Webmaidens Grimoire

Als we het over servitors hebben, dan hebben we het over het maken van persoonlijke spirits uit onze eigen levensenergie en psyche. Er zijn echter een heleboel onafhankelijke spirits die ook kunnen gebruikt worden als servitors. Daar hebben we wel geen runen meer voor nodig, want de spirits in kwestie bestaan al en moeten niet meer door de magier worden gemaakt. In tegenstelling tot gewone servitors zijn egregors gedachtevormen die niet door individuele heksen of magiers uit hun eigen levensenergie en onderbewustzijn worden gecreëerd, maar die leven via het collectieve onderbewustzijn. Dit zijn autonome spirits die gemaakt zijn uit de gedachten van een groep van mensen en die gedachten ook kunnen beïnvoeden. Ze zijn dus over het algemeen heel krachtig! Of een magier een servitor maakt ‘from scratch’ of hiervoor een reeds bestaande spirit oproept, hangt af van de taak van de servitor. Als ik een servitor creëer om mijn nemesis op het werk op afstad te houden, dan komt de kracht van

Servitors zijn een soort van thoughtforms die door de geest al dan niet bewust worden gecreëerd om een specifieke wens te vervullen. Het woord servitor verwijst naar spirits die via evocatie worden opgeroepen, een magische techniek die even oud is als de magie zelf. Opgelet, het gaat hier over evocatie, wat wil zeggen dat je de spirit vraagt om naar je toe te komen maar waarbij je zelf de controle behoudt. Dat is niet hetzelfde als invocatie, waarbij je de controle loslaat en aan de spirit in kwestie geeft. Invocatie betekent dat je de spirit toelaat om je hoofd te delen. Je vraagt de spirit om in je te komen. De spirits in kwestie hebben vele namen uit de demonologie van verschillende culturen: elementalen, familiars, incubi, succubi, demonen, atavismes, geesten, spirits, enz. ... Laat ons even terugkeren naar de chaosmagie van Spare. Volgens Spare draaide alles rond Verlangen en het vervullen van dat Verlangen. Hij maakte voor zijn theorie gebruik van de interpretatie die Jung

Boedhisten noemen hen tulpa’s. In onze Westerse occulte tradities spreken we van gedachtevormen of thoughtforms. De term "thoughtform" werd voor het eerst gebruikt in 1927 in de vertaling van het Tibetaanse Dodenboek van de Amerikaanse theosoof en schrijver Walter Evans-Wentz (Trenton, 2 februari 1878 - 17 juli 1965). Een gedachtevorm is een gematerialiseerde gedachte die een fysieke vorm heeft aangemeten gekregen, enkel door de kracht van je geest. Typische heksenflesjes afgesloten met was De gekende theosofisten (die ook het tweede gezicht hadden) Annie Besant en W.W. Leadbeater deelden thoughtforms in drie categorieën in: het beeld van de denker zelf, waarbij het lijkt alsof de persoon op twee plaatsen tegelijk is; een beeld van een fysiek object dat wordt gelinkt aan de betreffende gedachte; een onafhankelijk beeld dat de inherente kwaliteiten van de bewuste gedachte uitdrukt. De thoughtforms waarmee heksen bewust gaan werken horen in de derde categorie thu

Heksenflesjes zijn een soort van talisman: ze werden gemaakt als bescherming tegen hekserij en zwarte magie. Tegenwoordig worden ze nog altijd gemaakt, ironisch genoeg vooral door heksen :-), en is hun reikwijdte uitgebreid naar alle kwade invloeden van buitenaf en alles wat negatieve energie uitstraalt. Bron: https://www.etsy.com/nl/shop/MadeByFae Het is een eeuwenoude traditie om runen, gedroogde katten, paardenschedels, schoenen en heksenflesjes te verbergen in de structuur van een huis of gebouw om slechte invloeden af te weren. De vroegste vermelding van heksenflesjes vinden we in Britse en Amerikaanse historische geschriften uit de 17de eeuw maar de traditie om heksenflesjes te begraven kan zeker al teruggevoerd worden naar de 16de eeuw. In de volksmagie gaat men er van uit dat heksenflesjes beschermen tegen kwaadaardige spirits en magische aanvallen en dat ze betoveringen en vervloekingen van heksen tegengaan. Ze worden dus gemaakt als een soort van anti-magisch voorwerp

Het stond al sinds 2008 in mijn boekenkast als een must read voor elke heks in spe of spirituele ziel op zoek naar dat ene, maar toch had ik me er nooit aan kunnen zetten. Sinds een jaar lag het zelfs naast mijn bed, op de stapel van boeken die ik allemaal tegelijkertijd aan het lezen - of niet lezen :-) - ben, en nóg was ik er niet in begonnen. En toen was het ineens uit. Ik heb het over "Brida" van Paulo Coelho. Het boek gaat over een jonge Ierse, Brida, die rusteloos zoekt naar iets dat ze niet kan vatten. Net zoals zoveel van ons start ze met een rondje boeken lezen en om vervolgens via een heksenwinkeltje terecht te komen bij een mentor - Wicca - die haar meeneemt op een pad van inwijding. Het boek is geschreven in die typische eenvoudige maar toch machtige schrijfstijl die Paulo Coelho zo eigen is en die het boek ook zo toegankelijk maakt, ook voor mensen die helemaal niks te maken hebben met hekserij, natuurreligie of magie. De basisidee van het boek is dat er

