Het Formuleren van de Pentagrammen (LBRP 3)

Tijdens het zogenaamde “Formuleren van de Pentagrammen” wordt je eigenlijke cirkel getrokken. Het trekken van een cirkel heeft een dubbel doel. Het LBRP is een banishing ritueel. Het gaat dus om het zuiveren van je ruimte van ongewenste energieën (spirits, magische effecten, …) en het buiten houden van die energieën. Maar de cirkel zorgt ook voor een grens die gewenste energie binnen houdt tot je klaar bent om die energie te laten vertrekken. Door de cirkel rond te gaan genereer je immers energie die – zoals de Hermetic Order of the Golden Dawn het noemde – een “energievortex” vormt (om zoveel energie op te wekken is wel meer dan één rondgang nodig).

De cirkel trekken we met behulp van pentagrammen. Elk van de elementen heeft zijn eigen corresponderende oproepende en wegsturende pentagram. Elk van de elementen is ook geassocieerd met één van de windrichtingen. Sommige mensen gebruiken het LBRP met de pentagrammen die overeenkomen met de elementen. In dit deel van het LBRP gaat het echter om het zuiveren van ongewenste energieën uit onze fysieke wereld, die overeenkomt met het element Aarde. Daarom gebruiken we voor dit deel van het LBRP het wegsturende pentagram van Aarde.

1. Draai na het Kabbalistisch Kruis naar rechts, zodat je met je gezicht naar het oosten staat. Strek je arm uit naar voor: je gebruikt de volledige lengte van je arm om het pentagram voor je inde lucht te tekenen.  Begin links beneden, ter hoogte van je heup (7u30 op de klok) en zwaai je arm naar boven (12u00 op de klok), dan  naar rechts beneden, ter hoogte van je rechterheup (4u30), naar links boven, ter hoogte van je linkerschouder (10u30), naar rechts boven, ter hoogte van je rechterschouder (2u30) en keer dan teug naar links beneden (7u30). Buig je arm niet aan de pols of elleboog. Visualiseer terwijl je het pentagram trekt hoe witte of blauw licht uit je vingers stroomt tot er een stralend wit of blauw pentagram voor je in de lucht hangt. 
2. Adem diep in en voel hoe je samen met je adem energie doorheen je neus  en mond binnentrekt, die door je lichaam stroomt naar beneden, naar de aarde. Breng tegelijkertijd je handen naar de zijkant van je hoofd, ter hoogte van je oren, met de palm van je hand naar voor.
3. Adem uit. Stap tegelijkertijd naar voor met je linkervoet en duw krachtig met je beide handen naar het midden van het pentagram dat voor je in de lucht hangt. Doe dat terwijl je de naam van God vibreert, “Yod-Heh-Vau-Heh”, om het pentagram op te laden. Visualiseer tegelijk een stroom van rode energie die uit de aarde doorheen je lichaam oprijst en samen met je adem uit je ogen, mond en handen als het ware explodeert en door het midden van het pentagram schiet tot het einde van het universum.
4. Als je helemaal uitgeademd bent, stap dan terug naar rustpositie. Hou je hand nog steeds uitgestrekt naar het pentagram en visualiseer nu een stroom van wit licht dat uit je vingers stroomt. Stap nu langs de rand van de cirkel tot je in het zuiden bent, terwijl je al die tijd wit licht uit je vingers laat stromen en zo de cirkel trekt. Als je niet genoeg plaats hebt om een volledige cirkel af te stappen, draai je dan gewoon 90° naar rechts en visualiseer dat je de cirkel maakt.
5. Herhaal nu hetzelfde voor de andere windrichtingen, waarbij je telkens een witte lijn van licht tussen de pentagrammen trekt. Vibreer in het zuiden “Adonai Tzaboath’”, in het westen “Eh-Ei-He” en in het noorden “Agla”.
6. Je kan nu de cirkel van wit licht tussen de pentagrammen nog eens extra trekken, gaande van het oosten naar het zuiden, naar het westen, naar het noorden en teug naar het oosten.
7. Visualiseer hoe deze cirkel uitdeint tot hij een bol vormt rond jezelf en de ruimte waarin je gaat werken.

