Kraanvogelgelukje
Als voorbereiding voor Imbolc heeft Fjierra ons wat huiswerk meegegeven. Tijdens dat jaarfeest wordt traditioneel Brighid gevierd, de godin van o.a. inspiratie, en omdat het jaarfeest in de week van de poëzie valt, heeft ze ons gevraagd om een gedicht mee te brengen. Dat mocht een zelfgemaakt gedicht zijn of een gedicht dat ons aanspreekt. Bedoeling was om ieder van ons één van de gedichtjes te laten trekken, zodat het juiste gedicht bij de juiste persoon zou terechtkomen.
Nu kan ik wel wat rijmelen en dichten zonder mijn gat op te lichten, maar als je getrouwd bent met de meester aller rijmelaars-zonder-hun-gat-op-te-lichten, dan blijf je beter bij je eigen stiel, niet waar. En dus ging ik grasduinen in mijn boekenkast en op het internet. Wat dacht je van de prachtige gedichten van de veel te vroeg overleden prachtmens Stijn De Paepe of van de feel good gedichten van Anne-Marije Maris van brievenbusgeluk of nog van de natuurgedichten uit “Ik wou dat ik een vogel was”, met voor elke dag een nieuw gedicht? Keuze te over dus.
Uiteindelijk koos ik voor een brievenbusgelukje dat gewoon gaat om de simpele dingen die het leven mooi maken, zoals een madeliefje dat uit de straatstenen groeit en een glimlach op je gezicht tovert. Soms moet het niet meer zijn dan dat en zoeken we het allemaal veel te ver. En goud is gelinkt met de zon en met vuur en is dat ook niet één van Brighids associaties? We vinden haar overal waar we haar willen vinden …
IN ELKE DAG
In elke dag zit goud verstopt
Het zit in doodgewone dingen
Een ontbijtje in de zon
Samen een liedje zingen
Het zit in wolken die verdwijnen
In een bloem die opengaat
Een onverwachte glimlach
Van een voorbijganger op straat
In elke dag zit goud verstopt
Vaak daar waar je ’t het minst verwacht
Maar juist in het alledaagse doodgewone
Juist daar vindt goud z’n kracht
Bron: https://www.facebook.com/brievenbusgeluk
Op zoek naar een tof papiertje om het gedicht op neer te schrijven, viel mijn oog op een stapeltje origami-papiertjes. Ik koos er een lichtgroen uit, de kleur van nieuwe scheutjes die in deze tijd uit de aarde naar boven komen.
Het origami-papier deed me denken aan het verhaal van de duizend kraanvogels. De overlevering zegt dat je – als je duizend kraanvogels vouwt – een wens mag doen. Wensen doen, dat gaat over dingen willen veranderen. Ook iets dat Fjierra in de Imbolc-viering heeft ingewerkt. Heel wat verhalen en legendes over Brighid gaan over verandering, als een reminder dat we zelf de wereld kunnen veranderen, maar dat dat begint bij onszelf. Ik vouwde het origamipapiertje met mijn gedicht in een kraanvogel. De eerste van duizend, een eerste stapje.
 |
| Foto: Grus grus (Andreas Trepte - Eigen werk, CC BY-SA 2.5) https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=39163967 |
 |
| Kraanvogel vouwen: https://www.youtube.com/watch?v=z31CeGmlj5o |
Die legende is natuurlijk een Japanse legende. In Japan staan de dieren symbool voor geluk en een lang leven. In de Japanse verhalen kunnen ze wel duizend jaar worden, al weten we ondertussen dat dat maar 30 à 40 jaar is, wat nog best lang is voor een vogel. Maar ook in andere culturen worden ze vereerd als boodschapper van vrede en geluk en als symbool van wijsheid, gezondheid, loyaliteit en een lang leven. Zo’n kleine portie geluk in de vorm van een gedicht geplooid als een kraanvogeltje is dus zeker toepasselijk voor een feest als Imbolc!
Kraanvogels – Grus Grus voor de ornithologen onder ons – komen overigens niet alleen voor in Japan. De Zweedse arts Carl Linnaeus beschreef de soort in 1758. De Europese kraanvogels broeden in het noorden van Scandinavië en bij ons zijn ze te zien als ze op trek zijn naar Afrika, waar ze gaan overwinteren. Dat mensen onder de indruk zijn van het dier is heel begrijpelijk. Met zijn spanwijde tot 2m is hij groter dan onze ooievaars!
Reacties