Negen is een magisch getal omdat het precies drie maal drie is en drie heeft tal van magische betekenissen. Denk maar aan de drie fazen van de maan, de drievoudige godin, de heilige drievuldigheid en zo kunnen we nog wel even doorgaan. In een kruidenwis zitten zeven (nog zo'n magisch getal) of negen kruiden. Wat daar de achtergrond van is, weet ik niet precies maar een heel bekende spreuk is de Negenkruidenspreuk. De Negenkruidenspreuk is een angelsaksische (oudengelse) magische spreuk uit het zogenaamse Lacnunga (“Recepten”) manuscript. Dat manuscript is een verzameling korte medische teksten in het Oudengels die aan het begin van de elfde eeuw door een monnik werd samengesteld. Het is een mix van medische recepten en magische spreuken, uit een tijd dat de magie (of bijgeloof, het is maar hoe je het bekijkt) nog springlevend was onder de gewone mensen, waarschijnlijk onder het motto dat een combinatie van klassieke geneeskunde of chirurgie en magie waarschijnlijk effectiever was

We wandelen naar de vuurtoren van Albir, El Faro d'Albir, waar je in principe dolfijnen kan spotten. Je zou het misschien niet zeggen maar Zuid-Spanje is gekend om zijn dolfijnen. De Straat van Gibraltar, tussen Spanje en Marokko is zelfs één van de beste plaatsen in heel Europa om dolfijnen, orka's, potvissen en zelfs de grote vinvissen te spotten. Dat komt omdat daar door de combinatie van seizoensgebonden stromingen en voedingsrijk Atlantisch zeewater extra veel plankton groeit, dat vissen aantrekt. En als je vissen zegt, dan zeg je dolfijnen. Er komen zeven soorten walvissen en dolfijnen voor in de Straat van Gibraltar. De gewone dolfijn, de griend walvis, de tuimelaar en de gestreepte dolfijn zijn er het hele jaar. Orka's komen in juli en augustus naar de Straat van Gibraltar om de duizenden blauwvintonijnen op te wachten die dan terugkeren uit de Middellandse Zee. Potvissen zijn er van maart tot juli om diep onder water te jagen op reuzeninktvis. En vinvissen pas

Het eerste dat ons was opgevallen toen we van de luchthaven van Alicante naar Benidorm reden, was de grote berg die oprees uit de dorre woestenij rondom ons. De berg heet Puig Campana (spreek uit "poesj") en met een hoogte van 1.406m boven de zeespiegel is hij de tweede hoogste berg van de regio. De top beklimmen blijkt een geliefde bezigheid in de "frisse" wintermaanden, als het hier maar 20° is. Nu mogen we ons verwachten aan temperaturen van 30° en meer. Uit de berg lijkt wel een hap genomen. Dat gat wordt door de lokale bevolking "El Portell" - De Poort - genoemd, of ook "Tajo de Roldán" naar één van de vele mythen die rond het gat worden verteld. Eén van die mythen wordt ook verteld rond "La Brèche de Roland", een gelijkaardig gat in een rots ergens in de Pyreneeën. Roland, de veldheer die het leger van Karel de Grote leidde, was verwikkeld in een zwaardgevecht met de leider van het leger van de Moren en het duel eindigde op

Dit jaar brengen we onze vakantie door bij mijn schoonzus en haar familie in Spanje. Het is hier wel pokkeheet en dat betekent dat we veel tijd doorbrengen aan het zwembad en liters water binnenslokken om onze vochtvoorraad op peil te houden. Mijn schoonbroer is een echte Vlaming en staat er op om de Vlaamse feestdag in stijl te vieren. Speciaal voor de gelegenheid staan er granizado's op tafel, een soort van citroensorbetdrankjes waar je naar hartelust wodka of ander hartelijks in kan knoeien. Een schot in de roos bij 37° in de schaduw! Nodig voor 4 glazen: 5 citroenen 250 g rietsuiker 0,5 l water 500 g ijsblokjes Schil de citroenen.  Doe de schel van één ciroen samen met de suiker in de keukenrobot. Hak en meng alles fijn. Doe dan het sap van de rest van de citroenen erbij. De pitten mogen er in bijven zitten: ze zorgen voor wat extra kleur in de granizado. Hak alles fijn en meng. Voeg het ijs en het water toe. Crush & mix. Voilà! Je k

