Back to the future
Het was een fijne verrassing toen F. me een mailtje stuurde met de vraag of we nog eens konden afspreken om samen een koffietje te gaan drinken of iets te gaan eten. Hij is een vriend van lang geleden, toen ik nog op een klein appartementje in Wezembeek-Oppem woonde. We hadden elkaar al heel lang niet gezien, al leek het alsof dat pas gisteren was. Tien jaar moet het zo ongeveer geweest zijn, een eeuwigheid, maar het deed me zoveel plezier om van hem te horen dat ik hem en zijn madam prompt uitnodigde om te komen eten bij ons thuis. F. leek opgelucht toen de afspraak was beklonken, want het had wat foefelen met agenda’s nodig gehad eer we een gezamenlijke datum hadden kunnen prikken, terwijl hij klonk alsof het dringend was. En dat was het ook, want onze afspraak voor een etentje – een heel plezierige avond! – was veel meer dan dat. Maar daarvoor moeten we negentien jaar terug in de tijd, naar die dag in maart waarop Kaat werd geboren. Die staat in het geheugen gegrift van heel wat