Webmaidens Grimoire

Meer dan drie uur hadden we nodig om een naam te vinden voor onze nieuwe coven. Elk van ons had zijn huiswerk gemaakt. Ik had voor mijzelf een aantal criteria opgesteld waaraan de naam zou moeten voldoen: stevig met de voeten op de grond, verwijzend naar de aardse aanpak waar we voor wilden gaan, liefst met een duidelijke band met onze regio en als het even kon iets Nederlandstaligs, of op zijn minst met een link naar één van de twee oude religies die in onze streken elkaar tegenkwamen: de centraal-europese versie van het keltische pantheon (de Galliërs) of de Noordse traditie (de Germanen). Geen zweverige pseudo-Indische of Egyptische tralala dus. Bij de eerste namen die de revue passeerden moest ik toch even nadenken hoe ik mijn veto kon stellen zonder boven de pot te gaan hangen en mijn medezusjes te schofferen :-). Maar we waren het stilzwijgend eens: elke beslissing zou met unanimiteit genomen worden. En zo vordere de avond gestaag, met uren googlen en ettelijke rondjes op een o

Consciousness expresses itself through creation. This world we live in is the dance of the Creator. Dancers come and go in the twinkling of an eye but the dance lives on. On many an occasion when I am dancing, I have felt touched by something sacred. In those moments, I felt my spirit soar and become one with everything that exists. I become the stars and the moon. I become the lover and the beloved. I become the victor and the vanquished. I become the master and the slave. I become the singer and the song. I become the knower and the known. I keep on dancing and then, it is the eternal dance of creation. The Creator and the creation merge into one wholeness of joy. I keep on dancing — until there is only … the dance.  Zo vatte Michael Jackson het samen. Die mystieke ervaring waarbij je jezelf bij wijze van spreken eventjes de hemel in danst is moeilijk te  vatten in woorden. Ik moet er elke dinsdag aan denken, als ik Dries ga brengen en halen op de turnes. Elke keer weer valt mijn