Webmaidens Grimoire

Als ik ze zo zie liggen in de supermarkt, kan ik er nauwelijks aan weerstaan: blauwe bessen. Vanaf augustus liggen ze lekker te pronken in de schappen. Gelukkig zitten ze ook standaard in het vriesvak :-) Blauwe bessen - of myrtillen, zoals mijn oma ze noemde - zitten tjokvol antioxydanten, meer dan énige andere vrucht of groente, en zijn dus gezonde tussendoortjes. Nodig voor ongeveer 16 crumblerepen: 500g blauwe bessen (diepvries of vers) 125g rietsuiker 1 citroen 1 koffielepel maizena 3 koffielepels warm water 250g havermoutvlokken 200g gewone tarwebloem 175g bruine suiker 250g boter Doe de blauwe bessen in een kookpot samen met de rietsuiker en het sap van de citroen. Breng op een hoog vuur aan de kook en zet het vuur dan lager. Laat op een klein vuurtje verder suddere tot de blauwe bessen zacht zijn. Dat zou ongeveer 10 tot 15 minuutjes moeten duren, afhankelijk van of je verse of diepvriesbessen hebt gebruikt. Neem een glas en doe daarin een paar lepels warm

Twee weken Italië was vééééls te kort. Gelukkig is er Albert Heyn om met zijn Italië-nummer van Allerhande dat zomerse gevoel wat langer te laten duren :-). We hebben erg lekker gegeten ginder en daar was zelfs niet één keer pizza bij. De Italianen zelf beschouwen dat zowiezo niet als "eten" maar als een tussendoorhapje. We hielden het dus netjes bij de primi piatti en secundo piatti, met een slaatje erbovenop. Mijn liefste houdt niet van slaatjes, en maaltijdsalades zijn dus aan hem niet besteed. Maar hij moest toch schoorvoetend toegeven dat deze boontjessalade met tomaten toch wel lekker was. Hoera! Nodig voor 4 personen: 4 soeplepels extra vierge olijfolie 2 soeplepels appelciderazijn of witte wijnazijn 4 tomaten 1 rode paprika 1 blik borlottiboontjes of cannellini boontjes (400g) 1 zakje mozarrella (buffelmozzarella is het lekkerst, 125g) 1 potje verse basilicum Was de tomaten, verwijder de kroontjes en snij ze in schijfjes. verdeel ze over een mooie scha

Het is de laatste dag training hier in Lint voor de cast change over van de show waar ik momenteel voor werk. Elke morgen passeert coach Tomek mijn bureautje met een vrolijk “Good morning!” en een grote smile. Eigenlijk net zoals ikzelf elke morgen doe. “Good morning! How are you?” Daar is hij, met zijn grote Starbucks koffiebeker.  “I’m fine, I’m always fine, you know that!” antwoord ik hem elke dag. Dat is ondertussen een soort van dagelijks ritueeltje. “The day I wouldn’t be fine the world would probably crumble and fall apart,” grap ik terwijl met hem mee loop richting koffiemachine voor de dagelijkse shot Nespresso. “Just like me!” lacht hij terug. “Yeah, we make a nice team holding the world together!” Maar het is waar. Op de ene of de andere manier straalt hij een soort van kalme zelfzekerheid uit, alsof hij als het ware zijn plaats heeft opgeëist in het leven. Nochthans was dat niet altijd zo. Volgens hem gaat het er om dat je ”God” vindt. Dat heeft niks met godsdiens

