Coven Cuisine : Poffertjes
Het is eens wat anders dan de traditionele pannenkoeken. Tijdens ons Imbolc-ritueel van gisteren bakten we poffertjes met door de godin gezegende eieren. We aten ons buikje rond om de magie te doen werken en dat vonden we helemaal niet erg :-)
Poffertjes zijn voor Nederland wat frieten zijn voor België. Op elke kermis, braderij, schoolfeest of gelijk welke andere openbare feestelijkheid worden gegarandeerd poffertjes geserveerd. Ieder van ons heeft ze waarschijnlijk als kind leren kennen bij een bezoekje aan de Efteling. Dat was zo’n beetje de enige plek waar je als Vlaming ooit poffertjes tegenkwam. De komst van Albert Heijn naar ons land heeft dat veranderd: nu verorbenen we ze met evenveel plezier als onze eigen traditionele pannenkoeken.
Poffertjes mogen wal wel Nederlands trots in bange dagen zijn, nochthans weet niemand wat de origine ervan is. Wel is zeker dat al in de zestiende eeuw vergunningen werden gegeven voor poffertjeskramen op de kermis, zoals dat nu nog altijd het geval is, al heetten ze toen nog geen poffertjes maar bollebuisjes of broedertjes. In New York – dat door de Nederlanders werd gesticht als Nieuw Amsterdam – werden in de achtiende en negentiende eeuw nog steeds “bollabuses” gegeten ...
Wij bakken onze poffertjes met gewoon tarwemeel, maar Hollande traditionalisten zweren dat ze van boekweitmeel gemaakt moeten worden, of tenminste een mengeling waarin boekweit voorkomt. Boekweit was zo’n beetje het basisvoedsel voor de arme Nederlander sinds het aan het begin van de vijftiende eeuw zijn intrede deed in Nederland. Het woord “grutten” is een ander woord voor boekweit ...
Toen we onze poffertjes ritueel hadden gebakken tijdens ons Imbolc-ritueel, lagen we in een deuk van het lachen toen we ze doorgaven: het leken wel hosties! :-) Nochthans is dat nog niet zo ver gezocht. Volgens sommige bronnen zouden de poffertjes immers oorspronkelijk uit Frankrijk komen en uitgevonden zijn door monniken de tijdens de Franse Revolutie hun eigen hosties probeerden te bakken (wat weinig waarschijnlijk is aangezien ze al twee eeuwen vroeger in Nederland werden gegeten). Onze Imbolc hosties waren niet zo plat als de echte hosties, maar alleszins minstens even lekker!
Bron: http://www.krapuul.nl/overig/blog/11173/het-poffertje-als-neerlands-cultuurgoed/#sthash.1R4YFtPy.dpuf
Nodig voor 4 personen:
Zeef de bloem boven een kom.
Maak een kuiltje in de bloem en voeg de melk en room toe. Meng het beslag en voeg al roerend de suiker toe. Klop goed tot je een smeuïg poffertjesbeslag krijgt.
Verhit de poffertjespan en vet ze in met boter of olie.
Giet in elke poffertjesvorm voldoende beslag. Laat de poffertjes bakken tot de bovenkant bijna volledig droog is. Draai de poffertjes dan om en laat kort even verder bakken.
Je serveert ze ne zoals gewone pannenkoeken met bloemsuiker of bruine suiker, suikersiroop, slagroom, vers fruit, Nutella, enz. ...
Poffertjes zijn voor Nederland wat frieten zijn voor België. Op elke kermis, braderij, schoolfeest of gelijk welke andere openbare feestelijkheid worden gegarandeerd poffertjes geserveerd. Ieder van ons heeft ze waarschijnlijk als kind leren kennen bij een bezoekje aan de Efteling. Dat was zo’n beetje de enige plek waar je als Vlaming ooit poffertjes tegenkwam. De komst van Albert Heijn naar ons land heeft dat veranderd: nu verorbenen we ze met evenveel plezier als onze eigen traditionele pannenkoeken.
Poffertjes mogen wal wel Nederlands trots in bange dagen zijn, nochthans weet niemand wat de origine ervan is. Wel is zeker dat al in de zestiende eeuw vergunningen werden gegeven voor poffertjeskramen op de kermis, zoals dat nu nog altijd het geval is, al heetten ze toen nog geen poffertjes maar bollebuisjes of broedertjes. In New York – dat door de Nederlanders werd gesticht als Nieuw Amsterdam – werden in de achtiende en negentiende eeuw nog steeds “bollabuses” gegeten ...
Wij bakken onze poffertjes met gewoon tarwemeel, maar Hollande traditionalisten zweren dat ze van boekweitmeel gemaakt moeten worden, of tenminste een mengeling waarin boekweit voorkomt. Boekweit was zo’n beetje het basisvoedsel voor de arme Nederlander sinds het aan het begin van de vijftiende eeuw zijn intrede deed in Nederland. Het woord “grutten” is een ander woord voor boekweit ...
Toen we onze poffertjes ritueel hadden gebakken tijdens ons Imbolc-ritueel, lagen we in een deuk van het lachen toen we ze doorgaven: het leken wel hosties! :-) Nochthans is dat nog niet zo ver gezocht. Volgens sommige bronnen zouden de poffertjes immers oorspronkelijk uit Frankrijk komen en uitgevonden zijn door monniken de tijdens de Franse Revolutie hun eigen hosties probeerden te bakken (wat weinig waarschijnlijk is aangezien ze al twee eeuwen vroeger in Nederland werden gegeten). Onze Imbolc hosties waren niet zo plat als de echte hosties, maar alleszins minstens even lekker!
Bron: http://www.krapuul.nl/overig/blog/11173/het-poffertje-als-neerlands-cultuurgoed/#sthash.1R4YFtPy.dpuf
Nodig voor 4 personen:
- 3 dl volle melk
- 1 dl room
- 300 g zelfrijzende bloem
- 2 eieren
- 1 soeplepel witte suiker
- 1 zakje vanillesuiker
- boter of olie
- poffertjespan of poffertjesmachine
Zeef de bloem boven een kom.
Maak een kuiltje in de bloem en voeg de melk en room toe. Meng het beslag en voeg al roerend de suiker toe. Klop goed tot je een smeuïg poffertjesbeslag krijgt.
Verhit de poffertjespan en vet ze in met boter of olie.
Giet in elke poffertjesvorm voldoende beslag. Laat de poffertjes bakken tot de bovenkant bijna volledig droog is. Draai de poffertjes dan om en laat kort even verder bakken.
Je serveert ze ne zoals gewone pannenkoeken met bloemsuiker of bruine suiker, suikersiroop, slagroom, vers fruit, Nutella, enz. ...
Reacties