De Venus van Verelna (Covenbijeenkomst Hagazussa)
We zijn alweer een tijdje bezig met trance prophecy, en daar gaan we deze week mee verder. Ik weet niet of het toeval is, maar in de andere covens van Arcadia waar Elenor bij betrokken is, is dat ook het geval :-)
Deze keer zou Verelna proberen om Venus door zich te laten spreken, via trance prophecy en als het even kon zelfs trance posession. We bespraken samen welke vragen we aan de godin zouden willen stellen, zodat we daar niet zouden staan met onze mond vol tanden eens ze er eenmaal was ...
1. Wat is belangrijk voor Verelna?
2. Wat hebt U nodig?
3. Hebt U een boodschap voor Verelna?
4. Hebt U een boodschap voor de coven?
5. Waarom komt U op Verelna’s pad?
6. Wat kan Verelna doen om U te dienen?
7. Zou U Hamamelis een zegening kunnen geven met het oog op haar operatie?
8. Kan U ons Uw goddelijke inspiratie geven voor ons als vrouw?
9. Kan U onze coven een zegening geven?
Vooraleer we aan de slag gingen, wilde Elenor ons echter ook nog vertellen over twee dingen die ze had meegemaakt met trance prophecy de afgelopen weken, en die ze belangrijk vond voor ons.
Tijdens een LARP-weekend had Freya een boodschap voor een jongen die al heel veel pech had gehad in zijn leven en die zich in de Viking-cultuur had verdiept. Niet dat hij bezig was met asatru ofzo, maar toch wilde Freya een boodschap doorgeven aan de jongen. Die was blijkbaar zo belangrijk en zo dringend dat het niet kon wachten en dus draaide Freya bij wijze van spreken Elenors arm om en nam Elenors lichaam over. Het voelde als een bom van energie, zei Elenor. Die energie kreeg ze niet weg, ook al had ze dat al geprobeerd met de hulp van Luna (die er ook bij was), want qua timing was het nu niet bepaald perfect. Uiteindelijk gaf ze het op en verzette zich niet langer. Wat ze heeft gezegd, wist Elenor niet meer, maar blijkbaar had ze de hamer van Thor in zijn hart geplant. Tja. Freya had haar volledig overgenomen zonder dat ze daar enige controle over had. En dat vond Elenor niet zo fijn.
Dat deed me denken aan die keer dat Brigandhu me een mes in de grond liet steken tijdens een ritueel, iets waar ik ook geen controle over had en dat ik eerlijk gezegd nogal creepy had gevonden. Het deed me met enige reserve en zelfs een zekere schrik naar het hele trance prophecygegeven kijken en vanaf dan was ik erg op mijn hoede als Brigandhu in de achtergrond aanwezig was. Want ik wilde dat ze in de achtergrond bleef.
Eigenlijk vond ik het stiekem wel goed dat Elenor dergelijke ervaring had gehad, want als ik mijn ervaring met het mes beschreef, vond ik het klinken alsof ik me aan het aanstellen was, wat helemaal niet het geval was. Nu ze zelf zo’n ervaring heeft meegemaakt, beseft ze waarschijnlijk nog meer dan daarvoor dat trance posession niets is om voor het plezier te doen ...
De week na het LARP-weekend had ze ook nog rond trance prophecy gewerkt met de lesgroep. Daar had Aurin geprobeerd om Isis te trancen, wat goed was gelukt. Isis had een boodschap voor ons: we moeten de maan eren en dat elke maand. Dat wordt spannen met een zonnegodin die achter je staat :-) Elenor wilde dus elke maand een trance prophecy sessie inplannen voor Arcadia. En als dat moeilijk werd qua planning, dan zou ze zelf trancen.
Ik weet eerlijk gezegd niet of het eren van de maan speciaal wil zeggen dat je ze ook moet neerhalen in de priesteres van het moment. Ik geloof eerder dat het eren van de maan betekent dat je de godinnen moet eren, of je dat nu doet met trance prophecy of niet.