Op maandagavond hadden we afgesproken in de geweldige tuin van Hammamelis voor de viering van Lughnassadh, één van de jaarfeesten die in het teken staan van de oogst. In de namiddag viel er zoveel water uit de lucht dat ik me afvroeg of we überhaupt wel buiten zouden kunnen komen ’s avonds, maar tegen dat Elenor me kwam oppikken op ’t Kiel scheen de zon alweer. Het moest zo zijn! Zoals gewoonlijk was het nog stressen om op tijd klaar te staan, want als je werkt tot 19u in Lint, naar huis moet rijden naar Antwerpen, dan nog moet eten om dan om 20u al in Emblem te staan ... Maar die kom ouderwetse, zelfgemaakte chocolademousse liet ik er toch niet voor staan! J Anthea, Vesa, Moira, Fjierra, Una, Veerle ... ze konden er allemaal niet bij zijn. Jammer, want het werd een zeldzaam heerlijk relax ritueel in een prachtige omgeving. Het was lang geleden dat ik me nog zo rustig en thuis voelde in een “groot” ritueel. Terwijl Yza en Elenor nog vlug het ritueel doorliepen dat ze hadden voorb

Karabijnschieten: als ik niet gedoemd was om in de winter met een half oog het bioathlon te volgen op de Duitse televisie, wist ik waarschijnlijk niet eens dat het een sport is. En sinds gisteren een sport die àlle Belgen kennen want tot ieders verrassing ging de totaal onbekende Belg Lionel Cox met de zilveren medaille lopen. En Lionel Cox is niet eens een professionele sporter, hij traint na zijn fulltime job als arbeidsinspecteur bij het Brusselse Gewest! Karabijnschieten is blijkbaar een loodzware sport. Je krijgt 75 minuten de tijd om 60 keer perfect te schieten en dat betekent 75 minuten opperste concentratie. Ik lees in een interview in De Standaard met een sportpsycholoog dat het een kwestie is van zelfhypnose! Je moet je helemaal in jezelf keren en alles rondom je volledig wegcijferen, je zo focussen dat je aan niets meer denkt. Volgens Lionel Cox is het alsof hij zichzelf in een droom brengt. Karabijnschieters focussen zich vervolgens op hun vertraagde hartslag om te bep

Na een schitterende dag zag het er niet goed uit toen ik naar huis reed vanuit Lint. Vanavond was het immers de opening van de jaarlijkse Braderij van de Abdijstraat. Elk jaar zorg ik ervoor dat ik tijdens de braderij langs Parfumerie Lido passeer om mijn nieuwe maxifles Pleasures van Estée Lauder te kopen met een fikse braderijkorting. En de kleintjes vinden de eendjesviskramen, de smoutebollen en de draaimolens geweldig. Om nog maar te zwijgen van het traditionele rad van fortuin bij poelier “pardon, meester in wild en gevogelte, mijnheer!” Hermans waarbij kippen en blikjes cola te winnen zijn. Mijn liefste herinnert zich dat rad nog van toen hij zelf een kleintje was J Dit jaar wordt de braderij in de reclameblaadjes aangekondigd als een Reuzenbraderij. Ze staat dan ook in het teken van de Reuzen. Dat valt letterlijk te nemen, want de straatanimatie die er altijd in zit, draait nu allemaal rind reuzen: steltenlopers allerhande, maar ook de echte “reuzen” van de Strangers, d

Op 1 augustus wordt Lughnassadh gevierd, het eerste van de drie Keltische oogstfeesten. De mensen waren de hele dag druk bezig met het binnenhalen van de eerste oogst en 's avonds werd dat gevierd. Lughnassadh is Iers en betekent “het feest van Lugh”. Lugh is de Keltische zonnegod die zich in deze periode opoffert om in de lente opnieuw herboren te worden. Omdat Lughnassadh samenvalt met de oogst, werd het niet altijd vast op 1 augustus gevierd maar gewoon op het einde van de eerste oogst. En dat kon dus wel eens verschillen afhankelijk van het weer. Het is pas als het feest wordt gerecupereerd door de katholieke kerk dat het vastgeprikt wordt op 1 augustus, aan het begin van de oogst en niet op het einde. Daarmee viel het bewust niet helemaal samen met het heidense oogstfeest, wat gemakkelijker was om de oude oude goden als het ware te doen verdwijnen. Veel heksen gebruiken liever het woord Lammas om het feest aan te duiden, ook al is dat het woord dat de christenen er aan gave