had ons allemaal warm gemaakt voor een speciale avond waarop we zouden werken voor Moeder Aarde. Eleniana had het ons bij een vorige covenmeeting immers al aangegeven: er zou iets moeten gebeuren dat onze wetenschappers ertoe zou aanzetten om een oplossing te bieden voor de enorme afvalberg die wij, mensen, achter ons laten. Wij blijken een nogal hardnekkig hardleerse diersoort te zijn, die zonder wroeging haar eigen omgeving verwoest. Hopelijk zijn we niet uitgestorven voordat we dat beseffen! We gingen dus niet vaag en vrijblijvend voor de aarde werken, maar heel concreet en recht voor de raap: we zouden thoughtforms maken om de mensen te helpen bij het immense klimaatprobleem dat ons nog te wachten staat de komende jaren. Een thoughtform is een soort van geconcentreerde energie, zo geconcentreerd dat ze materieel wordt, die je in een bepaalde vorm kan "denken". Meestal is dat in de vorm van een p...

Gisteren was het covenbijeenkomst bij Fjierra thuis. Ik was pas om zeven uur thuis na een vermoeiende dag op het werk en nadat ik nog snel snel papatjes had gegeten met de kleintjes vertrok ik halsoverkop naar Nijlen. Het was een leuke verrassing om te zien dat onze hele groep er was. Dat was al lang geleden! Nadat we ons in de living op kussens op de grond hadden geïnstalleerd, vertelde Fjierra ons dat dit een bijzondere bijeenkomst was. Deze zomer had ze ons meegetrokken in de organisatie van The Big Ask Again in Oostende. Vorig jaar nam VRT corifee Nic Balthazar een protestfilmpje op tegen de opwarming van de aarde. Dat filmpje moest onze politici wakker schudden en het was de hele wereld rondgegaan. Jammer genoeg was er ondertussen niets veranderd en dus wilde hij dit jaar opnieuw een filmpje maken, met tienduizend dansense mensen, een dansbetoging als het ware, in de aanlop naar de grote klimaattop van 5 december in Kopenhagen. De organisatie van het hele evenement was noga...

Het moet niet altijd slecht nieuws zijn in deze dagen van crisis. Ik lees in De Standaard dat Vlaanderen een nieuw kader voor de bescherming van onze inheemse flora en fauna heeft en dat is goed nieuws! De natuurwetgeving in Vlaanderen rond de bescherming van onze flora en fauna rammelde langs alle kanten en voldeed niet. In plaats van zoals gewoonlijk even een beetje te gaan rommelen in de marge, besloot de vorige Vlaamse regering gelukkig om alles op de schroothoop te gooien en van nul te herbeginnen. Het resultaat is een nieuw soortenbesluit om onze inheemse flora en fauna beter te beschermen. In deze nieuwe wetgeving zit een passief luik, met de regels over wat mag en niet mag, en een actief luikwaarin nieuwe beschermingsprogramma's kunnen worden uitgewerkt om specifieke diersoorten te beschermen of te bestrijden. Dat is goed nieuws voor onze korenwolf . Jawel, dat is onze eigen Vlaamse naam voor de Cricetus cricetus ofte Europese hamster. Wat een geweldige naam! Dertig c...