Ik ben de lucht
Krokusvakantie betekent toch op z'n minst één keer de computer dicht laten en met de kinderen de wijde wereld in trekken. In ons geval was die wijde wereld dichterbij dan gedacht want de mensen van het MuHKA hadden in het kader van het Lentekriebels-programma kinderactiviteiten voorzien, speciaal voor nieuwsgierige kinderen die niet de hele tijd voor de TV willen (of mogen) hangen.
Kaat en Dries kregen een opdracht mee: zoek een werk dat past bij de geur die in dit doosje zit en noteer wat het kunstwerk volgens jou zegt en voelt. Zo maak je een "Ik ben " gedicht.
In het doosje zaten tissues met goedkope luchtverfrisser die overweldigend naar citroen rook, moeilijk om daar iets anders bij te denken dan "goedkope luchtverfrisser" maar alla, na een tijdje hadden ze toch een werk gevonden "dat aan een citroen deed denken". Het waren de vorm van de citroen en de (lichtblauwe) kleur die het 'm hadden gefikst. Tja.
Het werk dat ze hadden uitgekozen was een abstract werk uit de tentoonstelling "The Gap", met abstracte werken van Belgische kunstenaars, samengesteld door Luc Tuymans: "Morgen" van Jef Verheyen, uit 1965.
Ik zie er de hoop in op een nieuw begin, de nieuwe horizon die aan de einder gloort, de drang naar vernieuwing, de gulzigheid om te beginnen.
Dries heeft zeer duidelijk niks met moderne kunst en neemt alles aan face value - "mama, is dat kunst? Dat zijn maar blokjes!" :-) - maar zijn gedicht is onverwacht poëtisch ...
Ik ben de lucht
Ik ben de lucht
Ik vraag me af of er vogels gaan vliegen
Ik hoor geruis
Ik zie bomen
Ik wil leven
Ik ben de lucht
Ik doe alsof ik leef
Ik voel getril
Ik maak me zorgen over de vervuiling
Ik huil om broeikasgassen
Ik ben de lucht
Ik begrijp niet waarom ze vervuilen
Ik zeg dat ik wil leven
Ik droom over minder vervuiling
Ik hoop dat de auto's minder uitstoten
Ik ben de lucht
Kaat en Dries kregen een opdracht mee: zoek een werk dat past bij de geur die in dit doosje zit en noteer wat het kunstwerk volgens jou zegt en voelt. Zo maak je een "Ik ben " gedicht.
In het doosje zaten tissues met goedkope luchtverfrisser die overweldigend naar citroen rook, moeilijk om daar iets anders bij te denken dan "goedkope luchtverfrisser" maar alla, na een tijdje hadden ze toch een werk gevonden "dat aan een citroen deed denken". Het waren de vorm van de citroen en de (lichtblauwe) kleur die het 'm hadden gefikst. Tja.
Het werk dat ze hadden uitgekozen was een abstract werk uit de tentoonstelling "The Gap", met abstracte werken van Belgische kunstenaars, samengesteld door Luc Tuymans: "Morgen" van Jef Verheyen, uit 1965.
Ik zie er de hoop in op een nieuw begin, de nieuwe horizon die aan de einder gloort, de drang naar vernieuwing, de gulzigheid om te beginnen.
Dries heeft zeer duidelijk niks met moderne kunst en neemt alles aan face value - "mama, is dat kunst? Dat zijn maar blokjes!" :-) - maar zijn gedicht is onverwacht poëtisch ...
Ik ben de lucht
Ik ben de lucht
Ik vraag me af of er vogels gaan vliegen
Ik hoor geruis
Ik zie bomen
Ik wil leven
Ik ben de lucht
Ik doe alsof ik leef
Ik voel getril
Ik maak me zorgen over de vervuiling
Ik huil om broeikasgassen
Ik ben de lucht
Ik begrijp niet waarom ze vervuilen
Ik zeg dat ik wil leven
Ik droom over minder vervuiling
Ik hoop dat de auto's minder uitstoten
Ik ben de lucht
Reacties