De eerste Clanmoeder – Zij die met Verwanten spreekt (Clanmoeders Workshop 1)

Talks with Relations
(Barbara Wright)
Moeder Natuur spreekt met haar naasten.
Steenwezen, 
Wilde bloem 
en Wolf zijn haar vrienden.
Op de wind van verandering komt zij aangereden.
Ze weeft het ritme van de seizoenen.
Haar hart, door vreugde gewekt, 
is een schuilplaats voor honger en pijn.
Bewaakster van de noden van de Aarde maakt vrienden groot en klein.
In een dauwdruppel, Moeder, zie ik u.
Ik hoor u als de adelaar roept.

Zij die met Verwanten spreekt is de Clanmoeder van de eerste maancyclus.
Moeder van de Natuur. Bewaarster van Ritme, Weer en Seizoenen. Bewaakster van de Taal van de Bomen, de Stenen en de Dieren. Zij die verwanten maakt / Hoedster van de Noden van de Aarde / Moeder van de Planetaire Familie.

Zij leert ons:
  • Hoe we de ongesproken taal van de natuur kunnen begrijpen. Familie van alle levensvormen kunnen worden, en hoe we de Heilige Ruimte van anderen respectvol kunnen betreden. 
  • Hoe we de cycli, ritmes en veranderingen in het weer en de seizoenen kunnen eren.
  • Hoe we samen kunnen smelten met de levenskracht en de ritmen van alle dimensies en de waarheid van allen leren kennen.
  • Hoe de de waarheid leren kennen.
Alles in de wereld heeft een unieke trilling. Dat is waar sjamanisme in essentie over gaat. Door ons aan te passen aan de trilling van een ander is het gemakkelijker communiceren met die ander en véél gemakkelijker om één te worden met die ander. Alles in de schepping is immers bezield en verbonden met elkaar.

Om goed te communiceren met anderen, moeten we dus leren om onze trilling doelbewust te gaan moduleren:
  • In onze eigen trilling blijven
  • Onze trilling uitsturen
  • In de trilling van de andere komen om één te worden met die ander: zo kan je weten wat de ander is, voelt en nodig heeft.
Martine neemt ons mee in een aantal oefeningen die ons bewust maken van die constante trilling, waar je anders nooit bij stil staat. Ze vraagt ons om eerst onze eigen trilling te voelen en een bol rondom ons – onze aura – te vullen met die trilling. Daarna moeten we recht staan, de stoel van iemand anders kiezen en de trilling van de persoon die daar daarnet nog zat op te vangen.

Ik concentreer me en word me bewust van een zacht gezoem of laag gebrom dat rond mij klinkt als ik mijn zintuigen loslaat, alsof ik in een electrisch veld zit. Het is alsof ik dat wegfilter, zoals ik ook de vliegtuigen niet meer hoorde toen ik nog onder de aanvliegroute naar Zaventem woonde. :-)

Dan sta ik recht en ga zitten in de stoel van Una. Als ik me concentreer voel ik inderdaad haar trilling. Die is heel wild en chaotisch en klinkt heel erg hoog. Als ik me daarna in de stoel van Yza zet, dan voelt die anders aan: heel snel, maar ook heel hoog en heel ijl.

Ik ben onder de indruk. Ik kan me voorstellen dat je, als je je concentreert op die trillingen, inderdaad een stuk kan achterhalen hoe de persoon in kwestie vanbinnen is en vraag me af of mensen die goed kunnen ‘cold readen’ daar  niet onbewust ook gebruik van maken.

Reis naar de eerste clanmoeder
Martine neemt ons zoals altijd eerst mee naar ons hoofd, waar we alles buitenschuiven dat er los of vast zit, loopt, enz. ... Dan komt een wervelwind die het laatste stofje met zich meeneemt en alles spic en span achterlaat. Vandaag heb  ik het extra moeilijk. Om de ene of de andere reden lopen er allemaal kinderen in mijn hoofd, die in elkaar morphen alsof ze allemaal één en dezelfde persoon zijn.

Ik zie ook geen spoor van een stralende zon of een bol van licht boven mijn hoofd en ik moet echt moeite doen om die te doen verschijnen.

Ook het wortels maken gaat vandaag niet zo vlot als anders. Het lijkt wel alsof iets me acief probeert tegen te werken... Het naar beneden halen van energie uit de kosmos en naar boven trekken va energie uit de aarde gaat dan wel weer heel vlot al moet ik wel mijn best doen om ze te laten mengen in mijn hart in plaats van in mijn zonnevlecht, waar dat normaal gezien vanzelf gebeurt.

