Webmaidens Grimoire

Het is het begin van de herfst en dan is het weer zo ver: de tuin hangt vol met kruisspinnen. De beesten beginnen in de zomer als kleine bruine dropjes maar nu zijn ze duimgrote monsters geworden met veel te veel poten. Ze kunnen er natuurlijk niet aan doen dat ze er zo creepy uit zien. In tegenstelling tot hun harige huisvriendjes durven ze van de schrik ook wel eens te bijten als je ze wil pakken. Dat helpt ook niet bepaald voor hun imago. Gisteren keek ik gefascineerd toe hoe één van hen met grote precisie een prachtig web aan het bouwen was. Ik stond met ingehouden adem te kijken. Draadje voor draadje plakte ze de fijne draadjes vast in een schitterend rond wielweb. Dat web is haar trots en haar leven, letterlijk, want het is één van de factoren die bijdragen tot haar succes. De kruisspin is niet voor niets één van de succesvolste spinnen in Vlaanderen. Dat web ziet er misschien fragiel uit, maar toch is het dat niet. Omdat het zo sterk en elastisch is, blijven ook grotere insect

WAT IS EEN DESPACHO? We maken ons in deze periode stilaan op voor de winter. Het laatste graan wordt binnengehaald, de mais geoogst, groenten ingemaakt en winterappelen in de kelder gelegd. De voorraden om een lange, koude winter door te komen worden aangelegd. De dag van vandaag staan we er nauwelijks nog bij stil, maar in vroeger dagen was de winter geen pretje. Overleven was enkel maar verzekerd door een goede oogst, met een geslaagde nieuwe start van het landbouwjaar in de lente. Die goede oogst kwam er door hard werken en de gulheid van moeder natuur. Dat is wel iets anders dan in januari fluitend naar de Albert Heijn trekken voor aardbeien uit Marokko 😊. Ons hele bestaan danken we aan de onvoorwaardelijke generositeit van moeder aarde. De herfst is dus de periode bij uitstek om even stil te staan en dankbaar te zijn voor wat ze voor ons betekent. Als we denken aan de natuur, dan denken we aan de eeuwigdurende cyclus van het leven: de wormen en bacteriën zorgen voor vruchtbar

Shit jong. Het lijken wel beelden van een nieuwe wereldoorlog! De schade die Irma heeft teweeggebracht in de Caraïben is gewoon niet te bevatten. De orkaan is nu onderweg naar Florida en het belooft daar niet veel beter te worden. En dan moeten José en Kathy nog passeren ... Stel je voor dat je je hele hebben en houwen moet achterlaten, alles wat je ooit moeizaam hebt opgebouwd, zonder te weten in welke staat je alles terug gaat vinden. Als je het nog terugvindt ... Stel je voor dat je je katten of andere huisdieren noodgedwongen moet achterlaten ... Je kan alleen maar hopen op een goede afloop. En bidden dat het allemaal nog meevalt. Schade op Sint-Maarten na de doortocht van orkaan Irma Bij deze dus een kleine ceremonie om steun te vragen aan de spirits voor de slachoffers van het natuurgeweld dat al is geweest en dat nog gaat komen. Het is een klein ritueeltje dat gebaseerd is op een spell die werd uitgeschreven door een Amerikaanse heks uit Texas voor de slachtoffers van Ha

Nu iedereen het heeft over klimaatverandering en het verminderen van de CO² uitstoot, liggen ook onze kerncentrales onder de loep. Die zouden langer open blijven dan gepland omdat ze de goedkoopste energie zouden leveren, maar daarbij is geen rekening gehouden met het radioactief afval dat achterblijft. Daar is geen oplossing voor en dus wordt het voorlopig gestockeerd. Dat gebeurt nu in de kerncentrales zelf of in een speciale opslagplaats, maar het is de bedoeling dat er een veilige langetermijnoplossing voor wordt gevonden, tot de straling vanzelf verdwenen is. Radioactiviteit is helemaal niets kunstmatigs dat de mens heeft uitgevonden. Het is een natuurlijk fenomeen. Denk aan kosmische straling uit de ruimte of ertsen die van zichzelf radioactief zijn. In ons lichaam wordt constant radioactief koolstof-14 aangemaakt. De dodelijke straling van radioactief materiaal verdwijnt op de duur vanzelf. Om te weten hoe snel – of traag! – dat gaat, gebruikt men de term “halveringstijd” of “

Het weer is helemaal omgeslagen en in het park is het plotsklaps herfst geworden. De bomen beginnen zich in herfstkleuren te tooien en het pad ligt vol afgevallen bladeren. Dat deed me denken aan de bladsigils waar ik me al een tijdje al eens aan wil wagen. Werken met sigils is poepsimpel maar heeft nog altijd zo’n ondefinieerbaar “high magick” gehalte dat soms moeilijk, te rijmen lijkt met de natuurreligie die hekserij is. Bladsigils lijken mij een fijne manier om de twee met elkaar te verzoenen. Het idee kwam ik ooit tegen op de site van een Amerikaanse of Britse sigilheks. Ik wist dat ik er ooit iets mee zou doen 😊 Sigils zijn eigenlijk intenties die worden omgezet in een grafisch symbool en zich zo een weg zoeken naar het onderbewustzijn. Die symbolen zijn ofwel heel symmetrisch ofwel juist kribbel krabbel. Bladsigils zitten er een beetje tussenin: we zetten intenties om in de vorm van een blad. Hoe doen we dat? 1. Intentie, intentie intentie! Zorg dat je niet gestoord