Imbolc (Covenbijeenkomst Hagazussa)

Vanavond vieren we Imbolc, een feest dat traditioneel gekoppeld wordt aan de Ierse godin Bridget. We weten dat de Ierse kelten Imbolc vierden uit de geschriften van de Ierse monniken uit de vroege middeleeuwen. Sommige Ierse steencirkels uit het bronzen tijdperk laten enkel de zonsopgang op Samhain en Imbolc zien, waaruit je kan opmaken dat de donkere tijd van het jaar een belangrijke betekenis had, maar of dat ook in de rest van het keltische hinterland zo was, is nog maar de vraag. Het enige dat we zeker weten is dat het begin van de lente werd gevierd en de terugkomst van het licht. Dat gaan wij vanavond ook doen.

Nodig voor dit ritueel:

• Een wit altaarkleed;
• Witte kaarsen voor het altaar, hoe meer hoe liever, in alle vormen en maten (mee te brengen door de priesteressen die deelnemen aan het ritueel);
• Een tuinkaars of windlicht;
• Bijvoetsmudge en smudgewings;
• Een persoonlijke invocatie voor een vuurgod of vuurgodin uit het pantheon waar je vooral mee werkt;
• Een kom die kan dienen als offerschaal;
• Boter;
• Peperkoek en melk

Klaar zetten van het altaar 
De tafel binnen staat vol met kaarsen, in alle maten en vormen. Het zijn allemaal witte kaarsen. De kaarsen zijn niet aangestoken. In het midden van de kaarsen staat één klein kaarsje dat brandt. Het is het enige licht in de kamer dat brandt (zorg dus voor een zaklampje als je teksten wil lezen of iets wil noteren :-)). Tussen de kaarsen branden wierookstaafjes.

Buiten aan de voordeur staat een brandende tuinkaars of windlicht.

Zuivering en wijding 
Alle priesteressen staan klaar aan de rand van de cirkel. Bryd zuivert zichzelf met behulp van de smudge en de smudgewing. Daarna geeft ze de smudge door aan de volgende priesteres.

Als alle priesteressen in de cirkel staan, concentreert iedereen zich op het openen van de chakra’s en het binnenstromen van energie via de wortel- en kruinchakra tot beide energieën zich volledig hebben gemengd in hart- of znnevlechtchakra. 

Allen: 
Zoals de Vuurvogel oprijst uit de as van het vuur, zo worden wij nu gezuiverd.
Grote Moeder, Godin van onze harten, zegen ons en zuiver ons.
Hemelvader, laat uw stralen ons wijden en maak ons klaar voor dit ritueel.
Open onze geest voor uw dimensies.
Laat onze lippen enkel nog de waarheid spreken.
Laat ons hart de weg van de Goden volgen, nu en altijd.
Schenk onze handen de gave van het magisch werk.
Laat onze voeten de heilige paden bewandelen, in uw gezelschap en in het gezelschap van gelijken.
Blessed Be.


Maken van een heilige plek – trekken van de cirkel 
Visualiseer een doorschijnende cocon van bescherming rondom de cirkel.

Bryd rinkelt drie maal met een belletje:
Wij zijn hier samen gekomen op deze plek en op dit tijdstip om samen dit heilige feest van Imbolc te vieren, in het gezelschap van Brigandhu en het vuur van de zon.
Luister daarom naar de stem van je hart en van je ziel en laat liefde je openen voor wat je zoekt en hoopt te vinden.
Geef je over aan de kracht die binnenin je leeft en laat die energie doorheen je stromen.
Voel hoe je unieke kracht als mens onder de mensen, vrouw onder vrouwen, priesteres onder priesteressen, als zuster onder je zusters, jou en iedereen in deze cirkel nu verbindt.

Bryd (neemt de hand van de priesteres links van haar, duimen naar links): 
Van zuster tot zuster trek ik deze cirkel.
(vervolgens gaat de priesteres links verder tot de cirkel helemaal rond is) 

Bryd: 
Van zuster tot zuster, van vrouw tot vrouw, van priesteres tot priesteres trekken wij hier vandaag onze cirkel, over de grenzen van ruimte en tijd en verbonden door onze innerlijke kracht, in de liefdevolle aanwezigheid van de Grote Moeder, weerspiegeld in onszelf en in onze Godinnen.
Blessed Be.


Verwelkoming van de spirits 

Hamamelis  steekt een van de kaarsen op het altaar aan:
Geesten van het land, geesten van deze plek, gij waart hier lang voor ons en wij nodigen u graag uit om mee Imbolc te komen vieren. Aanvaard onze gastvrijheid en dit offer van peperkoek en melk dat wij u met liefde schenken.

