Het Feest van Aïd Al Adha
Vandaag stonden er bijzonder weinig mama’s aan de schoolpoort. Dat komt omdat de moslims dit weekend het Offerfeest of het Feest van Aïd Al Adha (lees: Eid-oel-Adha) vierden en deze feestdag maandag mochten reupereren.
Behalve de wilde verhalen over clandestiene slachtingen van schapen in de badkuip van kleine eenkamerappartementjes – die ondertussen gelukkig grotendeels naar het rijk der fabelen kunnen worden verwezen – zijn er weinig niet-moslims die ooit de achtergrond van dit feest hebben gehoord.
De drie grote monotheistische godsdiensten – Jodendeom, Islam en Christendom – hebben allemaal dezelfde bakermat in het Midden-Oosten. Niet veel mensen staan er bij stil, maar dit betekent dat veel van de figuren die voorkomen in de Koran, de Bijbel of de Thora ook voorkomen in de boeken van de andere twee godsdiensten. We zijn niet zo verschillend, zelfs niet in ons geloof. We geloven zelfs allemaal in dezelfde god, al zullen de fanatiekelingen van elke godsdienst dat waarschijnlijk met klem ontkennen.
Het Offerfeest is één van de grote feesten van de Islam en herdenkt Abraham, die in alle drie de godsdiensten een belangrijke figuur was. Zowel in de Bijbel als in de Koran staat het verhaal van Abraham die van God het liefste wat hij had moest opofferen. God nam uiteindelijk genoegen met een schaap.
Dat is waarom van elke islamitische familie die het zich kan permitteren wordt verwaht dat zij een schaap slachten, of een ander dier, want in het Midden-Oosten worden ook koeien of kamelen voor het Offerfeest geslacht. Het vlees wordt verdeeld onder de hele familie en gedeeld met de armen. Wie geen schaap kan slachten mag ook een gift doen voor de armen.
De herkomst van het feest gaat dus terug op de Bijbelse aartsvader Abraham. Abraham was getrouwd met Sarah maar het koppel kon geen kinderen krijgen, hoe hard ze dat ook wensten. En dus gaf Sarah één van haar slavinnen aan Abraham, en bij deze vrouw kreeg Abraham uiteindelijk een zoon, Ismael. Door een mirakel werd Sarah uiteindelijk toch zwanger en ze baarde voor Abraham een zoon, Izaak.
Op een nacht kreeg Abraham een droom waarin God hem beval om datgene wat hij het meest liefhad te offeren om zijn liefde voor God te tonen. Vanaf hier lopen de verhalen in de Bijbel en de Koran uiteen. Volgens de Koran was het liefste dat Abraham bezat zijn eerstgeboren zoon Ismael. Volgens de Bijbel was het zijn jongste zoon Izaak. Niemand zal het ooit zeker weten, maar een klein duivels stemmetje in mij zegt dat het wel goed uitkomt voor het katholieke dogma dat de zoon die binnen het huwelijk geboren was geofferd moest worden ...
An sich maakt het ook niet uit. Toen Abraham met de moed in zijn schoenen met zijn zoon – Ismael of Izaak – naar de berg trok om hem te offeren ter ere van God, wist God dat Abrahams geloof in hem rotsvast was. En dus mocht hij in de plaats een schaap offeren.
Gelukkig is de God van het Christendom ondertussen verveld naar een liefhebbende vader, want die bloeddorstige God van een paar duizend jaar geleden past niet echt meer in onze tijd (al lijken de moslim Jihadisten van IS dat niet zo begrepen te hebben).
Bron:
http://www.maroc.nl/forums/islam-meer/316894-islamitische-offerfeest-de-oorsprong.html
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/sociaal-cultureel/10697-abraham-ibrahim-oorsprong-van-de-naam.html
Behalve de wilde verhalen over clandestiene slachtingen van schapen in de badkuip van kleine eenkamerappartementjes – die ondertussen gelukkig grotendeels naar het rijk der fabelen kunnen worden verwezen – zijn er weinig niet-moslims die ooit de achtergrond van dit feest hebben gehoord.
De drie grote monotheistische godsdiensten – Jodendeom, Islam en Christendom – hebben allemaal dezelfde bakermat in het Midden-Oosten. Niet veel mensen staan er bij stil, maar dit betekent dat veel van de figuren die voorkomen in de Koran, de Bijbel of de Thora ook voorkomen in de boeken van de andere twee godsdiensten. We zijn niet zo verschillend, zelfs niet in ons geloof. We geloven zelfs allemaal in dezelfde god, al zullen de fanatiekelingen van elke godsdienst dat waarschijnlijk met klem ontkennen.
Het Offerfeest is één van de grote feesten van de Islam en herdenkt Abraham, die in alle drie de godsdiensten een belangrijke figuur was. Zowel in de Bijbel als in de Koran staat het verhaal van Abraham die van God het liefste wat hij had moest opofferen. God nam uiteindelijk genoegen met een schaap.
Dat is waarom van elke islamitische familie die het zich kan permitteren wordt verwaht dat zij een schaap slachten, of een ander dier, want in het Midden-Oosten worden ook koeien of kamelen voor het Offerfeest geslacht. Het vlees wordt verdeeld onder de hele familie en gedeeld met de armen. Wie geen schaap kan slachten mag ook een gift doen voor de armen.
De herkomst van het feest gaat dus terug op de Bijbelse aartsvader Abraham. Abraham was getrouwd met Sarah maar het koppel kon geen kinderen krijgen, hoe hard ze dat ook wensten. En dus gaf Sarah één van haar slavinnen aan Abraham, en bij deze vrouw kreeg Abraham uiteindelijk een zoon, Ismael. Door een mirakel werd Sarah uiteindelijk toch zwanger en ze baarde voor Abraham een zoon, Izaak.
Op een nacht kreeg Abraham een droom waarin God hem beval om datgene wat hij het meest liefhad te offeren om zijn liefde voor God te tonen. Vanaf hier lopen de verhalen in de Bijbel en de Koran uiteen. Volgens de Koran was het liefste dat Abraham bezat zijn eerstgeboren zoon Ismael. Volgens de Bijbel was het zijn jongste zoon Izaak. Niemand zal het ooit zeker weten, maar een klein duivels stemmetje in mij zegt dat het wel goed uitkomt voor het katholieke dogma dat de zoon die binnen het huwelijk geboren was geofferd moest worden ...
An sich maakt het ook niet uit. Toen Abraham met de moed in zijn schoenen met zijn zoon – Ismael of Izaak – naar de berg trok om hem te offeren ter ere van God, wist God dat Abrahams geloof in hem rotsvast was. En dus mocht hij in de plaats een schaap offeren.
Gelukkig is de God van het Christendom ondertussen verveld naar een liefhebbende vader, want die bloeddorstige God van een paar duizend jaar geleden past niet echt meer in onze tijd (al lijken de moslim Jihadisten van IS dat niet zo begrepen te hebben).
Bron:
http://www.maroc.nl/forums/islam-meer/316894-islamitische-offerfeest-de-oorsprong.html
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/sociaal-cultureel/10697-abraham-ibrahim-oorsprong-van-de-naam.html
Reacties