Dagen zonder vlees
Vandaag start de campagne “Dagen zonder Vlees”, waarbij mensen worden aangespoord om veertig dagen lang wat minder vlees en vis te eten. Ik heb me meteen enthousiast ingeschreven, al ben ik niet zeker of ik die veertig dagen wel haal met al die carnivoren hier in huis :-) We zijn al wel met z’n allen de Bioplanet ingedoken op zoek naar vegetarische charcuterie en spreads om de boterhammen ’s middags mee op te leuken, en ik heb mijn kookboekenkast eens doorgeworsteld op zoek naar valabele recepten waar iedereen mee kan leven: groentencurry’s, risotto’s en pasta’s in overvloed. Honger zullen we niet lijden :-)
Die veertig dagen komen nochthans overeen met de oude traditie in onze contreien om in de periode tussen Aswoensdag en Pasen te vasten om zich te bezinnen en solidair te zijn met mensen die het moeilijker hebben. Echt vasten is het niet echt want er wordt nog altijd gegeten, alleen wordt er geen vlees gegeten op bepaalde dagen. Op Aswoensdag en Goede Vrijdag wordt er in principe gevast, ttz. slechts één maaltijd gegegeten. Op die twee dagen en de andere vrijdagen van de vasten wordt er ook geen vlees gegeten. De link tussen Dagen zonder Vlees en de traditionele vastenperiode was dan ook niet moeilijk gelegd.
Dagen zonder Vlees heeft verder helemaal geen religieuze achtergrond. Het is een bewustwordingscampagne over de impact van onze voedingsgewoontes op het milieu. Het opzet is simpel: 40 dagen minder vlees en vis eten met zo veel mogelijk mensen en zo samen zo veel mogelijk op onze ecologische voetafdruk besparen. België staat in de top 5 van landen met de grootste ecologische voetafdruk. In 2011 startte Alexia Leysen, die zelf geen vegetariër is, de actie Dagen zonder Vlees, met een oproep om tijdens de vasten samen onze vleesconsumptie te verminderen en stil te staan bij de impact die ons dagelijks biefstukje heeft op het klimaat. Vleesconsumptie blijkt immers één van de hoofdoorzaken van de klimaatverandering: de veeteelt stoot meer broeikasgassen uit dan de hele transportsector.
Bovendien is het een erg inefficiënte manier van voeding die een heel zware druk zet op onze planeet. Enkele eye openers:
Belgen zijn wel echte carnivoren. Wij eten gemiddeld 50 kilo vlees per jaar, voornamelijk varkensvlees en gevogelte. Waar vlees vroeger een specialleke was, ligt het nu elke dag op ons bord. De laatste jaren is er wel een kentering: we zijn ons meer bewust van de impact van ons eetgedrag op ons lichaam en op onze omgeving en dus eten we iets minder vlees, meer lokale producten en meer groenten. Nu iedereen het heeft over de klimaatverandering en wat we daar zelf aan kunnen doen, is een campagne als Dagen zonder Vlees alvast een goede start!
Bronnen:
Die veertig dagen komen nochthans overeen met de oude traditie in onze contreien om in de periode tussen Aswoensdag en Pasen te vasten om zich te bezinnen en solidair te zijn met mensen die het moeilijker hebben. Echt vasten is het niet echt want er wordt nog altijd gegeten, alleen wordt er geen vlees gegeten op bepaalde dagen. Op Aswoensdag en Goede Vrijdag wordt er in principe gevast, ttz. slechts één maaltijd gegegeten. Op die twee dagen en de andere vrijdagen van de vasten wordt er ook geen vlees gegeten. De link tussen Dagen zonder Vlees en de traditionele vastenperiode was dan ook niet moeilijk gelegd.
Dagen zonder Vlees heeft verder helemaal geen religieuze achtergrond. Het is een bewustwordingscampagne over de impact van onze voedingsgewoontes op het milieu. Het opzet is simpel: 40 dagen minder vlees en vis eten met zo veel mogelijk mensen en zo samen zo veel mogelijk op onze ecologische voetafdruk besparen. België staat in de top 5 van landen met de grootste ecologische voetafdruk. In 2011 startte Alexia Leysen, die zelf geen vegetariër is, de actie Dagen zonder Vlees, met een oproep om tijdens de vasten samen onze vleesconsumptie te verminderen en stil te staan bij de impact die ons dagelijks biefstukje heeft op het klimaat. Vleesconsumptie blijkt immers één van de hoofdoorzaken van de klimaatverandering: de veeteelt stoot meer broeikasgassen uit dan de hele transportsector.
Hoeveel CO² nodig voor de productie van je favoriete voedsel |
Bovendien is het een erg inefficiënte manier van voeding die een heel zware druk zet op onze planeet. Enkele eye openers:
- 40% van de oppervlakte van de aarde wordt gebruikt voor onze voedselproductie;
- 30% van de oppervlakte van de aarde wordt gebruikt om onze dieren te voeden;
- 70% van alle landbouwgrond ter wereld is voor veeteelt;
- 1 kilo eiwit winnen bij een varken betekent 24 kilo CO²;
- Voor de productie van 95 miljoen ton rundvlees is 1,3 miljard ton graan nodig dat dus niet door mensen maar door dieren wordt opgegeten;
- 1 kilo rundvlees is 15.000 liter water nodig
Belgen zijn wel echte carnivoren. Wij eten gemiddeld 50 kilo vlees per jaar, voornamelijk varkensvlees en gevogelte. Waar vlees vroeger een specialleke was, ligt het nu elke dag op ons bord. De laatste jaren is er wel een kentering: we zijn ons meer bewust van de impact van ons eetgedrag op ons lichaam en op onze omgeving en dus eten we iets minder vlees, meer lokale producten en meer groenten. Nu iedereen het heeft over de klimaatverandering en wat we daar zelf aan kunnen doen, is een campagne als Dagen zonder Vlees alvast een goede start!
Bronnen:
- www.dagenzondervlees.be
- DE MEYER, Laurens. Wat (w)eten we? De waarheid over ons voedsel. Borgerhoff & Lamberigts, 2015. 207 p.
Reacties