Dag Oma en Opa (Voorouderaltaar)
Elk jaar organiseren mijn liefste en ik een geweldige Halloween Party voor familie en vrienden. Daar hoort natuurlijk ook extra creepy decoratie bij en een buffet om U tegen te zeggen. Maar Halloween is natuurlijk meer dan dat. Het is de periode bij uitstek om stil te staan bij vrienden en familie die zijn gestorven.
Kaat en Dries zijn al een paar keer mee geweest met oma en opa naar het Schoonselhof, naar de graven van Anderopa en de andere oma’s en opa’s langs de kant van hun papa. Langs mijn kant is dat niet zo evident: één van mijn grootouders ligt begraven in Vlaams-Brabant en mijn twee andere grootouders schonken hun lichaam aan de wetenschap en hebben enkel een inscriptie op het familiegraf in Vaires-sur-Marne. Niet echt bij de deur ...
Sinds vorig jaar hebben we daar een mouw aan gepast: we hebben samen een voorouderaltaar gemaakt, met bloemen en kaarsen en foto’s van de oma’s en de opa’s en natuurlijk een drankje en een stukje van de kinderen hun zelfgebakken Samhain-brood. Zo leven de oma’s en opa’s voort, in het hart van de achterkleinkinderen die ze nooit in levenden lijve hebben gekend.
Speciaal voor het voorouderaltaar hadden de kinderen op woensdagnamiddag een schilderij gemaakt van de oma’s en de opa’s in de anderwereld, onder een reuze appelboom. En omdat de oma’s en opa’s nu in het paradijs waren moest dat wel de boom der wijsheid zijn!
Links van Kaat staan de oma’s en opa’s langs mijn kant, rechts die van de kant van mijn liefste. Ze heeft ze wit gelaten want het zijn “spoken” of spirits. De tekening doet me denken aan de parthworking die ik op Samhain deed toen ze nog in mijn buik zat. Diezelfde oma’s en opa’s kwamen toen rond mij staan, rond haar, en zoveel liefde en geborgenheid als toen heb ik zelden gevoeld.
Kaat en Dries zijn al een paar keer mee geweest met oma en opa naar het Schoonselhof, naar de graven van Anderopa en de andere oma’s en opa’s langs de kant van hun papa. Langs mijn kant is dat niet zo evident: één van mijn grootouders ligt begraven in Vlaams-Brabant en mijn twee andere grootouders schonken hun lichaam aan de wetenschap en hebben enkel een inscriptie op het familiegraf in Vaires-sur-Marne. Niet echt bij de deur ...
Sinds vorig jaar hebben we daar een mouw aan gepast: we hebben samen een voorouderaltaar gemaakt, met bloemen en kaarsen en foto’s van de oma’s en de opa’s en natuurlijk een drankje en een stukje van de kinderen hun zelfgebakken Samhain-brood. Zo leven de oma’s en opa’s voort, in het hart van de achterkleinkinderen die ze nooit in levenden lijve hebben gekend.
Speciaal voor het voorouderaltaar hadden de kinderen op woensdagnamiddag een schilderij gemaakt van de oma’s en de opa’s in de anderwereld, onder een reuze appelboom. En omdat de oma’s en opa’s nu in het paradijs waren moest dat wel de boom der wijsheid zijn!
Links van Kaat staan de oma’s en opa’s langs mijn kant, rechts die van de kant van mijn liefste. Ze heeft ze wit gelaten want het zijn “spoken” of spirits. De tekening doet me denken aan de parthworking die ik op Samhain deed toen ze nog in mijn buik zat. Diezelfde oma’s en opa’s kwamen toen rond mij staan, rond haar, en zoveel liefde en geborgenheid als toen heb ik zelden gevoeld.
Reacties