Eens je een pentagram hebt getrokken, moet je het nog opladen (net als elk magisch symbool dat je gebruikt, remember?). Dat doe je door één van de namen van God te vibreren. Sommige heksen vinden het maar niks om met “God” te werken, waarbij ze God zien als een mannelijke god in tegenstelling tot een vrouwelijke godin. Dat is echter een moderne constructie. God is een god die voorbijgaat aan geslacht, tijd en ons begrip te boven gaat. God is mannelijk noch vrouwelijk, tegelijk allebei en noch het een of het ander. In tegenstelling tot het christendom met zijn onderverdeling in drie goden (of hoe moet je de vader, de zoon en de heilige geest anders noemen) gelooft het jodendom slechts in één ultieme oneindige godheid. Die godheid heeft verschillende namen die allemaal een bepaalde relatie uitdrukken met een aspect van God.

De eerste naam van God is gekend als het Tetragrammaton, een sjiek Grieks woord dat gewoon “vierletternaam” betekent. Het bestaat uit de vier Hebreeuwse letters Yod, Heh, Vau en een herhaling van Heh. Waar de letters precies vandaan komen is niet helemaal duidelijk en daarom doen de Joden ook geen moeite om iets anders uit te spreken dan gewoon de letters zelf. Dat doen wij dus ook niet als we werken met het Tetragrammaton.

Ook al zijn het gewoon letters, toch zit er een betekenis in. De eerste letter, Yod, staat voor archetypische mannelijkheid of pure potentiële mannelijke invloeden. De tweede letter, Heh, staat dan weer voor het archetypische vrouwelijke of de potentiële vrouwelijke invloed. De derde letter, Vau, staat voor de fysieke mannelijkheid of het mannelijk aspect in actie, en de vierde letter, opnieuw een Heh, voor fysieke vrouwelijkheid of het vrouwelijke aspect in actie. De betekenis van deze naam is dus dat God een mix is van alle archetypische en fysieke mannelijke en vrouwelijke krachten (positief en negatief, yin en yang, enz. ...). Dat is hoe God wordt bekeken in de Kabbalah.

De tweede naam van God die wordt gevibreerd om het tweede pentagram op te laden is Adonai. Dat wordt meestal vertaald als “Heer” maar eigenlijk moet het “Mijn Heer” zijn, wat wijst op een persoonlijke band tussen de gebruiker en God. God is niet apart van ons, ergens ver weg en onbereikbaar, maar is hier en nu als hij nodig is. Dat is het grondbegrip van het pantheïsme: God is zowel vlakbij als buiten ons begrip, immanent en transcendent. So above, so below.

De derde naam van God die wordt gebruikt om het derde pentagram op te laden is Eh-Heh-Yeh. Meestal wordt het vertaald als “Ik Ben”. Het wordt geassocieerd met de bovenste zefirots. Het is het eerste woord van de zin Eh-he-yeh ah-shair-Eh-he-yeh die we terugvinden in het boek Exodus in het Oude Testament. Mozes staat voor de brandende doornstruik en God zegt hem dat hij naar de Farao moet gaan om daar te verkondigen dat de Joodse slaven vrij zijn. Als Mozes vraagt wie hij dan moet zeggen die hem gestuurd heeft, antwoordt God “Eh-he-yeh ah-shair-Eh-he-yeh,” of “Ik zal zijn wat ik zal zijn”. God zegt dus dat hij niet gelimiteerd is tot een naam en kan veranderen in gelijk wat hij wil zijn, gelijk wanneer hij dat wil zijn. Dat klinkt bepaald goddelijk! :-)

De vierde naam van God die wordt gevibreerd om het vierde pentagram op te laden is Agla. Net als Amen is Agla eigenlijk een notarikon of acroniem voor een aantal Hebreeuwse woorden: Atah Gibor Lih-oh-lam Ah-doh-nai Het betekent U (Atah) bent groot (Gibor) voor eeuwig (Lih-oh-lam), mijn heer (Ah-do-nai).

