Stamboekheksen
En zo werd ik een eerstegraads stamboekheks. Echt waar. Niet dat ik daar zelf voor iets tussen zit ... :-)
Binnen de klassieke hekserij of wicca bestaat een systeem van graden. Het woord “graad” alleen al verwijst naar een bepaalde hierarchie en status. Jammer genoeg zijn er nog altijd heksen die meer belang hechten aan zo’n graad dan aan de persoon die die graad draagt. Volgens mij zijn zij meer bezig met hun ego dan met de zoektocht naar persoonlijke groei. Het is ook niet omdat je een bepaalde graad hebt, dat je per definitie sterker bent dan iemand die niet meegaat in het gradenverhaal. Er zijn tegenwoordig een heleboel erg krachtige solitaire heksen die nooit een inwijding hebben gehad, laat staan een “graad”. Ik denk dat sommige heksen een graad ook zien als een soort van diploma. Je loopt mee in het verhaal en dan krijg je automatisch je graden. Zo werkt het dus niet.
Net als de rest van de “founding mothers” van Arcadia zijn die graden niet echt iets waar ik elke dag van wakker lig. We hebben bij Arcadia wel een inwijdingspad dat je zou kunnen vergelijken met de graden uit de klassieke wicca en dat uit drie stappen bestaat. De eerste stap is wat wij een ‘Toewijding’ noemen.
Inwijding is iets waar veel voor te zeggen is. Het gaat dan niet om het exclusief houden van informatie en kennis voor een bepaalde elite of happy few, zoals wel eens durft gebeuren, maar om het bereiken van een bepaald niveau van begrip en kennis en het waarderen van het pad dat daarvoor werd afgeleged. Elk van de stappen op dat pad moet je zelf zetten. Zo’n “graad” krijg je dus niet zomaar.
Je moet hem ook zelf bewust vragen als je voelt dat je er klaar voor bent. Het heeft uiteindelijk de liefdevolle chantage van de rest van de coven gekost om mij zo ver te krijgen. Iets in de zin van “Je mag meedraaien in de coven voor de Phyllis Curott workshops” gevolgd na een jaar door “Nu de workshops gedaan zijn moet je wel toegewijd zijn om te blijven meedoen in de coven”. Ik ben meteen gezwicht. Dat was tien jaar nadat ik samen met Fjierra, Eirinn en Yoeri Arcadia had opgericht. :-)
Mijn Toewijding heb ik mezelf nooit beklaagd. Het was een feestje in de elementenwereld – ik heb nooit zoveel elementalen bij elkaar gezien als toen – en een bevestiging van wat ik eigenlijk al lang wist. Ik was alleen maar koppig geweest. En bang. Maar voor de verantwoordelijkheid die bij de volgende stappen hoort ben ik nog banger. Waarschijnlijk helemaal onterecht, maar toch heb ik gezworen en gezweerd dat een Toewijding voor mij genoeg was...
Ik ben dus een eerstegraadsheks. “Ja maar, jullie werken toch niet met graden?” hoor ik je vragen. Neen, wij niet, maar de traditionele wiccans wel. Voor sommige traditionele heksenmiddens zijn de graden cruciaal. Meestal gaat dat dan nog gepaard met iets dat “lineage” heet.
Lineage is iets dat wij bij Arcadia dus niet hadden. Met lineage wordt de lijn bedoeld van de heksen die ons hebben ingewijd. Net zoals je een stamboom van je familie kan maken, kan je ook een inwijdingsstamboom maken. Lineage beschrijft dus wie jou heeft ingewijd en wie die persoon heeft ingewijd en zo verder in de geschiedenis: “Gerard is ingewijd door hogepriesteres Selena, die werd ingewijd door Hogepriester Appolonius, die was ingewijd door de oprichtster van de coven, Hogepriesteres Maeve.” Heksen die belang hechten aan lineage, kunnen meestal met veel trots (en moeite) hun stamboek traceren tot aan één van de stamvaders van de hekserij, Gerald Gardner of Alex Sanders.
Fjierra mocht dan wel een eerstegraadsinwijding hebben gehad binnen een klassieke Alexandrijnse coven, met haar “officiele” eerste graad mocht zij geen andere heksen inwijden of toewijden of wat dan ook. In principe mocht ze ook geen eigen coven oprichten, laat staan een organisatie als Arcadia. Dat die organisatie na veertien jaar nog altijd floreert moet voor sommige heksen van toen een doorn in het oog zijn :-). Onze “graden” werden dus ook niet erkend door de traditionele heksenmiddens en onze (onbestaande) lineage weggelachen.
Tot nu. Fjierra en Eirinn hebben een reis gemaakt naar Ierland, om bij Janet Farrar en Gavin Bone een inwijding te vragen als priesteres van Bridget. Die hebben ze gekregen, en ongevraagd een derdegraadsinwijding erbovenop. En wij kregen meteen allemaal onze pedigree. Eentje waar de helft van de traditionele heksen van Vlaanderen hun onderbroek voor zouden opeten :-): Bryd, ingewijd door Hogepriesteres Fjierra, ingewijd door Hogepriesteres Janet Farrar, ingewijd door Hogepriester Alex Sanders.
