Rommel rapen op Earth Day
Elk jaar wordt op 22 april Earth Day gevierd en dat al sinds de jaren zeventig. Het is vooral in Amerika erg populair maar ook bij ons worden acties opgezet rond biodiversiteit, recyclage en andere ecologische thema’s die ons bewust willen maken van een duurzame manier van omgaan met onze planeet.
Veel heksen gaan dan praktisch aan de slag door rommel te gaan opruimen in een natuurgebied of in een park in hun buurt. Vorige week hadden mijn liefste en ik het nog over hoe gemakkelijk het is om – als heks of als groene jongen – een moreel vingertje omhoog te houden en tegelijkertijd het gezegde “Live what you preach” te vergeten. Omdat ik zelf het Earth Day ritueel voor Arcadia had voorbereid, vond ik dat ik nog een extra laagje mocht leggen en dus ging ik met de kinderen aan de slag, geïnspireerd door het verhaal van Tommy Kleyn, de Nederlander die zo gedegouteerd was door de rommel die hij tegenkwam als hij langs het water fietste, dat hij besliste om elke dag een half uurtje vroeger te vertrekken en brol op te ruimen.
In plaats van meteen naar huis te fietsen op woensdagnamiddag, gaf ik hen alletwee een vuilniszakje en gingen we langsheen ons traject doorheen het park opruimen wat opgeruimd moest worden. “Mama, je zet ons voor schut!” vond de jongste eerst, maar algauw waren ze alletwee in een wedstrijdje verwikkeld over wie het meest had opgeruimd. :-) Het deed ook deugd om een volle afvalzak van Opsinjoren, de wijkvrijwilligers van Antwerpen, langs het pad te zien liggen. Bij het naar school fietsen was die er nog niet geweest, dus iemand anders had net hetzelfde idee gehad als wij.
Uiteindelijk raapten we zo, op dat korte eindje tussen de school en ons huis, niet minder dan drie vuilniszakjes bij elkaar. Het is een schande wat zomaar achteloos op de grond wordt gegooid. Je wil niet weten hoeveel glas er zomaar in het gras ligt en dat terwijl er toch kinderen in het parks spelen en mensen zonnen in het gras...
Onze goede daad van de dag zat er op. Toch voelde het helemaal niet lekker, want ik wist wel zeker dat het fietspaadje morgen weer bezaaid zal zijn met plastiekflesjes en snoeppapiertjes. “Mensen zijn voos!” zoals Kaat het zo welgemeend wist uit te drukken.
Veel heksen gaan dan praktisch aan de slag door rommel te gaan opruimen in een natuurgebied of in een park in hun buurt. Vorige week hadden mijn liefste en ik het nog over hoe gemakkelijk het is om – als heks of als groene jongen – een moreel vingertje omhoog te houden en tegelijkertijd het gezegde “Live what you preach” te vergeten. Omdat ik zelf het Earth Day ritueel voor Arcadia had voorbereid, vond ik dat ik nog een extra laagje mocht leggen en dus ging ik met de kinderen aan de slag, geïnspireerd door het verhaal van Tommy Kleyn, de Nederlander die zo gedegouteerd was door de rommel die hij tegenkwam als hij langs het water fietste, dat hij besliste om elke dag een half uurtje vroeger te vertrekken en brol op te ruimen.
In plaats van meteen naar huis te fietsen op woensdagnamiddag, gaf ik hen alletwee een vuilniszakje en gingen we langsheen ons traject doorheen het park opruimen wat opgeruimd moest worden. “Mama, je zet ons voor schut!” vond de jongste eerst, maar algauw waren ze alletwee in een wedstrijdje verwikkeld over wie het meest had opgeruimd. :-) Het deed ook deugd om een volle afvalzak van Opsinjoren, de wijkvrijwilligers van Antwerpen, langs het pad te zien liggen. Bij het naar school fietsen was die er nog niet geweest, dus iemand anders had net hetzelfde idee gehad als wij.
Uiteindelijk raapten we zo, op dat korte eindje tussen de school en ons huis, niet minder dan drie vuilniszakjes bij elkaar. Het is een schande wat zomaar achteloos op de grond wordt gegooid. Je wil niet weten hoeveel glas er zomaar in het gras ligt en dat terwijl er toch kinderen in het parks spelen en mensen zonnen in het gras...
Onze goede daad van de dag zat er op. Toch voelde het helemaal niet lekker, want ik wist wel zeker dat het fietspaadje morgen weer bezaaid zal zijn met plastiekflesjes en snoeppapiertjes. “Mensen zijn voos!” zoals Kaat het zo welgemeend wist uit te drukken.
Reacties