De Anderen
Ik heb net het vierde deel gelezen van de Anderen-serie van Anne Bishop, een urban fantasy reeks waarin vampieren, gedaantewisselaars en andere fraaie wezens allemaal bestaan maar net dat tikkeltje anders dan in de traditionele verhalen. In deze serie zijn deze 'Anderen' de bewaarders van de wereld. Dat zit al een beetje in de naam van de gedaantewisselaars: de Wolfgard (wolven), de Sharkgard (haaien), Panthergard (katachtigen), Crowgard, enz. ...
Mensen moeten samenleven met de Anderen, en het is zeer duidelijk wie de baas is. De mensen mogen dan ook kinderen van Namid - Moeder Aarde - zijn, ze hebben zodanig weinig respect voor haar dat ze kort gehouden moeten worden. Maar mensen zouden geen mensen zijn als ze niet aan die grenzen zouden willen tornen. Wie zijn die beesten wel dat zij mogen beslissen wat mensen wel of niet mogen doen (lees: zich toeëigenen)? Zo kom je al snel bij Humans First, iets dat griezelig lijkt op de Eigen Volk Eerst mantra van het Vlaams Belang. Wat de mensen niet schijnen te beseffen, is dat de wolven, arenden, vampieren, enz. ... waar ze nu al zo bang van zijn, een buffer vormen tussen henzelf en iets dat nog veel schrikwekkender is, wezens die zo oud en primair zijn dat ze zelfs geen naam hebben. Ze zijn de essentie van de natuur zelf ...
Een aantal van die Oude wezens die zich normaal gezien niet bemoeien met de mensen, zijn wezens als Oceaan, Lucht, Mist, Orkaan, enz. ... allemaal natuurwezens die een stuk van de aarde zelf zijn. Ze zijn verschrikkelijk en prachtig. Ze 'zijn' gewoon. Ik moest meteen weer denken aan die film waarin Keanu Reeves een alien speelt die gekomen is om de mensen uit te roeien om de planeet te beschermen. Het is niet dat hij er plezier in schept om de mensheid weg te vagen, hij doet gewoon wat moet gedaan worden. Net zoals een aardbeving er geen plezier in schept om dorpen van de kaart te vegen. In de wereld van de Anderen kan dat echter wel een bewuste keuze zijn geweest van Aarde en Vuur omdat dat dorp of de mensen van dat dorp het evenwicht uit balans brengen...
De boeken mogen dan urban fantasy van de bovenste plank zijn, ze lezen voor heksen ook als een aanklacht en een pamflet tegen de manier waarop wij tegenwoordig aan een sneltreinvaart bezig zijn met het onleefbaar maken van onze planeet. Ontbossing, de uitputting van fossiele brandstoffen, watervervuiling, het razendsnel uitsterven van twee derden van diersoorten op aarde, de opwarming van de aarde ... het zijn allemaal dingen die we zelf in de hand hebben maar waar we ons blijkbaar zo weinig van aantrekken dat we met onze ogen open vrolijk naar de afgrond huppelen. In de boeken slaat Namid keihard terug en dunt ze 'de kudde' flink uit. Alleen mensen uit Simple Life dorpen en Intuits worden ontzien, omdat zij begrijpen dat je met de natuur moet samenleven en er respect voor moet hebben. Zij begrijpen dat de geschenken die ze krijgen van de natuur precies dat zijn: geschenken, iets dat je krijgt en niet iets dat je 'pakt'. Ook de mensen uit de grensdorpen in Cel-Romana - een land dat je kan herkennen als het oude Ierland - die kommetjes met melk buitenzetten 'voor hun oude vrienden' en elk jaar de oude paden lopen om geschenken te brengen aan die vrienden, worden gespaard. Als je dat leest, gaat er toch een belletje rinkelen diep vanbinnen ...
Reacties