Hamamelis houdt de peperkoek en de melk omhoog in een gebaar van offergave. Dan verkruimelt ze een plak peperkoek in de offerschaal en giet er een scheut melk over.

Allen:
Geesten van het land, heil en welkom!

Elenor steekt een van de kaarsen op het altaar aan:
Voorouders van ons bloed en voorouders van onze geest, wiens kinderen wij zijn en op wiens funderingen wij verder bouwen, wij leven dankzij u. Gij hebt ons geleerd om deze nacht te zien als de belofte van Lente en het nieuwe begin dat daarmee gepaard gaat.  Wij nodigen u graag uit om mee Imbolc te komen vieren.  Aanvaard onze gastvrijheid en dit offer van peperkoek en melk dat wij u met liefde schenken.

Elenor houdt de peperkoek en de melk omhoog in een gebaar van offergave. Dan verkruimelt ze een plak peperkoek in de offerschaal en giet er een scheut melk over.

Allen:
Voorouders, heil en welkom!

Verwelkoming van de godin (en de zon)
Maak het jezelf comfortabel, adem diep en vind een balanspunt, een balans tussen lichaam, geest en ziel, zodat je jezelf met trots en schoonheid aan de wereld toont. Adem diep en vind je stem, de stem waarmee je woorden van ware en pure intentie zult spreken. Adem diep en roep de vrijheid in je hart op, zodat je jezelf kunt uiten met de zuiverheid van intentie en met de kracht van verlangen. 

Houd beide handen op je hart (drie hartslagen), je wijsvinger en middelvinger van je dominante hand op je lippen (drie hartslagen), en dan op je voorhoofd (drie hartslagen). Houd nu je duimen in beide handen (als vuisten) en hef beide armen naar de hemel. 
Open beide handen; je linkerhand met de handpalm naar boven, laat je rechterhand met de handpalm naar beneden zakken, en roep de Godin aan. 

Bryd:
Brigandhu, Brigid, Bride, Brigantia, Bricta, onder welke naam dan ook, wij verwelkomen u op deze heilige plek en wij vragen u om het vuur van warmte en vruchtbaarheid met u mee te brengen als gij binnenkomt.

Bryd loopt naar de voordeur en opent die. Deze traditie is oeroud en symboliseert het binnenlaten van de krcht van het licht. Bryd neemt een stekje en steekt het aan aan de kaars die bij de drempel brandt. Ze neemt het brandende stekje (of de hele kaars :-)) mee naar binnen en gaat naar het oosten, waar ze de kaarsen begint aan te steken die in die hoek van de tafel staan.

Bryd:
Ik verwelkom graag de opkomende zon.
Laat de van licht gevulde wind ons inspiratie brengen en de bries van een nieuw begin.

Bryd geeft het stekje door aan Verelna, die de kaarsen in het zuiden aansteekt:
Ik verwelkom graag de middagzon.
Laat het zuiverende licht van de lente ons energie brengen en de moed die we nodig hebben om elke dag opnieuw ons pad te bewandelen.

Verelna geeft het stekje door aan Hamamelis, die de kaarsen in het westen aansteekt:
Ik verwelkom graag de ondergaande zon.
Laat het violette uur van de schemering ons bedachtzaamheid brengen en wijsheid in ons magisch werk.

Hamamelis geeft het stekje door aan Elenor, die de kaarsen in het noorden aansteekt:
Ik verwelkom graag de zon die onder is en rust.
Laat dit moment van vruchtbare duisternis onze ziel rust brengen en onze magie de fundering en de kracht die ze nodig heeft.

Alle kaarsen zijn nu aangestoken behalve de grote godinnenkaars in het midden van het altaar en een theelichtje voor elk van de priesteressen. Alle priesteressen staan rond het centrale altaar. 

Bryd: 
Brigandhu, gulle vrouwe van het vuur, zonnegodin, paardrijdster, messendraagster, meesteres der wolven, gij die appels deelt en aandacht hebt voor elkeen, aanvaard onze gastvrijheid en dit offer van peperkoek en melk dat wij u met liefde schenken.

Bryd houdt de peperkoek en de melk omhoog in een gebaar van offergave. Dan verkruimelt ze een plak peperkoek in de offerschaal en giet er een scheut melk over.

Allen:
Brigandhu, heil en welkom!

Elke priesteres in de cirkel verwelkomt een zonnegod of zonnegodin uit het pantheon waarmee ze werkt met een persoonlijke invocatie. De priesteres steekt een kaarsje aan en zet dat op het altaar. Dan verkruimelt ze een plak peperkoek in de offerschaal en giet er een scheut melk over.