Binnen de klassieke hekserij of wicca bestaat een systeem van graden. Het woord “graad” alleen al verwijst naar een bepaalde hierarchie en status. Jammer genoeg zijn er nog altijd heksen die meer belang hechten aan zo’n graad dan aan de persoon die die graad draagt. Volgens mij zijn zij meer bezig met hun ego dan met de zoektocht naar persoonlijke groei. Het is ook niet omdat je een bepaalde graad hebt, dat je per definitie sterker bent dan iemand die niet meegaat in het gradenverhaal. Er zijn tegenwoordig een heleboel erg krachtige solitaire heksen die nooit een inwijding hebben gehad, laat staan een “graad”. Ik denk dat sommige heksen een graad ook zien als een soort van diploma. Je loopt mee in het verhaal en dan krijg je automatisch je graden. Zo werkt het dus niet.
Net als de rest van de “founding mothers” van Arcadia zijn die graden niet echt iets waar ik elke dag van wakker lig. We hebben bij Arcadia wel een inwijdingspad dat je zou kunnen vergelijken met de graden uit de klassieke wicca en dat uit drie stappen bestaat. De eerste stap is wat wij een ‘Toewijding’ noemen.
 |
| De inwijding van Janet Farrar |
Inwijding is iets waar veel voor te zeggen is. Het gaat dan niet om het exclusief houden van informatie en kennis voor een bepaalde elite of happy few, zoals wel eens durft gebeuren, maar om het bereiken van een bepaald niveau van begrip en kennis en het waarderen van het pad dat daarvoor werd afgeleged. Elk van de stappen op dat pad moet je zelf zetten. Zo’n “graad” krijg je dus niet zomaar.
Je moet hem ook zelf bewust vragen als je voelt dat je er klaar voor bent. Het heeft uiteindelijk de liefdevolle chantage van de rest van de coven gekost om mij zo ver te krijgen. Iets in de zin van “Je mag meedraaien in de coven voor de Phyllis Curott workshops” gevolgd na een jaar door “Nu de workshops gedaan zijn moet je wel toegewijd zijn om te blijven meedoen in de coven”. Ik ben meteen gezwicht. Dat was tien jaar nadat ik samen met Fjierra, Eirinn en Yoeri Arcadia had opgericht. :-)
Mijn Toewijding heb ik mezelf nooit beklaagd. Het was een feestje in de elementenwereld – ik heb nooit zoveel elementalen bij elkaar gezien als toen – en een bevestiging van wat ik eigenlijk al lang wist. Ik was alleen maar koppig geweest. En bang. Maar voor de verantwoordelijkheid die bij de volgende stappen hoort ben ik nog banger. Waarschijnlijk helemaal onterecht, maar toch heb ik gezworen en gezweerd dat een Toewijding voor mij genoeg was...
Ik ben dus een eerstegraadsheks. “Ja maar, jullie werken toch niet met graden?” hoor ik je vragen. Neen, wij niet, maar de traditionele wiccans wel. Voor sommige traditionele heksenmiddens zijn de graden cruciaal. Meestal gaat dat dan nog gepaard met iets dat “lineage” heet.
Lineage is iets dat wij bij Arcadia dus niet hadden. Met lineage wordt de lijn bedoeld van de heksen die ons hebben ingewijd. Net zoals je een stamboom van je familie kan maken, kan je ook een inwijdingsstamboom maken. Lineage beschrijft dus wie jou heeft ingewijd en wie die persoon heeft ingewijd en zo verder in de geschiedenis: “Gerard is ingewijd door hogepriesteres Selena, die werd ingewijd door Hogepriester Appolonius, die was ingewijd door de oprichtster van de coven, Hogepriesteres Maeve.” Heksen die belang hechten aan lineage, kunnen meestal met veel trots (en moeite) hun stamboek traceren tot aan één van de stamvaders van de hekserij, Gerald Gardner of Alex Sanders.
Fjierra mocht dan wel een eerstegraadsinwijding hebben gehad binnen een klassieke Alexandrijnse coven, met haar “officiele” eerste graad mocht zij geen andere heksen inwijden of toewijden of wat dan ook. In principe mocht ze ook geen eigen coven oprichten, laat staan een organisatie als Arcadia. Dat die organisatie na veertien jaar nog altijd floreert moet voor sommige heksen van toen een doorn in het oog zijn :-). Onze “graden” werden dus ook niet erkend door de traditionele heksenmiddens en onze (onbestaande) lineage weggelachen.
Tot nu. Fjierra en Eirinn hebben een reis gemaakt naar Ierland, om bij Janet Farrar en Gavin Bone een inwijding te vragen als priesteres van Bridget. Die hebben ze gekregen, en ongevraagd een derdegraadsinwijding erbovenop. En wij kregen meteen allemaal onze pedigree. Eentje waar de helft van de traditionele heksen van Vlaanderen hun onderbroek voor zouden opeten :-): Bryd, ingewijd door Hogepriesteres Fjierra, ingewijd door Hogepriesteres Janet Farrar, ingewijd door Hogepriester Alex Sanders.
Reacties