Terug naar de trance prophecy sessie van Verelna. Ze had dit al eens gedaan in de les rond trance prophecy, maar daarbuiten was het de eerste keer. Hamamelis zou haar energetisch begeleiden, al zou ik mee energie sturen als dat nodig zou blijken, om bijvoorbeeld haar chakra’s open te blazen ofzo.
Nadat Elenor haar via het spiraalpad van Janet Farrar en Gavin Bone naar beneden had begeleid, kwam ze aan een riviertje met een houten bruggetje. Achter het bruggetje was een weiland waarin zwanen graasden. Ze moest op de rug van één van de zwanen gaan zitten en toen vloog de hele troep weg. Ze vlogen naar een meer waar een rivier in uitkwam en daar, diep verscholen in het groen, moest ze afstappen.
De zwaan knikte met zijn slanke nek naar het water en hobbelde daarna het water in. Verelna moest wachten.
Toen verscheen er een kristallen brug met een boog waar ze onder moest stappen. Op de brug stond geen afsluiting zoals een poortje of zo. Waarschijnlijk was de boog de afsluiting die verondersteld werd op de brug te staan...
Aan de andere kant van de boog stond een dame. Dat moest wel Venus zijn, want voor haar was Verelna naar hier gekomen en gebracht. Venus vroeg Verekna om naar haar toe te komen. Zelf bleef ze achter de boog en wachtte geduldig tot Verelna de brug was opgelopen en onder de boog was doorgestapt. Ze nam Verelna bij de hand en trok haar mee over de brug, naar een kristallen paleis of tempel.
Binnen in de kristallen tempel was alles van steen, heel solide en heel oud. Verelna stond in een grote ruimte met overal zuilen en gangen die rondomrond vanuit de grote zaal vertrokken naar plekken dieper in de tempel. Venus nam haar mee naar een zaal let een bad. In de zaal stond een tafel met fruit klaar. Langs de kanten stonden ligbedden, ze zagen er zacht en gezellig uit. Er stond ook een stenen troon.
Venus gebaarde dat Verelna haar kleren uit moest doen en in het water mocht stappen als ze dat wilde. Dat deed Verelna ook. Venus kwam zelf ook het water in.
Daarop vroeg de godin aan Verelna of zij er zelf klaar voor was dat ze door haar zou spreken. Ik weet eigenlijk niet of je er ooit wel echt helemaal klaar voor bent :-), maar Verelna wilde het wel proberen. Daar was ze uiteindelijk ook voor naar hier gekomen.
Gespannen keek ik naar Verelna. Zou het lukken? Aan haar gezicht en lichaam te zien kostte het moeite maar heel even leek een full posession te lukken ... Toen was het moment voorbij, maar Venus kon via Verena wel communiceren, ook al was het niet in het lichaam van Verelna. Ze zei dat we fijne dames zijn en heel krachtig. Ze vond het fijn dat ze kon voelen wat ze ooit heeft gevoeld. Ze zoekt contact met de wereld. Ze wil graag dat Verelna terugkomt. Ze mist contact. Ze heeft te lang te weinig van de mensen gehoord (al vraag ik me dan af wat godinnen zoals Brigandhu wel niet moeten voelen, als een veelgevraagde en overal terugkerende godin als Venus dat al zegt).
“Eer de godinnen want ze verdienen het.”
“Het is hier stil. Er zijn er maar weinig zoals jullie.”
Verelna mag uit het bad komen als ze daar zin in heeft. Venus kwam zelf ook uit het water. Ze droogde Verelna zelf af. Ik moest meteen denken aan de Venus die ik ooit in een visualisatie tegenkwam, met haar witte badjas en dito slippers en een witte handdoek hoog boven haar hoofd gedraaid .
Nadat Verelna zich weer had aangekleed, nam Venus haar mee naar buiten. Daar gaf de godin haar een kus op haar voorhoofd en keek haar na terwijl ze terug over de kristallen brug liep. Zodra ze aan de andere kant van de brug was, loste die als vanzelf op in het niets en de godin ook.