(PERSOONLIJKE INVOCATIE), aanvaard onze gastvrijheid en dit offer van peperkoek en melk dat wij u met liefde schenken.

Als alle priesteressen hun invocatie hebben gedaan, heten we alle goden gezamenlijk welkom.

Allen:
Heil en welkom!


Verhaal "High Tea"
Nu onze cirkel compleet is, gaan we comfortabel zitten om te luisteren naar het verhaal van Imbolc.
Verhaal: “High tea”


Magisch werk – Meditatie & de zegening van de godin 

De traditionele drank op Imbolc is melk. Boter en melk waren een belangrijk voedselproduct voor de Ieren en er werden dan ook allerlei occulte eigenschappen aan toegeschreven. Melk werd gezien als zuiverend. Boter werd gebruikt als medium voor bepaalde bezweringen, als een algemeen middel om mee te zalven (bij gebrek aan olie). Boter bleef veel langer goed dan melk, zeker als je het onder de turfgrond stopte, en was essentieel om de koude winters door te komen. 
De lente was ook de traditionele periode om eden te hernieuwen. Dat gaan wij op onze manier ook doen.

De geleide visualisatie is gebaseerd op een meditatie uit een solitair imbolc ritueel geschreven door John Beckett:
http://www.patheos.com/blogs/johnbeckett/2015/01/imbolc-a-solitary-ritual.html

Bryd:
Zoek een plekje in deze ruimte en maak het jezelf comfortabel. Sluit dan je ogen en adem diep in en uit. Adem diep in door je neus en weer uit door je mond. In en uit. In en uit …

In je hoofd zie je jezelf zitten of liggen in deze ruimte. Je ziet hoe je ontspannen in en uit ademt, in en uit, in en uit. En je bent helemaal ontspannen.

Dan zie je hoe mist opstijgt uit de vloer. Je ziet hoe de mist hoger en hoger rond jou naar omhoog rijst, uit de vloer, en de cirkel vult. De mist wordt dikker en dikker tot je niets meer kan zien, enkel dichte witte mist overal rondom je. De mist is niet beangstigend maar warm en ondersteunend. Je voelt je veilig en beschut.

Dan zie je hoe de mist begint te vervagen en rond je zie je een grote open weide. Het is een heldere dag en ook al is het nog maar februari, toch schijnt de zon warm en helder en ze staat  veel hoger aan de hemel dan een paar weken geleden nog maar.  Je ademt de zuivere, frisse lucht in en je voelt het nieuwe leven dat net beneden de oppervlakte beweegt.

Door de weide loopt een pad en je neemt een stap. Ben je hier al niet eerder geweest? Kijk rondom je: wat zie je? Wat hoor je?

Je blijft doorstappen en het pad leidt je naar omhoog, een heuvel op. Boven op de heuvel staat één grote boom. Ook al is het eigenlijk nog winter, toch is de boom volledig groen. Als je naar omhoog kijkt, zie je hoe hij hoog naar de hemel reikt en groen staat afgetekend tegen het blauw van de lucht. Groet de boom. Ruik zijn geur, voel zijn bast onder je vingers en zijn stevigheid.

In je ooghoeken merk je een beweging op en als je je omdraait zie je een vrouw de andere kant van de heuvel op lopen. Ze heeft dik, golvend haar en ze draagt prachtig versierde groene kleren. In haar ene hand draagt ze een kleine viool en als ze op de heuveltop is aangekomen, gooit ze haar lange haren naar achter  en zet ze de viool tegen haar kin. Ze tikt met haar voet op de grond, kijkt je met lachende ogen aan en begint een wijsje te spelen.

Terwijl je luistert naar de muziek, voel je hoe diep binnen je gedachten en gevoelens naar boven beginnen te borrelen. Je voelt je door de muziek geroepen om dingen te creëren en te uiten. Wat is het dat jij tot uitvoering moet brengen? Welk lied moet jij zingen, welk gedicht moet  jij schrijven, welk ding van schoonheid moet jij maken? Wat is jouw speciale kunst? Denk niet na, maar laat het gewoon over je komen en voel de muziek spreken tot het diepste van je ziel.

Als je beseft wat de muziek in jou heeft wakker gemaakt, bedank de vrouw dan voor haar inspiratie. Terwijl je haar dankt, blijft de vrouw doorspelen terwijl ze naar je lacht.

Dan zie je hoe de mist weer uit de grond omhoog rijst. De mist wordt zo dik dat je de boom en de vrouw met haar viool niet meer kan zien en zelfs het geluid van de viool wordt door de mist opgeslorpt tot je uiteindelijk helemaal niets meer hoort.

