Dan mocht de beiaard spelen
Wie het geluk heeft om in het oude gedeelte van het Kiel te wonen, zoals ik, vindt het waarschijnlijk heerlijk toeven in de tuin of op het balkon op zondagmiddag. Dat heeft veel te maken met de fraaie deuntjes van de beiaard die een zomerse namiddag meteen extra opfleuren. Dat konden we wel gebruiken in deze natte zomer!
Niemand schijnt het te weten, maar hier in de Sint-Catharina-kerk op het Kiel hangt inderdaad een echte beiaard. Daarvan zijn er drie in Antwerpen: de klokkentoren van de Onze-Lieve-Vrouwe-kathedraal, nog ergens een toren in Borgerhout en hier op 't Kiel. Onbekend is onbemind?
De beiaard van 't Kiel is nochthans al meer dan honderd jaar oud. Ze dateert van 1909 en werd in 1992 volledig gerestaureerd. Er kwam een nieuwe beiaard van 47 klokken en de oude klokken werden opgekocht door de kleinzoon van Felix Van Aerschodt, de man die de oorspronkelijke klokken had gegoten. Die heeft ze geïnstalleerd in de tuin en organiseert daar af en toe nog eens een beiaardconcert. Prachtig toch?
Leuk weetje is ook dat de klokken van de Sint-Catharina-kerk als enige niet werden opgeëist door de Duitsers tijdens de tweede wereldoorlog. Die hadden in 1943 verordend dat alle grote klokken van de firma Van Aerschodt dienden te worden overgedragen. Om om te smelten naar kanonnen, zeker? Op het Kiel had een slimmerik tijdelijke pedalen gehangen aan de drie grote klokken van de Sint-Catharina-kerk, en die met ijzerdraad aan de andere beiaardklokken vastgehangen. Daardoor leek het alsof die drie grote klokken integraal deel uitmaakten van de beiaard en dus onmisbaar waren voor concerten. Cultuurminnend, die Duitsers, ze lieten de klokken ongemoeid :-)
Elk jaar worden hier de beiaardfeesten en wekelijkse concerten georganiseerd maar de communicatie en organisatie lijkt soms ook wel van 1909 te stammen :-) De respons kan dus veel beter, maar dat laten we niet aan ons hart komen als we op zondagmiddag genieten van het zonnetje en de fraaie tonen van de Rubenscantate van Peter Benoit. Heerlijk relax!
Niemand schijnt het te weten, maar hier in de Sint-Catharina-kerk op het Kiel hangt inderdaad een echte beiaard. Daarvan zijn er drie in Antwerpen: de klokkentoren van de Onze-Lieve-Vrouwe-kathedraal, nog ergens een toren in Borgerhout en hier op 't Kiel. Onbekend is onbemind?
De beiaard van 't Kiel is nochthans al meer dan honderd jaar oud. Ze dateert van 1909 en werd in 1992 volledig gerestaureerd. Er kwam een nieuwe beiaard van 47 klokken en de oude klokken werden opgekocht door de kleinzoon van Felix Van Aerschodt, de man die de oorspronkelijke klokken had gegoten. Die heeft ze geïnstalleerd in de tuin en organiseert daar af en toe nog eens een beiaardconcert. Prachtig toch?
Leuk weetje is ook dat de klokken van de Sint-Catharina-kerk als enige niet werden opgeëist door de Duitsers tijdens de tweede wereldoorlog. Die hadden in 1943 verordend dat alle grote klokken van de firma Van Aerschodt dienden te worden overgedragen. Om om te smelten naar kanonnen, zeker? Op het Kiel had een slimmerik tijdelijke pedalen gehangen aan de drie grote klokken van de Sint-Catharina-kerk, en die met ijzerdraad aan de andere beiaardklokken vastgehangen. Daardoor leek het alsof die drie grote klokken integraal deel uitmaakten van de beiaard en dus onmisbaar waren voor concerten. Cultuurminnend, die Duitsers, ze lieten de klokken ongemoeid :-)
Elk jaar worden hier de beiaardfeesten en wekelijkse concerten georganiseerd maar de communicatie en organisatie lijkt soms ook wel van 1909 te stammen :-) De respons kan dus veel beter, maar dat laten we niet aan ons hart komen als we op zondagmiddag genieten van het zonnetje en de fraaie tonen van de Rubenscantate van Peter Benoit. Heerlijk relax!
Reacties