De zwaan zwom nog altijd in het water. Verelna klom weer op zijn rug en daar gingen ze, hoog de lucht in, terug naar waar ze vertrokken waren.
Deze keer zou Verelna proberen om Venus door zich te laten spreken, via trance prophecy en als het even kon zelfs trance posession. We bespraken samen welke vragen we aan de godin zouden willen stellen, zodat we daar niet zouden staan met onze mond vol tanden eens ze er eenmaal was ...
1. Wat is belangrijk voor Verelna?
2. Wat hebt U nodig?
3. Hebt U een boodschap voor Verelna?
4. Hebt U een boodschap voor de coven?
5. Waarom komt U op Verelna’s pad?
6. Wat kan Verelna doen om U te dienen?
7. Zou U Hamamelis een zegening kunnen geven met het oog op haar operatie?
8. Kan U ons Uw goddelijke inspiratie geven voor ons als vrouw?
9. Kan U onze coven een zegening geven?
Vooraleer we aan de slag gingen, wilde Elenor ons echter ook nog vertellen over twee dingen die ze had meegemaakt met trance prophecy de afgelopen weken, en die ze belangrijk vond voor ons.
Tijdens een LARP-weekend had Freya een boodschap voor een jongen die al heel veel pech had gehad in zijn leven en die zich in de Viking-cultuur had verdiept. Niet dat hij bezig was met asatru ofzo, maar toch wilde Freya een boodschap doorgeven aan de jongen. Die was blijkbaar zo belangrijk en zo dringend dat het niet kon wachten en dus draaide Freya bij wijze van spreken Elenors arm om en nam Elenors lichaam over. Het voelde als een bom van energie, zei Elenor. Die energie kreeg ze niet weg, ook al had ze dat al geprobeerd met de hulp van Luna (die er ook bij was), want qua timing was het nu niet bepaald perfect. Uiteindelijk gaf ze het op en verzette zich niet langer. Wat ze heeft gezegd, wist Elenor niet meer, maar blijkbaar had ze de hamer van Thor in zijn hart geplant. Tja. Freya had haar volledig overgenomen zonder dat ze daar enige controle over had. En dat vond Elenor niet zo fijn.
Dat deed me denken aan die keer dat Brigandhu me een mes in de grond liet steken tijdens een ritueel, iets waar ik ook geen controle over had en dat ik eerlijk gezegd nogal creepy had gevonden. Het deed me met enige reserve en zelfs een zekere schrik naar het hele trance prophecygegeven kijken en vanaf dan was ik erg op mijn hoede als Brigandhu in de achtergrond aanwezig was. Want ik wilde dat ze in de achtergrond bleef.
Eigenlijk vond ik het stiekem wel goed dat Elenor dergelijke ervaring had gehad, want als ik mijn ervaring met het mes beschreef, vond ik het klinken alsof ik me aan het aanstellen was, wat helemaal niet het geval was. Nu ze zelf zo’n ervaring heeft meegemaakt, beseft ze waarschijnlijk nog meer dan daarvoor dat trance posession niets is om voor het plezier te doen ...
De week na het LARP-weekend had ze ook nog rond trance prophecy gewerkt met de lesgroep. Daar had Aurin geprobeerd om Isis te trancen, wat goed was gelukt. Isis had een boodschap voor ons: we moeten de maan eren en dat elke maand. Dat wordt spannen met een zonnegodin die achter je staat :-) Elenor wilde dus elke maand een trance prophecy sessie inplannen voor Arcadia. En als dat moeilijk werd qua planning, dan zou ze zelf trancen.
Ik weet eerlijk gezegd niet of het eren van de maan speciaal wil zeggen dat je ze ook moet neerhalen in de priesteres van het moment. Ik geloof eerder dat het eren van de maan betekent dat je de godinnen moet eren, of je dat nu doet met trance prophecy of niet.