Je verliest elk gevoel van richting of houvast en het voelt alsof je helemaal los doorheen ruimte en tijd aan het zweven bent, helemaal omringd door dikke, witte mist. Toch ben je niet bang en voel je je veilig en gedragen.

Als de mist weer optrekt, zie je dat je tussen eenvoudige huizen staat. Het is nacht en de hemel is donker.  Het is ook koud en je voelt hoe de wind de warmte uit je lichaam trekt. Het is nog altijd winter.

Dan trekt een lichtje je aandacht en als je ernaar kijkt, zie je dat het uit een open deur naar buiten schijnt.  Je loopt naar het licht toe en stapt door de deur naar binnen, de warmte en het licht in. Je staat in een soort van schuur. De achterwand van de schuur is een rotswand en in het midden van de ruimte is een grote kuil uitgegraven in de aarde waarin een groot vuur brandt. Dat is het licht dat je van buiten hebt gezien. De vlammen flakkeren hoog op naar het gat dat boven het vuur in het dak is vrijgelaten.  Naast de vuurput staat een aambeeld en een rij instrumenten ligt er netjes naast. Dit is een smidse.

Dan zie je hoe in de vuurput een vrouw staat die in het vuur aan het poken is. Het is dezelfde vrouw als daarnet op de heuvel. Ze heeft haar nette kleren omgewisseld voor iets dat geschikter is. Haar haren zitten in een slordige vlecht op haar rug en ze heeft zwarte roetvegen op haar gezicht en op haar blote armen.  Het is verschrikkelijk warm en je voelt hoe het zweet op je vel begint te parelen. De vrouw lijkt daar minder last van te hebben, al zie je haar armen glinsteren van het zweet. De vrouw haalt een stuk roodgloeiend brons uit het vuur en slaat het met een krachtige zwaai van haar hamer plat op het ijzeren aambeeld.

Dan draait ze zich naar je om, kijkt je glimlachend aan en wacht. Je hebt hier een rol te spelen. Ben je de hamer, het instrument van de vrouw voor je? Of ben je het aambeeld, dat het werk van anderen draagt? Of misschien ben je het metaal dat in het vuur gaat om verfijnd, gevormd en getest te worden, getransformeerd in iets méér en beter?

Als je begrepen hebt wat de vrouw je wilde laten zien, bedank je haar voor haar smeedkunst.

De mist komt weer aanrollen en voor je het weet zijn de vrouw en de smidse verdwenen. Je kan de hitte van de smidse voelen wegebben in de koelte van de mist en weer heb je het gevoel volledig los van ruimte en tijd doorheen het niets te zweven.

Als de mist weer optrekt, sta je in een woud vol machtige eiken.  Het is het schemeruur, net voor zonsopgang. De ochtend staat op doorbreken na een lange donkere nacht. De wereld is nog niet wakker.

Als je een beetje verder het woud in wandelt, zie je een waterput tussen de bomen staan en je voelt hoe dorstig je bent. Je wandelt verder naar de put en dan zie je dat er een vrouw naast staat. Het is weer dezelfde vrouw en ook nu draagt ze groen, maar haar kleren zijn simpel en zien er comfortabel uit. Er is geen spoor te zien van  het zweet en het roet uit de vuurput. De vrouw ziet er smetteloos proper uit.

Ze laat een emmer in de put vallen en trekt hem weer naar boven, vol met helder water uit de bron. Ze neemt een beker, schept hem vol in de emmer en geeft hem aan jou. Je neemt de beker aan en drinkt. Het water is koel en lest je dorst, maar je voelt hoe het meer doet dan enkel je dorst lessen. Het verfrist je lichaam. Het herstelt je wilskracht. Het vernieuwt je ziel. Je voelt hoe je weer heel wordt. Dit is één van de vele heilige bronnen van de godin.

Je dankt de vrouw voor haar gift van genezing.

Nauwelijks heb je haar bedankt of de mist komt weer opzetten. De vrouw en de waterput verdwijnen in de mist en je voelt je weer helemaal zweven, omringd door een cocon van zachte, witte mist die je draagt en een veilig gevoel geeft.

Als de mist weer optrekt, zie je jezelf zitten in het hier en nu, in deze ruimte, en als je er klaar voor bent, open je je ogen en rek je jezelf nog eens goed uit.

Ga dan naar het altaar en schenk een glas melk in. Giet een deel van de melk in de offerschaal als dank voor wat de godin jou heeft gegeven en drink de rest van de melk op om de zegen van de godin in je op te nemen. En terwijl je je offer uitgiet en terwijl je drinkt, laat je de beelden die de godin jou heeft getoond voor je geestesoog passeren. Neem hier alle tijd voor die je nodig hebt.