Bon, als de formaliteiten vervuld zijn, dan is het tijd om te vertrekken naar ons hart. Ik heb in  mijn hoofd al twee verschillende doorgangen naar mijn hart gevonden en nu loop ik naar de glazen deur achteraan in mijn hoofd en open die. Ik verwacht opnieuw in dezelfde ruimte te komen waar ik de grootmoeders al heb gezien, maar neen. Achter de deur loopt een gangetje dat een eindje verder stopt voor dubbele deur. Ik loop naar de deur en open die. Weer een gangetje met weer een dubbele deur. Zo passeer ik drie dubbele deuren. Achter de derde deur ligt een lange gang. Alles is stemmig crèmekleurig, er ligt dik hoogpolig tapijt op de grond, een zacht gefilterd licht komt van de vergulde lampen die overal aan de muren hangen. Ik hoor een zacht muzakmuziekje. Links en rechts zie ik deuren. Het lijkt wel een gang in een vijfsterrenhotel, een gevoel dat nog wordt versterkt door het karretje dat voor één van de deuren staat, room service.

Ik weet niet waar ik precies naartoe moet en besluit om mijn instinct te volgen. Ik ga binnen in de kamer waar het karretje staat. Een kat wrijft langs mijn benen als ik naar binnen stap. Is die samen met mij de kamer in gelopen? Ik ga er van uit dat dit het krachtdier moet zijn dat mij mee zal nemen naar de clanmoeder. Voor de zekerheid vraag ik het toch ook nog even aan de kat, die zich ondertussen gewillig heeft laten oppakken en zich luid spinnend tussen zijn oren laat krabben.

De kat wringt zich uit mijn armen en loopt de kamer uit. Ik volg het dier. Op het einde van de gang zie ik een groot schilderij aan de muur hangen. Ik loop achter de kat aan en zie hoe het donkere schilderij dichter- en dichterbij komt. Dan ben ik in het schillderij.

Overal rondom mij zie ik zwart bomen. Het is donker. Ik ga heel snel. Ik zie het pad donker tussen de zwarte stammen. Het draait helemaal naar links? Het lijkt wel of ik vlieg ove het pad, zo snel gaat het.

Daar staat ze, een jong meisje in een witte jurk, op blote voeten, met zwart loshagend haar. Ze heeft de kat in haar armen en verbergt haar gezicht in zijn vacht. De kat heeft het duidelijk naar zijn zin.

Martine zegt ons dat we aan de clanmoeder moeten vragen om al onze kanalen te openen om onze trilling te kunnen voelen en te kunnen communiceren en één te kunnen worden met onze verwanten – dieren, stenen, planten, mensen. Het meisje prikt zachtjes met haar wijsvinger op mijn borst, ter hoogte van mijn borstbeen. “Dat kun je al,” hoor ik in mijn hoofd.

Dan vragen we haar om ons naar een verwant te brengen die ons zijn meest wijze les kan geven. Ik sta weer binnen. De clanmoeder loopt voor me uit. Ze heeft de kat nog steeds vast. Het is donker binnen. Links van me zie ik een deur met daarin een venster met ruitjes waardoor een donker licht binnen schijnt. Achter het glas kijken mensen naar ons. Het is allemaal behoorlijk creepy want het zijn allemaal heksen zoals je ze ziet in sprookjes en monsterfilms.

Het meisje lijkt de heksen niet te zien want ze loopt gewoon door. Ik kijk om me heen. Het lijkt wel de binnenkant van zo’n klassieke blokhut. Maar dan sta ik opnieuw in de natuur. Van de heksen is geen spoor. Zijn we opieuw in een schilderij gestapt? Ik vlieg supersnel door het bos. Het is helemaal niet donker meer. In de verte zie ik een heel groot dier. Het is grijs en van ver denk ik ook srepen te kunnen zien. Is het een grote wolf? Of een everzwijn misschien? Of een soort das?

Plots sta ik stil voor het dier. Het grote beest blijkt een klein egeltje te zijn. Hij kijkt me met zijn kleine zwarte kraaloogjes pienter aan. Hij saat doodstil, al zie ik zijn spitse snuitje een heel klein beetje snuffelend trillen.

Ik vraag hem naar zijn  meest wijze les. Het beestje wacht nog een fractie van een seconde, draait zich dan om en hobbelt verrassend supersnel weg tussen de bomen. Perplex zie ik alleen nog hoe zijn achterkant tussen de herfstbladeren verdwijnt. Dan besef ik dat er een appel op zijn rug vastgeprikt zit.


Ik sta terug op het pad voor de clanmoeder. Vraag haar om een symbool, zegt Martine. Ik verwacht een blad, een graankorrel in haar hand en beeld me die al in. Maar ze verrast me: ze steekt haar armen uit met de kat er oncomfortabel tussenin hangend. Ze geeft me de kat!

