Webmaidens Grimoire

Mijn liefste zit op zijn knieën in de nieuwe tuin. Jullie zullen regelmatig het onkruid moeten wieden, had de man van de tuinaannemer gezegd nadat hij de planten netjes in de aarde had geplant. Nadat we het oude bakkersatelier achter ons huis hadden laten afbreken om van ons stadstuintje een stadstuin te maken, zou een deel van die tuin een border worden vol planten die bijen en vlinders aantrekken. Tot het zo ver is zouden we het onkruid moeten verwijderen zodat de border netjes kon dichtgroeien. En dus zit mijn liefste op zijn knieën met een schoffel, terwijl hij gezworen had dat nooit te doen. Hij is een echte stadsmus en heeft niet zo veel op met planten, bomen en groen in het algemeen. Terwijl wij in bomen klommen en forten bouwden in de "terrain vagues" van Waterloo, bracht hij zijn kindertijd binnen door, toertjes rijdend met zijn fietsje in het bakkersatelier dat we net hebben afgebroken. Er groeien ondertussen alweer heel wat wilde planten in onze tuin. Eigenlijk vin

Luna had gehuild toen ze de zonsverduistering zag, zei ze. Zo ontroerd was ze geweest. Amara Fay antwoordde droogjes dat het haar niet zoveel had gedaan, maar ze had dan ook niet zoveel met de zon. Ik moest eigenlijk lachen, want als je een zonsverduistering ziet, zie je niet de zon maar net de maan :-). Als de maan zich in de periode van nieuwe maan precies tussen de zon en de aarde bevindt, dan blokkeert de maan het zonlicht en is de zon even niet meer zichtbaar. De zon en de maan lijken op dat moment  even groot. Dat is natuurlijk niet zo. Maar omdat de zon 400 keer groter is dan de maan en toevallig ook juist vierhonderd keer zo ver van de aarde staat als de maan, lijkt dat wel zo en hebben we een zonsverduistering. De zonsverduistering van gisteren was helemaal niet te zien in ons land. Alleen in Mexico, Amerika en Canada. Zelfs mijn socials-schuwe schoonbroer had een foto gepost met zijn vriendin, allebei naar boven turend met zo’n typisch brilletje op hun neus. Aan de beelden in