Hij houdt van mij, hij houdt niet van mij
Iedereen heeft ooit al wel eens een klavertje vier gezocht omdat dat geluk zou brengen. En wie heeft nog nooit zijn lief gekust onder de maretak? Dat zijn allebei vormen van floromantie. Floromantie betekent divinatie door gebruik te maken van bloemen door hun kleur, groeiwijze, de plek waar ze groeien, enz. ... te gaan interpreteren. De idee hierachter is dat bloemen trillingen uitstralen en reageren op goede of slechte invloeden. Ondertussen is inderdaad al wetenschappelijk bewezen dat planten reageren op prikkels zoals aanrakingen en geluid.
Floromantie werd vooral gebruikt voor liefdesvragen en was erg populair in de Victoriaanse tijd met zijn ingewikkelde datingregels. De gekendste vorm is ongetwijfeld het consequent uittrekken van de bloemblaadjes terwijl je afwisselend verklaart "Hij/zij houdt van mij" en "Hij/zij houdt niet van mij". De verklaring die hoort bij het allerlaatste bloemblaadje dat van de bloem wordt getrokken wordt aanvaard als waar. Dit gebruik is nog altijd populair bij kinderen en jongeren. We hebben het allemaal wel eens gedaan.
Om te zien of een koppeltje zou gaan trouwen, werden twee bloemen die nog niet in bloei waren samengebonden, met de initialen van de geliefden op de stengels. Daarna werden de bloemen tien dagen lang op een geheime plek bewaard en in het oopg gehouden. Als de bloemen rond elkaar kronkelden, zouden de geliefden zeker in het huwelijksbootje stappen.
Om de liefde aan te trekken had je een doorn nodig van een witte roos. Gebruik de doorn om de woorden "Mijn liefde, kom naar mij" drie keer in een witte kaars te krassen, steek die aan en de liefde zou vanzelf volgen.
Wilde je weten wie je ware liefde was, dan kon je met kerstmis, nieuwjaar, midzomer of Halloween een stukje maretak onder je kussen leggen. Dat zou je laten dromen over je ware liefde. Met Valentijn kon je hetzelfde doen met een laurierblad.
Om van je liefde te dromen kon je ook het volgende ritueeltje doen op 18 oktober, de naamdag van Sint-Lukas. Neem goudsbloemen, een takje marjolein, thijm en bijvoet en droog die voor een vuur. Stamp ze tot een poeder en zeef dat doorheen een fijngeweven doek. Het poeder dat je dan hebt doe je in witte natuurazijn samen met een beetje honing. Laat zachtjes sudderen op een klein vuurtje. Wrijf met de "zalf" je buik, borst en lippen in terwijl je neerligt in je bed en herhaal drie keer de spreuk "Sint-Lukas, Sint-Lukas, wees lief voor mij, breng in mijn dromen mijn ware liefde tot mij!". Eens je de spreuk hebt gezegd ga je slapen en in je dromen zal je de man zien waar je mee zal trouwen.
En eens je je ware liefde had gevonden bracht het geluk als je hem met kerst kuste onder de maretak. Zo zijn er in de volksmagie heel veel vormen van floromantie die we soms zelfs nog gebruiken zonder er bij stil te staan :-)
Meer info:
Floromantie werd vooral gebruikt voor liefdesvragen en was erg populair in de Victoriaanse tijd met zijn ingewikkelde datingregels. De gekendste vorm is ongetwijfeld het consequent uittrekken van de bloemblaadjes terwijl je afwisselend verklaart "Hij/zij houdt van mij" en "Hij/zij houdt niet van mij". De verklaring die hoort bij het allerlaatste bloemblaadje dat van de bloem wordt getrokken wordt aanvaard als waar. Dit gebruik is nog altijd populair bij kinderen en jongeren. We hebben het allemaal wel eens gedaan.
Om te zien of een koppeltje zou gaan trouwen, werden twee bloemen die nog niet in bloei waren samengebonden, met de initialen van de geliefden op de stengels. Daarna werden de bloemen tien dagen lang op een geheime plek bewaard en in het oopg gehouden. Als de bloemen rond elkaar kronkelden, zouden de geliefden zeker in het huwelijksbootje stappen.
Om de liefde aan te trekken had je een doorn nodig van een witte roos. Gebruik de doorn om de woorden "Mijn liefde, kom naar mij" drie keer in een witte kaars te krassen, steek die aan en de liefde zou vanzelf volgen.
Wilde je weten wie je ware liefde was, dan kon je met kerstmis, nieuwjaar, midzomer of Halloween een stukje maretak onder je kussen leggen. Dat zou je laten dromen over je ware liefde. Met Valentijn kon je hetzelfde doen met een laurierblad.
Om van je liefde te dromen kon je ook het volgende ritueeltje doen op 18 oktober, de naamdag van Sint-Lukas. Neem goudsbloemen, een takje marjolein, thijm en bijvoet en droog die voor een vuur. Stamp ze tot een poeder en zeef dat doorheen een fijngeweven doek. Het poeder dat je dan hebt doe je in witte natuurazijn samen met een beetje honing. Laat zachtjes sudderen op een klein vuurtje. Wrijf met de "zalf" je buik, borst en lippen in terwijl je neerligt in je bed en herhaal drie keer de spreuk "Sint-Lukas, Sint-Lukas, wees lief voor mij, breng in mijn dromen mijn ware liefde tot mij!". Eens je de spreuk hebt gezegd ga je slapen en in je dromen zal je de man zien waar je mee zal trouwen.
En eens je je ware liefde had gevonden bracht het geluk als je hem met kerst kuste onder de maretak. Zo zijn er in de volksmagie heel veel vormen van floromantie die we soms zelfs nog gebruiken zonder er bij stil te staan :-)
Meer info:
- VOSSAERT, Kurt. Planten hebben zo hun gevoelens. Op www.tuinadvies.be.
- http://druidsegg.reformed-druids.org/newsimbolc09-22.htm
- http://www.occultopedia.com/f/floromancy.htm
Reacties