Het feestje van Catrina: Dia de los Muertos
De Dia de los Muertos of Dag van de Doden is één van de belangrijkste Mexicaanse feesten. Ook in Amerika, waar veel Mexicanen wonen, wordt de Day of the Dead met veel geestdrift gevierd. Het feest is een mix van oeroude Indiaanse tradities en katholieke invloeden. In tegenstelling tot ons droevige Allerzielen is de Dia de los Muertos een heel kleurrijke en vrolijke bedoening. Het is een echt familiefeest vol licht en leven. De hele familie komt samen om te eten en te drinken en samen te zijn met diegenen die al naar de andere wereld zijn gegaan.
Voordat de Spanjaarden naar Amerika kwamen, werd het land al duizenden jaren lang bewoond door de Olmeken, de Maya’s en de Azteken. Al deze Mezoamerikaanse culturen hadden één ding gemeen: ze geloofden allemaal in een leven na de dood. Als je dood ging, dan ging je ziel verder naar een andere wereld. Dankzij dat geloof in de cyclus van leven en dood waren de mensen niet bang voor de dood. Integendeel, de dood werd zelfs gevierd want je leven ging verder, maar dan op een ander bestaansniveau.
Elk jaar vierden de Azteken de dood van hun voorouders met een speciaal feest waarop ze de godin Mictecacihuatl, de Vrouwe van de Doden en de Koningin van de Onderwereld eerden. De Azteken geloofden dat de doden het veel plezanter vonden om samen met ons te feesten eerder dan dat we om hen zouden rouwen, en dus maakten ze er een geweldig feest. Dat feest begon eind juli en duurde een hele maand, samen met de maisoogst. Eerst vierden ze de gestorven kinderen, los angelitos, en daarna de volwassenen.
Toen de Spanjaarden Amerika veroverden, probeerden ze de Indianen te bekeren. Ze begrepen niks van het geloof van de Azteken. Voor hen waren de Indianen gewoon barbaarse wilden en ze deden er alles aan om van de oude Azteekse rituelen af te raken, maar dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan. En dus werd het uiteindelijk een compromis. Het feest werd ingekort tot twee dagen die samenvielen met ons Allerheiligen en Allerzielen. De Indianen gingen dan wel naar de katholieke missen die op die dagen werden gehouden, de oude volksgebruiken en tradities bleven bestaan. Zelfs de oude Azteekse Mictecacihuatl is er nog altijd, al heet ze nu netjes katholiek Catrina. :-)
Meer info: http://www.celebrate-day-of-the-dead.com/
Voordat de Spanjaarden naar Amerika kwamen, werd het land al duizenden jaren lang bewoond door de Olmeken, de Maya’s en de Azteken. Al deze Mezoamerikaanse culturen hadden één ding gemeen: ze geloofden allemaal in een leven na de dood. Als je dood ging, dan ging je ziel verder naar een andere wereld. Dankzij dat geloof in de cyclus van leven en dood waren de mensen niet bang voor de dood. Integendeel, de dood werd zelfs gevierd want je leven ging verder, maar dan op een ander bestaansniveau.
Elk jaar vierden de Azteken de dood van hun voorouders met een speciaal feest waarop ze de godin Mictecacihuatl, de Vrouwe van de Doden en de Koningin van de Onderwereld eerden. De Azteken geloofden dat de doden het veel plezanter vonden om samen met ons te feesten eerder dan dat we om hen zouden rouwen, en dus maakten ze er een geweldig feest. Dat feest begon eind juli en duurde een hele maand, samen met de maisoogst. Eerst vierden ze de gestorven kinderen, los angelitos, en daarna de volwassenen.
Toen de Spanjaarden Amerika veroverden, probeerden ze de Indianen te bekeren. Ze begrepen niks van het geloof van de Azteken. Voor hen waren de Indianen gewoon barbaarse wilden en ze deden er alles aan om van de oude Azteekse rituelen af te raken, maar dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan. En dus werd het uiteindelijk een compromis. Het feest werd ingekort tot twee dagen die samenvielen met ons Allerheiligen en Allerzielen. De Indianen gingen dan wel naar de katholieke missen die op die dagen werden gehouden, de oude volksgebruiken en tradities bleven bestaan. Zelfs de oude Azteekse Mictecacihuatl is er nog altijd, al heet ze nu netjes katholiek Catrina. :-)
Meer info: http://www.celebrate-day-of-the-dead.com/
Reacties