Herculaneum

Herculaneum ligt op een klein uurtje rijden van onze agriturismo, zo'n 7 km van de Vesuvius. Samen met Pompeï zijn het bij de best bewaarde Romeinse ruïnes ter wereld en ze staan al heel lang op onze reisbucketlist.

Als we door de straten van de oude Romeinse havenstad lopen, ben ik onder de indruk. De stad is inderdaad bijzonder goed bewaard gebleven. Ik ben helemaal gecharmeerd van de mooie mozaieken en tegelvloeren en van de beschilderde muren in de huizen. Al die schoonheid waar zo veel moeite werd in gestoken en die op die fatale dag in 79 na Christus in één klap werd weggevaagd … Ook al is het bijna tweeduizend jaar geleden, toch doet het iets met een mens.

Drie grote hoofdstraten vormen het kader waarbinnen handelshuizen, een bakkerij, openbare toiletten, huizen van rijke kooplui, enz. ... liggen, met elkaar verbonden door binnenplaatsen en zuilengalerijen. Het is hier heerlijk dwalen van patio naar patio en het is helemaal niet moeilijk om je de stad voor te stellen vol mensen die druk bezig zijn met hun alledaagse bezigheden. De stad lag aan de zee aan de voet van de vulkaan en was waarschijnlijk een drukke handelsstad.

Daar kwam abrupt een einde aan bij de uitbarsting van de Vesuvius in 79 na Christus. De meeste mensen geraakten gelukkig op tijd weg en lieten hebben en houden achter. In tegenstelling tot Pompeï werden er dus geen versteende lichamen gevonden, al werden in 1982 wel 300 inwoners gevonden die zich verschanst hadden in boothuizen aan de rand van de zee. Je wordt een beetje stil als je de skeletten ziet want je kan de schrik van de mensen bijna voelen. Waarschijnlijk hoopten ze nog te worden opgepikt door de Romeinse marine die hulp kwam bieden maar werden ze verrast (en verast) door de pyroclastische stroom die over de stad heen rolde bij de vulkaanuitbarsting. Daarna werd Herculaneum bedolven onder 19 meter modder en lava en zo'n beetje vergeten.

Het was pas in 1709 dat de stad opnieuw werd ontdekt bij het maken van een waterput. De koning van Napels, Karel van Bourbon, liet opgravingen doen en nam de kunstschatten die naar boven werden gehaald mee naar zijn paleis. Later verhuisden ze gelukkig naar het Nationaal Archeologisch Museum in Napels. De eerste echte opgravingen kwamen er pas vanaf 1927 maar zijn dus nog altijd niet gedaan. Nog maar een derde van de stad is op dit moment opgegraven, zo'n 4,5 hektare van vermoedelijk 20 hektaren. De rest ligt nog onder de huidige stad Ercolano.

Daar gaat het leven zijn gewone drukke Italiaanse gangetje. De vulkaan doemt op boven de stad en iedereen weet dat het een kwestie van tijd is dat de Vesuvius opnieuw zal uitbarsten. En statistisch gezien zal dat eerder morgen dan overmorgen zijn. Dan verandert alles. Daar is Herculaneum de stille getuige van.