Hoe Priscilla Aurin werd (toewijding)
Daar stond ik dan, zoals afgesproken, om 18 uur aan de voordeur van Eirinn. Perfect op tijd. Dat bleek met flinke korrel zout, want behalve Fjierra was er nog niemand en blijkbaar kwam de rest pas om 19 uur.
Terwijl Fjierra en ik een hapje mee aten van de barbecue, arriveerden de andere meisjes. Ieder van ons had de decoratie van een elementenaltaar voorbereid en algauw waren we druk aan het slepen met tafeltjes, bloempotten en fruitmanden :-) om de tuin van Eirinn te veranderen in een elementenwalhalla.
Het altaartje dat ik voor mijn rekening zou nemen was dat van Vuur. Ik had een grote lap knalrood krokodillen(namaak)leer meegebracht omdat het me deed denken aan draken en vuursalamanders. Dat vormde de basis waarop het altaar zelf kwam. Dat was een klein metalen tafeltje met een blad van tegeltjes, rood gebakken. Perfect! Appelsienen, aardbeien en ander fruit dat mij op de ene of de andere manier doet denken aan de zon had ik in een rode mand op het altaar gezet en dat alles werd afgewerkt met een rode vaas met dito bloemen. Dat was dat. Toen stak ik mijn mes in de grond.
Terwijl wij druk bezig waren met de elementenaltaartjes en met onszelf om te kleden – ik had zelfs rode schoenen met hoge hakken meegebracht, noblesse oblige! :-) - genoot Priscilla van een zuiverend bad. Toen we klaar waren met ons decoratiewerk ging Elenor haar halen. We waren klaar voor haar wedergeboorte en we hoopten dat zij dat ook was.
Arcadia werkt niet meer met de graden uit de klassieke hekserij. Die hebben we vervangen door een systeem van toewijding, inwijding en eldership. Eigenlijk is het jammer dat het nog altijd gaat om drie fazen, want daardoor wordt nog altijd de link gelegd met de klassieke drie graden. Ondertussen weet ik dat ook Janet Farrar en Gavin Bone dat systeem even hebben gebruikt en ik kan me niet van de indruk ontdoen dat dat wel meegespeeld zal hebben bij het in voege brengen ervan bij Arcadia. Ik vind Janet en Gavin heel plezante mensen maar ze zijn geen goden. Had ik al gezegd dat starstruck en ik niet echt samengaan? :-) Ze hebben het Arcadia-systeem ondertussen trouwens zelf ook alweer afgevoerd.
Voor mij was de toewijding een hele grote stap. Ik beschouw het zelf als een inwijding, een belofte van trouw aan het Pad, en beloftes neem ik niet licht. In het Arcadia-systeem is het de kennismaking met de spirits van de elementen, de spirits van het kruispunt. Dat is wat mij betreft één van de belangrijkste plaatsen waar een heks ooit zal komen. Als het kruispunt je niet accepteert, mag je mediteren wat je wil, het Pad stopt hier. Terwijl het voor heksen net het startpunt is van vele verdere avonturen!
Eén voor één werden de elementen aan Priscilla voorgesteld. De energie hing haast tastbaar in de lucht. Toen kon ze herboren worden. De lompen werden van haar afgetrokken tot ze naakt was en ze werd gekleed in de prachtige witte manteljurk met pluimen die ze voor de gelegenheid had gemaakt (en die we helemaal verkeerd op haar lichaam knoopten, oeps) om te verworden tot de prachtige Aurin. Toen ik haar daar zo stralend zag staan, moest ik denken aan een feniks, aan de vuurvogel, en ik kreeg een brok in mijn keel.
Ik ben geen vrouw van knuffels en tralalala, maar ik nam haar in mijn armen en fluisterde in haar oren wat ik iemand anders in mijn hoofd hoorde zeggen: “Het vuur ziet u graag.” En ik wist dat het waar was.
Terwijl Fjierra en ik een hapje mee aten van de barbecue, arriveerden de andere meisjes. Ieder van ons had de decoratie van een elementenaltaar voorbereid en algauw waren we druk aan het slepen met tafeltjes, bloempotten en fruitmanden :-) om de tuin van Eirinn te veranderen in een elementenwalhalla.
Het altaartje dat ik voor mijn rekening zou nemen was dat van Vuur. Ik had een grote lap knalrood krokodillen(namaak)leer meegebracht omdat het me deed denken aan draken en vuursalamanders. Dat vormde de basis waarop het altaar zelf kwam. Dat was een klein metalen tafeltje met een blad van tegeltjes, rood gebakken. Perfect! Appelsienen, aardbeien en ander fruit dat mij op de ene of de andere manier doet denken aan de zon had ik in een rode mand op het altaar gezet en dat alles werd afgewerkt met een rode vaas met dito bloemen. Dat was dat. Toen stak ik mijn mes in de grond.
Terwijl wij druk bezig waren met de elementenaltaartjes en met onszelf om te kleden – ik had zelfs rode schoenen met hoge hakken meegebracht, noblesse oblige! :-) - genoot Priscilla van een zuiverend bad. Toen we klaar waren met ons decoratiewerk ging Elenor haar halen. We waren klaar voor haar wedergeboorte en we hoopten dat zij dat ook was.
Arcadia werkt niet meer met de graden uit de klassieke hekserij. Die hebben we vervangen door een systeem van toewijding, inwijding en eldership. Eigenlijk is het jammer dat het nog altijd gaat om drie fazen, want daardoor wordt nog altijd de link gelegd met de klassieke drie graden. Ondertussen weet ik dat ook Janet Farrar en Gavin Bone dat systeem even hebben gebruikt en ik kan me niet van de indruk ontdoen dat dat wel meegespeeld zal hebben bij het in voege brengen ervan bij Arcadia. Ik vind Janet en Gavin heel plezante mensen maar ze zijn geen goden. Had ik al gezegd dat starstruck en ik niet echt samengaan? :-) Ze hebben het Arcadia-systeem ondertussen trouwens zelf ook alweer afgevoerd.
Voor mij was de toewijding een hele grote stap. Ik beschouw het zelf als een inwijding, een belofte van trouw aan het Pad, en beloftes neem ik niet licht. In het Arcadia-systeem is het de kennismaking met de spirits van de elementen, de spirits van het kruispunt. Dat is wat mij betreft één van de belangrijkste plaatsen waar een heks ooit zal komen. Als het kruispunt je niet accepteert, mag je mediteren wat je wil, het Pad stopt hier. Terwijl het voor heksen net het startpunt is van vele verdere avonturen!
Eén voor één werden de elementen aan Priscilla voorgesteld. De energie hing haast tastbaar in de lucht. Toen kon ze herboren worden. De lompen werden van haar afgetrokken tot ze naakt was en ze werd gekleed in de prachtige witte manteljurk met pluimen die ze voor de gelegenheid had gemaakt (en die we helemaal verkeerd op haar lichaam knoopten, oeps) om te verworden tot de prachtige Aurin. Toen ik haar daar zo stralend zag staan, moest ik denken aan een feniks, aan de vuurvogel, en ik kreeg een brok in mijn keel.
Ik ben geen vrouw van knuffels en tralalala, maar ik nam haar in mijn armen en fluisterde in haar oren wat ik iemand anders in mijn hoofd hoorde zeggen: “Het vuur ziet u graag.” En ik wist dat het waar was.
Reacties