Webmaidens Grimoire

Mei is de aspergemaand en dat zullen we geweten hebben. De familie van de vader van Bart komt oorspronkelijk uit Limburg, uit de streek van het witte stadje Thorn maar dan aan de Belgische kant van de grens. Dat is ook de aspergestreek en traditiegetrouw trekken de ouders van Bart dan ook elk jaar naar ginder, niet alleen om de neven en nichten een bezoekje te brengen maar ook om asperges in te slaan voor het komende jaar. Eén bakje van vijf kilogram is steevast voor ons. Ik ben altijd opgelucht dat ze na twee dagen schillen eindelijk allemaal de diepvries in zitten. Wij profiteren dus het hele jaar door van die calorie-arme lentegroenten, die bovendien ook nog eens rijk zijn aan vezels, ijzer, vitamine C, natrium en calcium. Hieronder een lekker eenvoudig lentereceptje dat je tijdens de maanden mei en juni - als er volop verse asperges en nieuwe papatjes zijn - in een wip op tafel tovert. Voor vier personen heb je nodig: 1/2 kg nieuwe aardappeltjes (vastkokend); 24 dunne groene a...

Beltain, het feest van de vruchtbaarheid, de dag waarop de draak (de oude god) zijn mooie prinses (de godin) komt opeisen ... Is er een meer toepasselijke dag om jezelf in de echt te verbinden met je lief? De datum lag dus al meer dan een jaar vast, over al de rest werd gebakkeleid. Ken je het programma "Brides from he ll"? Zo noemden Zardoz en Moira elkaar :-) Moira is een stralende, s exy blondine met zero tijd in haar agenda - een grotere workaholic heb ik nog nooit ontmoet en ik werk zelf in een stresserende sector - maar een schijnbaar oeverloze bron van liefde in alle vormen. Het feit dat ze werkt met kinderen verbaasde me dan ook niets. Zardoz daarentegen is een donkere, ietwat bro eierige man met een vasthoudendheid waarvan een pitbullterrier nog kan van leren. Aangezien hij h et grootste deel van zijn leven liefde scheen te hebben ontbeerd, was hun relatie wat mij betreft één van die kleine wonderen waar je soms met je neus op wordt gedrukt. Ze leerden elkaar kennen ...

Ken je het beeld van Atlas die de aardbol met veel moeite torst? Zo voel ik mij op de donkerste dagen van de winter. Van zodra de dagen beginnen te korten voel ik het gewicht van de wereld zwaarder en zwaarder worden, en als de zon weer terug is fleur ik weer helemaal op. Ik krijg zin in dingen doen, ben goedlachser en vriendelijker in het verkeer. Dat is een heel natuurlijk verschijnsel: voorjaarsmoeheid . Ik moet er echt tegen vechten tijdens onze lange winter en kan dan ook bijna niet wachten tot het weer lente wordt. Ah, de lente. De aarde wordt weer wakker en schenkt ons een schat aan lentegroenten, vol met net die vitaminen, mineralen en aminozuren die we nodig hebben om om die lange en grauwe winter van ons af te schudden. De lange winter put onze reserves uit, en ons lichaam kan in de eerste weken van de lente dus best wel wat extra's gebruiken. Die gezonde, natuurlijke én lekkere extra's vinden we in lentegroenten: vitamine B1, B3, B6 en C, foliumzuur, magnesium, selen...

