Magische symbolen – Het Triskelion
Ik hou van Britse detectives en je mag er donder op zeggen dat in elke serie ooit wel eens een verwijzing zit naar een alternatieve, pagan werkelijkheid. De jonge vrouw die in “Hinterland” in een knalrode avondjurk rechtopzittend wordt teruggevonden in het midden van de heide, de lange haren los waaiend in de bries, heeft iets heidens over zich. Het feit dat ze een triskelion op haar arm getatoeëerd heeft, zorgt voor speculatie bij de politie. Uiteindelijk blijkt het een dood spoor maar ondertussen weet wel heel de natie wat een triskelion is en waar het voor staat. En neen, het is niet iets uit Lord of the Rings :-)
Een triskelion of triskele is een symmetrisch motief van drie spiralen, drie mensenbenen of drie gebogen lijnen die vertrekken uit een centraal punt. Beide woorden komen uit het Grieks: "τρισκέλιον" (triskelion) of "τρισκελής" (triskeles), wat “driebenig” betekent, uit de prefix "τρι-" (tri-), "drie keer" en "σκέλος" (skelos), "been".
Triskelions gaan over drie-eenheid. Welke drie-eenheid hangt af van wat je gelooft. Nu zijn er best wel wat drievouden te vinden als je je wat verdiept in de grote verhalen van de wereld.
Voor sommigen gaan ze over de oer-familieopstelling die je in alle mythologieën tegenkomt: vader, moeder en kind. Voor heksen zijn ze een symbool voor vrouwelijke kracht. Dat komt omdat heksen bij een drievoud meteen denken aan de drievoudige godin: de Maagd, de Moeder en de Oude Vrouw. Het zijn de drie fasen van een vrouwenleven. Voor de katholieke kerk is dit het symbool van de heilige drie-eenheid – de Vader, de Zoon en de Heilige Geest – maar het symbool is veel ouder dan christus.
Triskelions komen overal voor – van Tibet tot de Aboriginals – maar ze zijn vooral karakteristiek voor de Kelten uit de La Tène periode in de Ijzertijd. In tegenstelling tot de christelijke interpretatie, die het heeft over de goddelijke drie-eenheid, gaat het bij de Kelten om de drie-eenheid in de mens zelf : Annwn (de onderwereld met als kosmisch symbool de maan), Abred (het niveau van beproeving en het stoffelijke bestaan met als kosmisch symbool de aarde) en Gwynvyd (de geheel ontplooide geest, de toestand van liefde met als kosmisch symbool de zon). De spiralen gaven het misschien al weg want die worden dikwijls gebruikt als symbool voor de zon.
Het symbool staat dus eigenlijk voor de cyclus van het leven die we allemaal moeten doorlopen. Daarmee overlapt het met de Tibetaanse interpretatie van het symbool. Zij zien het als het wiel van het lot, het pad naar verlichting en de oerenergie die in elk van ons zit.
Een triskelion of triskele is een symmetrisch motief van drie spiralen, drie mensenbenen of drie gebogen lijnen die vertrekken uit een centraal punt. Beide woorden komen uit het Grieks: "τρισκέλιον" (triskelion) of "τρισκελής" (triskeles), wat “driebenig” betekent, uit de prefix "τρι-" (tri-), "drie keer" en "σκέλος" (skelos), "been".
Triskelions gaan over drie-eenheid. Welke drie-eenheid hangt af van wat je gelooft. Nu zijn er best wel wat drievouden te vinden als je je wat verdiept in de grote verhalen van de wereld.
Voor sommigen gaan ze over de oer-familieopstelling die je in alle mythologieën tegenkomt: vader, moeder en kind. Voor heksen zijn ze een symbool voor vrouwelijke kracht. Dat komt omdat heksen bij een drievoud meteen denken aan de drievoudige godin: de Maagd, de Moeder en de Oude Vrouw. Het zijn de drie fasen van een vrouwenleven. Voor de katholieke kerk is dit het symbool van de heilige drie-eenheid – de Vader, de Zoon en de Heilige Geest – maar het symbool is veel ouder dan christus.
Triskelions komen overal voor – van Tibet tot de Aboriginals – maar ze zijn vooral karakteristiek voor de Kelten uit de La Tène periode in de Ijzertijd. In tegenstelling tot de christelijke interpretatie, die het heeft over de goddelijke drie-eenheid, gaat het bij de Kelten om de drie-eenheid in de mens zelf : Annwn (de onderwereld met als kosmisch symbool de maan), Abred (het niveau van beproeving en het stoffelijke bestaan met als kosmisch symbool de aarde) en Gwynvyd (de geheel ontplooide geest, de toestand van liefde met als kosmisch symbool de zon). De spiralen gaven het misschien al weg want die worden dikwijls gebruikt als symbool voor de zon.
Het symbool staat dus eigenlijk voor de cyclus van het leven die we allemaal moeten doorlopen. Daarmee overlapt het met de Tibetaanse interpretatie van het symbool. Zij zien het als het wiel van het lot, het pad naar verlichting en de oerenergie die in elk van ons zit.
Reacties