Ik moet moeite doen om terug te keren naar mijn hart. De weg is niet helemaal duidelijk. Het is moeilijk. Dan ben ik in de gang met de vele deuren. De kat springt uit mijn armen en loopt weg met zijn staart in de lucht.

Het is lang geleden dat ik het  nog zo moeilijk had om terug te komen ...

Grootmoederskaartje
“Loop rechtop! Als je rechtop loopt is het Goddelijke in je. De rechte lijn van je ruggegraat zal het Goddelijke altijd binnenhalen. Sta rechtop, zit rechtop, wees het licht dat je bent. Op momenten dat je twijfelt, ga rechtop staan.”
De Grootmoeders

---
Eerste Clanmoeder : Zij die met verwanten spreekt

Moeder Natuur spreekt met haar naasten.
Steenwezen, Wilde bloem en Wolf zijn haar vrienden.
Op de wind van verandering komt zij aangereden.
Ze weeft het ritme van de seizoenen.
Haar hart, door vreugde gewekt, is een schuilplaats voor honger en pijn.
Bewaakster van de noden van de Aarde maakt vrienden groot en klein.
In een dauwdruppel, Moeder, zie ik U.
Ik hoor U als de adelaar roept.

Wie is Zij die met Verwanten spreekt

  • Zij is de hoedster van het leren van de waarheid. Haar leermeesters waren de Bondgenoten van de natuur, de Vier Winden der verandering, de Wolkpersonen, de Donderwezens, de Dieren, de Boompersonen, de Plantpersonen, de Kleine Personen, (elfen en deva’s), de Opperwezens van Lucht, Aarde, Water en Vuur en alle levensvormen.
  • Zij is de Moeder der Natuur die alle levensvormen in haar clan begroet. Zij ziet de schoonheid van alle wezens en eert ieder talent.
  • Zij bewaakt het weer en de seizoenen.

Wat leert deze eerste clanmoeder ons

  • Dat al deze andere levensvormen onze broeders en zusters zijn, onze leermeesters zijn.
  • Zij leert ons hoe we ons eigen ritme kunnen vinden en het ritme van anderen kunnen respecteren. Iedere levensvorm heeft haar eigen  ritme en neemt haar eigen Heilige Ruimte in. Willen we deze heilige Ruimte met respect betreden, dienen we het ritme van het desbetreffende wezen te kennen, te luisteren naar haar hartenklop . Wij moeten toestemming vragen om de wereld van deze broeders of zusters binnen te gaan. Hoe we de onuitgesproken taal van de Natuur kunnen begrijpen. Familie van alle levensvormen kunnen worden en hoe we de Heilige Ruimte van anderen respectvol kunnen betreden.
  • Wanneer mensen naar het hoogste doel reiken, brengt het Hemelwiel hen via hun hart boodschappen van de Geestenwereld. Het Aardewiel staat de planten, dieren, stenen en andere natuurelementen toe om leermeesters en boodschappers van de Aardmoeder te zijn. Beide Medicijnwielen komen samen in het hart, wat symboliseert dat Hemel en Aarde, het spirituele en het tastbare, één zijn. De enige werkelijke beperking van het mens zijn is een verzegeld hart. Is het hart toegankelijk dan is de schepping in zijn geheel toegankelijk.


Oefeningen
1. voelen van de verschillende trillingen bij elkaar.
2. De twee cirkels vormen
  • Cirkel vanuit midden aarde, bron van je wortels naar je hart
  • Cirkel vanuit je zon naar je hart
    • Trekken van de energie van de aarde naar je hart
    • Trekken van de energie van de Moeder, krachten van Licht en Liefde in je hart
    • uitblazen in een bol rond jou
    • je visualiseert een 8 met midden in jouw hart. Bij inademen trek je energie van aarde naar boven door hart maar je trekt verder naar boven en zuigt energie van boven. Je volgt de 8 nu naar beneden naar hart en ademt uit in bol rond jou.

3. Meditatie naar de clanmoeder

  • Je vraagt de moeder van de Natuur naar jou toe te komen in jouw hart. Je loopt over brug en vraagt krachtdier jou te brengen naar eerste clanmoeder. Je vraagt haar de verbindingskanalen met jou verwanten te openen.
  • Tenslotte vraag je haar hoe jij je het best kan verbinden.
  • Je wandelt verder met haar en jouw krachtdier en gaat op zoek naar één van jou verwanten en vraagt naar zijn boodschap voor jou.


(Uit: SAMS, Jamie. De dertien Oorspronkelijke Clanmoeders : Spirituele levenslessen voor het ontdekken en ontwikkelen van je vrouwelijke talenten en kwaliteiten. Altamira-Becht, Haarlem, 288 pp)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zuiverende eitjes: egg cleansing

De heksenrunen

De numerologie van je heksennaam