Het resultaat is een groot stralend wit of blauw pentagram dat op elk van de vier kwartieren in de lucht hangt, alle vier verbonden door een heldere witte lijn. Je kan nu bijvoorbeeld de pentagrammen achteruit laten zweven tot ze net buiten je huis zijn, zodat alles binnen de cirkel beschermd is.

Er bestaat een vereenvoudigde versie van dit ritueel waarbij je enkel één groot ritueel boven je hoofd trekt, dat je dat oplaadt met één van de vier Godsnamen. Deze eenvoudige versie is dikwijls voldoende, maar kan niet tippen aan het effect van het volledige ritueel.

Hoe deed de Golden Dawn dat eigenlijk?
In de teksten van de Golden Dawn en van Aleister Crowley wordt door middel van foto’s getoond hoe het LRBP moet worden uitgevoerd. De foto’s ogen voor moderne lezers op zijn minst een beetje lachwekkend, als iets uit een B-film vol Egyptische mummies uit de jaren 50 :-)

     
Het opladen van elk pentagram wordt onderverdeeld in twee fazen: een eerste faze met het “Sign of the Enterer” en een tweede afsluitende faze met het “Sign of Silence”.

Faze 1 – “The Sign of the Enterer” (stappen 1-4):

1. Sta recht. Blaas ale lucht uit je longen. Hou je armen recht langs je zijden.
2. 2A// Sluit je ogen en adem in door je neus, waarbij je je voorstelt dat de adem de naam is die je gaat vibreren. Hoe je je dat inbeeldt verschilt van persoon tot persoon. Je beeldt je in dat je de naam inademt in je longen. 2B// Terwijl je inademt, zwaai je je voorarmen soepel en bewust naar omhoog zodat je vuisten op je slapen rusten.
3. Beeld je in hoe je adem traag door je lichaam naar beneden beweegt, doorheen je bekken, je benen en uiteindelijk doorheen de zolen van je voeten. (Doe dit niet zo traag dat je naar adem moet happen als de naam bij je voeten komt!)
4. 4A// Van zodra de ingeademde naam de zolen van je voeten bereikt, beeld je je in dat hij terug naar boven stroomt en uit je lichaam. 4B// Tegelijkerijd gooi je jezelf naar voor, je zet je linkervoet ongeveer 30cm naar voor en je vangt je gewicht op die voet op. Je handen schieten naar voor, samen, als een duiker. Je buigt naar voor tot je torso parallel is met de vloer. 4C// De lucht in je longen moet tegelijkertijd door je neus naar buiten worden gebazen, maar beeld je in dat de naam recht naar voor naar buiten spuit.

De stappen 3 en 4 zijn gekens als het “Sign of the Enterer” (het teken van de Binnentreder) of het teken van Horus. De Golden Dawn had iets met de Egyptische goden :-). Dit symboliseert krachtige actieve energie. Dit hele gedeelte moet dan ook krachtig en energiek zijn. De gevibreerde naam wordt naar buiten gestoten in een tastbaardere vorm (nu ja), in dit geval de pentagrammen van het LBRP, die worden opgeladen met de kracht van de Godsnamen.

Faze 2 – “The Sign of Silence” (stap 5) :

1. Tot slot trek je jezelf terug naar een staande positie, de linkerarm naast je lichaam, de rechter wijsvinger op je lippen, de linkervoet op 90° van je lichaam.

Stap 5 wordt het “Sign of Silence” (het Teken van Stilte) genoemd, of het teken van Harpocrates. Harpocrates was de god van zon bij zonsopgang en symboliseert zo verwondering, schoonheid, potentieel, groei (alles waar de Golden Dawn – letterlijk: de Gouden Zonsopgang – naar streefde). Bij het begin van de 20ste eeuw werd foutief gedacht dat deze Egyptische god opriep tot stilte omdat in zijn beeltenis zijn vinger of duim zijn lippen aanraakt. Ondertussen geloven wetenschappers dat dit gebaar eigenlijk de kindertijd symboliseert. Zelfs al is de betekenis van het gebaar niet echt correct, toch werkt het inlassen van stilte als tegenhanger van het actieve “Sign of the Enterer” om evenwicht te creëren.