Terug naar de trance prophecy sessie van Verelna. Ze had dit al eens gedaan in de les rond trance prophecy, maar daarbuiten was het de eerste keer. Hamamelis zou haar energetisch begeleiden, al zou ik mee energie sturen als dat nodig zou blijken, om bijvoorbeeld haar chakra’s open te blazen ofzo.
Nadat Elenor haar via het spiraalpad van Janet Farrar en Gavin Bone naar beneden had begeleid, kwam ze aan een riviertje met een houten bruggetje. Achter het bruggetje was een weiland waarin zwanen graasden. Ze moest op de rug van één van de zwanen gaan zitten en toen vloog de hele troep weg. Ze vlogen naar een meer waar een rivier in uitkwam en daar, diep verscholen in het groen, moest ze afstappen.
De zwaan knikte met zijn slanke nek naar het water en hobbelde daarna het water in. Verelna moest wachten.
 |
| De Griekse godin Aphrodite (de Griekse tegenhanger van Venus) rijdt op een zwaan (ca. 460, gevonden in Kameiros (Rhodos)) |
Aan de andere kant van de boog stond een dame. Dat moest wel Venus zijn, want voor haar was Verelna naar hier gekomen en gebracht. Venus vroeg Verekna om naar haar toe te komen. Zelf bleef ze achter de boog en wachtte geduldig tot Verelna de brug was opgelopen en onder de boog was doorgestapt. Ze nam Verelna bij de hand en trok haar mee over de brug, naar een kristallen paleis of tempel.
Binnen in de kristallen tempel was alles van steen, heel solide en heel oud. Verelna stond in een grote ruimte met overal zuilen en gangen die rondomrond vanuit de grote zaal vertrokken naar plekken dieper in de tempel. Venus nam haar mee naar een zaal let een bad. In de zaal stond een tafel met fruit klaar. Langs de kanten stonden ligbedden, ze zagen er zacht en gezellig uit. Er stond ook een stenen troon.
Venus gebaarde dat Verelna haar kleren uit moest doen en in het water mocht stappen als ze dat wilde. Dat deed Verelna ook. Venus kwam zelf ook het water in.
Daarop vroeg de godin aan Verelna of zij er zelf klaar voor was dat ze door haar zou spreken. Ik weet eigenlijk niet of je er ooit wel echt helemaal klaar voor bent :-), maar Verelna wilde het wel proberen. Daar was ze uiteindelijk ook voor naar hier gekomen.
Gespannen keek ik naar Verelna. Zou het lukken? Aan haar gezicht en lichaam te zien kostte het moeite maar heel even leek een full posession te lukken ... Toen was het moment voorbij, maar Venus kon via Verena wel communiceren, ook al was het niet in het lichaam van Verelna. Ze zei dat we fijne dames zijn en heel krachtig. Ze vond het fijn dat ze kon voelen wat ze ooit heeft gevoeld. Ze zoekt contact met de wereld. Ze wil graag dat Verelna terugkomt. Ze mist contact. Ze heeft te lang te weinig van de mensen gehoord (al vraag ik me dan af wat godinnen zoals Brigandhu wel niet moeten voelen, als een veelgevraagde en overal terugkerende godin als Venus dat al zegt).
“Eer de godinnen want ze verdienen het.”
“Het is hier stil. Er zijn er maar weinig zoals jullie.”
Verelna mag uit het bad komen als ze daar zin in heeft. Venus kwam zelf ook uit het water. Ze droogde Verelna zelf af. Ik moest meteen denken aan de Venus die ik ooit in een visualisatie tegenkwam, met haar witte badjas en dito slippers en een witte handdoek hoog boven haar hoofd gedraaid .
Nadat Verelna zich weer had aangekleed, nam Venus haar mee naar buiten. Daar gaf de godin haar een kus op haar voorhoofd en keek haar na terwijl ze terug over de kristallen brug liep. Zodra ze aan de andere kant van de brug was, loste die als vanzelf op in het niets en de godin ook.
De zwaan zwom nog altijd in het water. Verelna klom weer op zijn rug en daar gingen ze, hoog de lucht in, terug naar waar ze vertrokken waren.
Reacties