We waren weer gezegend met een prachtig voorjaar en dat betekende dat we vanavond ons tempeltje met plezier omruilden voor Fjierra's tuin. Normaal gezien zouden we ons huiswerk van de vorige bijeenkomst moeten voorstellen - we moesten een (al dan niet onze) godin voorstellen aan onze zusters in de coven - maar door omstandigheden waren de meesten onder ons daar nog helemaal niet mee klaar (of zelfs maar begonnen, mea culpa). Ook al was het al donker, we trokken er op uit om contact te maken met een plant of dier in de natuur. Gelukkig woont Fjierra in wat wij Brabanders gemeenzaam "den blet" noemen en we vonden dan ook al snel kleine wegjes die de velden in liepen. In het begin liepen Eleniana, Phuri Dai en ik nog samen en babbelden we er op los - Moira, Eleneor en Anthea waren al in het begin van onze expeditie een ander boerenwegeltje ingelopen - maar naarmate we verder kwamen werden we stiller en uiteindelijk wandelden we elk onze eigen wandeling in het maanlicht. M...

Ik kijk altijd uit naar de covenbijeenkomsten van Arcadia. Van een aantal meisjes in de coven weet ik eigenlijk zo goed als niets, maar toch voelen ze aan als zusters. Elke samenkomst voelt aan als een rustpunt in een hektische maand. Ik kom er helemaal tot rust en weet dat ik er volledig mijzelf kan zijn, in volle vertrouwen. Voor één keer was ik eens niet vergeten om mijn kussentje mee te brengen, want behalve koude voeten heb ik na afloop meestal wel een plat gat :-) van het op de grond zitten in het tempeltje onder het dak. Deze keer gingen we echter niet naar het tempeltje. Fjierra's man was niet thuis en aangezien ze de baby nog moest voeden, was het veel praktischer om het in de living te doen. We zaten wel op de grond, dus ik was toch blij dat ik er deze keer aan had gedacht. Eirinn en Anthea konden er niet bij zijn. Was het daardoor dat de energie anders aanvoelde? Of kwam het toch door de tempel? Kwam het door de drukte van het werk? Ik weet het niet, maar ik had veel...

Friggatriskaidekafobie ... zo wordt de angst voor vrijdag de dertiende met een moeilijk woord genoemd. Je moet het maar doen, je naam verwerkt krijgen in de moeder aller fobieën (what's in a word :-)). Inderdaad, je herkent meteen de naam van Frigga, de godin naar wie wordt verwezen in de etymologie van het woord "vrijdag". Frigga of Frigg is in de Noorse mythologie de 'Eerste der Godinnen', de vrouw van Odin. De naam Frigg komt uit het Proto-Germaans (frijjō, cf. Sanskriet priyā "dierbare vrouw") en betekent “liefde” of “geliefde”. Frigga is de godin van het huwelijk, het moederschap, de vruchtbaarheid, de liefde en de seksualiteit, de huishouding en de huiselijke kunsten. Een echte moedergodin dus. Leuk om te weten: het verband tussen huwelijk, sexualiteit en Frigga komt ook terug in ons woord "vrijen"! :-) Frigga is in zo goed als heel het noorden van Europa bekend, met lichte naamvariaties: Frea in Zuid-Duitsland, Frija of Friia in Oud Hoog...

Vorige week was het weer covenbijeenkomst in Nijlen. Ik ging er al meteen na het werk naartoe - nu ik een jaartje in Lint zit, is dat wel zo gemakkelijk - en was verbaasd toen ik geen andere auto's zag. Had ik me dan van dag vergist? Het was zowaar de allereerste keer dat ik er als allereerste was! Terwijl we wachtten op onze maiden Moira - zij werkt tot acht uur en is meestal de laatste, voor zover ik dat dus niet ben :-) - maakte Fjierra de "libation" klaar, een plengoffer voor de goden, met zuiver water, zout en lievevrouwebedstro. Eens Moira aangekomen, kleedden we ons om en klommen het trapje op naar het tempeltje onder het dak. Daar zalfde Moira ons met etherische olie. Ze had hiervoor een combinatie gemaakt van teatree, citroen en geranium. Tea tree bevordert de besluitvaardigheid, citroen werkt aardend en concentratiebevorderend en geranium zorgt voor een positieve ingesteldheid ... niet slecht voor een covenbijeenkomst waar je je geest zowiezo in een soort va...