Iedere priesteres komt op haar eigen tempo terug, schenkt een glaasje melk uit en offert hiervan een deel in de offerschaal en drinkt de rest van de melk op. Daarna houdt de  priesteres haar handen met open handpalmen omhoog, in een gebaar van overgave. Ze spreekt een drievoudige eed uit (cfr. de drie zusters Bridget, godinnen van respectievelijk poezie, smeedkunst en genezing). Dat is geen eed aan de godin maar aan zichzelf, onder het oog van de godin. Wie dat wil kan de eed nog uitbreiden met een eigen affirmatie.

Ik vertrouw op mijn intuitie en luister naar mijn innerlijke stem want ik weet dat de goddelijke inspiratie in mij leeft en zich reflecteert in mijn eigen innerlijke zelf.
Ik handel eervol: ik ben eerlijk tegenover mijzelf, ik hou mijn woord eens gegeven, en leef mijn verantwoordelijkheden en engagementen na naar het beste van mijn vermogen.
Ik verbind mij ertoe om de energie die ik oproep te gebruiken om mijzelf en anderen te genezen.

Bryd neemt een stukje boter, houdt dat in de vlam van de godinnenkaars en wrijft een beetje gesmolten boter op het voorhoofd van de priesteres.

Bryd:
Zo zal het zijn.
Blessed be.


Grote Rite 
Bryd en Verelna houden respectievelijk een kelk met melk  en een athame vast. Bryd, die de athame vasthoudt, begint met de tekst. Ieder om beurt zeggen beide priesteressen een zin.

Er bestaat geen mannelijk zonder vrouwelijk
Geen wit zonder zwart
Geen zon zonder maan
En een God heeft behoefte aan een Godin
Zoals het licht staat ten opzichte van het duister
Zo ook het leven tegenover de dood
Want alles heeft zijn evenwicht
En zonder natuurlijke balans is er chaos
Met dit gebaar verenig ik de twee polen
Ze zijn altijd samen en nooit alleen.

De athame wordt in de kelk gestoken met de punt op de bodem. De kelk wordt daarna de cirkel rond gegeven en iedereen drinkt er van.

Daarna wordt een schaal met stukjes peperkoek  gezegend.

Bryd:
Gij die heerst over de mysteriën van het leven, zegen deze peperkoek zodat het ons vruchtbaarheid, overvloed, kracht, gezondheid, vreugde en vrede mag brengen.

De peperkoek wordt daarna de cirkel rond gegeven en iedereen eet er een stukje van. 


Bedanken van de godin 

Bryd:
Brigandhu, grote godin, wij danken u voor uw aanwezigheid hier ins ons midden en voor uw zegen. Moge er vrede en waarheid zijn tussen ons, nu en voor altijd. Dank u en tot ziens.

Allen:
Dank u en tot ziens.

Doof de vlam, en plaats dan beide handen op je hart (drie hartslagen), je wijsvinger en middelvinger van je dominante hand op je lippen (drie hartslagen), en dan op je voorhoofd (drie hartslagen). 

Open je handpalmen en strek je armen richting de hemel, en dan naar beneden en raak de Aarde aan. 

Elke priesteres bedankt de vuurgodheid die ze heeft opgeroepen.
(GODHEID), wij danken u voor uw aanwezigheid. Moge er vrede en waarheid zijn tussen ons, nu en voor altijd. Dank u en tot ziens.

Allen:
Dank u en tot ziens.

Bryd rinkelt met  de belletjes. 


Bedanken van de spirits 

Elenor: 
Dank u, krachten van onze voorouders, van hen die voor mij zijn gekomen en van hen die na mij zullen komen.  Dank u en tot ziens.

Allen:
Dank u en tot ziens.

Hamamelis:
Dank u, krachten en spirits van het land waarop wij  vandaag samen mochten komen om te vieren.
Dank u en tot ziens.

Allen:
Dank u en tot ziens.


Openen van de Cirkel 

Allen: 
Van zuster tot zuster open ik deze cirkel

Bryd: 
Van vrouw tot vrouw, van priesteres tot priesteres, van zuster tot zuster openen wij nu onze cirkel.
Elk van ons, krachtig en sterk, gaan we straks terug onze eigen weg maar door onze innerlijke kracht zijn we blijvend met elkaar verbonden.
Moge de Godin, tot we elkaar weerzien, elk van ons zachtjes vasthouden in het holle van haar hand en ons in liefde omhullen.
Blessed be.

Allen:
Blessed be.