De doden van morgen
Natuurlijk hebben we schrik, en denken
dat het beter is er niet meer aan te
denken. Zodat we alleen maar lachend schenken,
liefde, wijn, eindeloze nachten zonder schaamte,
niet om genot dat vroeger nog verboden
was, maar om genot dat later
onmogelijk zal worden. Wij zijn de doden
van morgen. Opnieuw aarde en water.
Natuurlijk hebben we angst. Het valt voor,
wanneer we vrijen, dat ik de zachte lijn
bekijk van je borst, je linkse. Dan, daardoor,
ben ik het bangst. Mijn handen zijn
machteloos en tijdelijk. Liefde, ik weet het,
duurt het langst. Maar ik vergeet het
soms.
-- Tom Lanoye
"Liquid Paper", uit "In de Piste"
Reacties