Brida
Het stond al sinds 2008 in mijn boekenkast als een must read voor elke heks in spe of spirituele ziel op zoek naar dat ene, maar toch had ik me er nooit aan kunnen zetten. Sinds een jaar lag het zelfs naast mijn bed, op de stapel van boeken die ik allemaal tegelijkertijd aan het lezen - of niet lezen :-) - ben, en nóg was ik er niet in begonnen. En toen was het ineens uit.
Ik heb het over "Brida" van Paulo Coelho. Het boek gaat over een jonge Ierse, Brida, die rusteloos zoekt naar iets dat ze niet kan vatten. Net zoals zoveel van ons start ze met een rondje boeken lezen en om vervolgens via een heksenwinkeltje terecht te komen bij een mentor - Wicca - die haar meeneemt op een pad van inwijding.
Het boek is geschreven in die typische eenvoudige maar toch machtige schrijfstijl die Paulo Coelho zo eigen is en die het boek ook zo toegankelijk maakt, ook voor mensen die helemaal niks te maken hebben met hekserij, natuurreligie of magie.
De basisidee van het boek is dat er achter onze wereld een Andere Wereld ligt. Ieder van ons kan contact maken met die andere wereld, maar de kennis om dat te doen is over de eeuwen heen jammer genoeg bijna verloren gegaan. Maar we kunnen het allemaal leren. Er zijn verschillende paden en manieren om dat te doen: de Traditie van de Maan met haar rituelen - zoals Wicca die aan Brida leert - of de Traditie van de Zon die meer instinctief is. Eigenlijk maakt het niet zoveel uit: het gaat om het diepe religieuze besef dat er aan ten grondslag ligt.
Het contrast tussen de Traditie van de Maan - het pad van de klassieke wicca dat de meesten onder ons hebben gevolgd - en de Traditie van de Zon vond ik anders bijzonder frappant. Een voorbeeld hiervan is de manier waarop mensen hun Andere Deel herkennen. Toen God de wereld schiep, maakte hij ons heel. Naarmate er meer en meer mensen kwamen, werden onze zielen opgesplitst. Sindsdien zijn we allemaal op zoek naar onze Andere Delen om weer compleet te worden. In de Traditie van de Maan leer je een techniek waarbij je je Andere Deel herkent aan een stip boven je schouder. Bij de Traditie van de Zon weten de mensen gewoon aan de manier waarop de ogen van hun geliefde glanzen of ze hun Andere Deel voor zich hebben of niet. Dat instinctieve versus het geleerde vond ik heel speciaal.
Wat ik ook heel plezierig vond, was de manier waarop de wetenschappelijk aangelegde vriend van Brida zijn eigen wetenschappelijke uitleg deed. Zoals het feit dat bij de oerknal alle materie en energie - beide zijn hetzelfde - zijn ontstaan. Sindsdien is er niks meer bijgekomen maar ook niks meer verdwenen. De opsplitsing van de zielen in almaar meer Delen, geldt dus ook voor onze aarde en alles wat er op leeft. De idee dat een deeltje van je voorouders, van de bomen om je heen, van de wereld tout court - letterlijk - in jou zit en deel uitmaakt van wie je bent, voelt geruststellend. We zijn allemaal met elkaar en met alles verbonden.
De boodschap van het boek is dus optimistisch: ga vooruit, leef je leven, voel en proef van alles met evenveel gusto en enjoy the ride.
Accept what life offers you and try to drink from every cup. All wines should be tasted; some should only be sipped, but with others, drink the whole bottle.
COELHO, Paulo. Brida. Antwerpen, ECI/Uitgeverij Areopagus, 2008.
Ik heb het over "Brida" van Paulo Coelho. Het boek gaat over een jonge Ierse, Brida, die rusteloos zoekt naar iets dat ze niet kan vatten. Net zoals zoveel van ons start ze met een rondje boeken lezen en om vervolgens via een heksenwinkeltje terecht te komen bij een mentor - Wicca - die haar meeneemt op een pad van inwijding.
Het boek is geschreven in die typische eenvoudige maar toch machtige schrijfstijl die Paulo Coelho zo eigen is en die het boek ook zo toegankelijk maakt, ook voor mensen die helemaal niks te maken hebben met hekserij, natuurreligie of magie.
De basisidee van het boek is dat er achter onze wereld een Andere Wereld ligt. Ieder van ons kan contact maken met die andere wereld, maar de kennis om dat te doen is over de eeuwen heen jammer genoeg bijna verloren gegaan. Maar we kunnen het allemaal leren. Er zijn verschillende paden en manieren om dat te doen: de Traditie van de Maan met haar rituelen - zoals Wicca die aan Brida leert - of de Traditie van de Zon die meer instinctief is. Eigenlijk maakt het niet zoveel uit: het gaat om het diepe religieuze besef dat er aan ten grondslag ligt.
Het contrast tussen de Traditie van de Maan - het pad van de klassieke wicca dat de meesten onder ons hebben gevolgd - en de Traditie van de Zon vond ik anders bijzonder frappant. Een voorbeeld hiervan is de manier waarop mensen hun Andere Deel herkennen. Toen God de wereld schiep, maakte hij ons heel. Naarmate er meer en meer mensen kwamen, werden onze zielen opgesplitst. Sindsdien zijn we allemaal op zoek naar onze Andere Delen om weer compleet te worden. In de Traditie van de Maan leer je een techniek waarbij je je Andere Deel herkent aan een stip boven je schouder. Bij de Traditie van de Zon weten de mensen gewoon aan de manier waarop de ogen van hun geliefde glanzen of ze hun Andere Deel voor zich hebben of niet. Dat instinctieve versus het geleerde vond ik heel speciaal.
Wat ik ook heel plezierig vond, was de manier waarop de wetenschappelijk aangelegde vriend van Brida zijn eigen wetenschappelijke uitleg deed. Zoals het feit dat bij de oerknal alle materie en energie - beide zijn hetzelfde - zijn ontstaan. Sindsdien is er niks meer bijgekomen maar ook niks meer verdwenen. De opsplitsing van de zielen in almaar meer Delen, geldt dus ook voor onze aarde en alles wat er op leeft. De idee dat een deeltje van je voorouders, van de bomen om je heen, van de wereld tout court - letterlijk - in jou zit en deel uitmaakt van wie je bent, voelt geruststellend. We zijn allemaal met elkaar en met alles verbonden.
De boodschap van het boek is dus optimistisch: ga vooruit, leef je leven, voel en proef van alles met evenveel gusto en enjoy the ride.
Accept what life offers you and try to drink from every cup. All wines should be tasted; some should only be sipped, but with others, drink the whole bottle.
COELHO, Paulo. Brida. Antwerpen, ECI/Uitgeverij Areopagus, 2008.
Reacties