Sinds bijen weer hip zijn en de helft van onze kennissenkring ondertussen bijenkasten in de tuin heeft staan, is ook de oude kunst van het mede maken weer helemaal terug van weggeweest. Het zoete goedje kent gretig aftrek: het wordt niet voor niets de nectar van de goden genoemd :-). Ik had zelf al plastieken waterbidons gerecupereerd om te dienen als damejeannes, maar om de ene of de andere reden is het er nog altijd niet van gekomen. Toen ik rond Litha een recept of internet zag circuleren dat het brouwen zelf terugbrengt naar een weekje in plaats van de gebruikelijke maanden, was ik meteen geïntrigeerd. En dus ging ik aan het brouwen met het oog op Lammas. Een goeie beslissing, zo blijkt, want ook al is het niet helemaal hetzelfde als mede, de fluwelige zachtheid van deze gemakkelijke shortcutversie van het godendrankje smaakt absoluut naar meer! Nodig voor 1 liter shortcutmede: 1 liter droge cider (met of zonder alcohol, zoals je verkiest) 250 ml vloeibare honing 2

We hadden vanavond bij Verelna afgesproken om weer een nieuw aspect van de runen te leren kennen: het zingen van de runen of Galdr. Toen we samen met Vincent Ongkiwodjojo een Seidr ritueel deden om te zien hoe dat moet zijn geweest, had hij verteld hoe in de saga van Erik de Rode het verhaal wordt gedaan van een rondtrekkende Völva of zieneres die voorspellingen deed over de volgende winter. Om in trance te raken, vraagt de Völva om de oude liederen te zingen. Het probleem is dat niemand die oude liederen nog kent omdat die oude kennis verloren is gegaan naarmate de kerstening vorderde. Uiteindelijk vinden ze toch nog één jonge vrouw die de oude liederen heeft geleerd, maar ze wil ze niet zingen omdat ze een goede christen is. Pas nadat ze onder druk is gezet, zingt ze de oude liederen zodat de Völva in trance kan raken en haar voorspellingen kan doen. Het zingen van de liederen is dus cruciaal voor het magische werk van de Völva. In de Edda lezen we hoe Odin magische liederen leert

Ik hou van Britse detectives en je mag er donder op zeggen dat in elke serie ooit wel eens een verwijzing zit naar een alternatieve, pagan werkelijkheid. De jonge vrouw die in “Hinterland” in een knalrode avondjurk rechtopzittend wordt teruggevonden in het midden van de heide, de lange haren los waaiend in de bries, heeft iets heidens over zich. Het feit dat ze een triskelion op haar arm getatoeëerd heeft, zorgt voor speculatie bij de politie. Uiteindelijk blijkt het een dood spoor maar ondertussen weet wel heel de natie wat een triskelion is en waar het voor staat. En neen, het is niet iets uit Lord of the Rings :-) Een triskelion of triskele is een symmetrisch motief van drie spiralen, drie mensenbenen of drie gebogen lijnen die vertrekken uit een centraal punt. Beide woorden komen uit het Grieks: "τρισκέλιον" (triskelion) of "τρισκελής" (triskeles), wat “driebenig” betekent, uit de prefix "τρι-" (tri-), "drie keer" en "σκέλος"

Op Facebook krijg ik een nerdy maar geniaal berichtje dat ik met veel plezier verder deel met mijn vrienden en kennissen. Zo krijg ik er wel meer maar deze keer kruisen mijn nerdy kantje en mijn heksenkantje elkaar en dat gebeurt niet zo dikwijls. Als de wiskundeleraar op het einde van de les vraagt of er nog vragen zijn, steekt een student zijn vinger op en vraagt “Wat is de zin van het leven?” om te lachen en te scoren bij zijn vrienden. De wiskundeleraar vertrekt geen spier en antwoordt prompt “math” (wiskunde). Iedereen moet daar natuurlijk om lachen. Later realiseert de student zich dat in het alfabet M de dertiende letter is, A de eerste, T de twintigste en H de achtste. A 1 B 2 C 3 D 4 E 5 F 6 G  7 H 8 I 9 J 10 K 11 L 12 M 13 N 14 O 15 P 16 Q 17 R 18 S 19 T 20 U 21 V 22 W 23 X 24 Y 25 Z 26 M A T H 13 1 20 8 Als je die getallen optelt, zoals je in de (Joodse) numerologie zou doen, dan krijg je 13 + 1 + 20 + 8 = 42 (en als je nog verder t

Storyteller ( Barbara Wright ) Vertel een verhaal, lieve Moeder, hoe in de tijd van weleer de Ouden vol gratie hun pad gingen en een begin maakten met de medicijnenleer. Als u mij een echt verhaal vertelt, ben ik vrij om de waarde van iedere les te zien en hoe ik die kan toepassen op mezelf. Door te luisteren naar de ander voel ik innerlijk een lach of een traan. Uit andermans ervaringen leer ik dat waar liefde is, angst zal vergaan. Samen kunnen we op reis in deze nieuwe tijd en opnieuw de wijsheid van weleer in onze harten dragen. Verhalenverstelster is de Bewaakster van Medicijnverhalen, de Hoedster van Heyokah-medicijn en Humor. De Leraar die onderwijst zonder met de vinger te wijzen. De Behoedster van het Spreken vanuit Persoonlijke Ervaring en Wijsheid. Zij leert ons: hoe te onderwijzen door het vertellen van verhalen die lessen inhouden. hoe we evenwicht vinden tussen oneerbidigheid en heiligheid, waarbij we op creatieve wijze gebruikmaken van humor. hoe w