Werken met het element aarde: het hert (covenbijeenkomst Amma Devi)
Yza heeft voor ons een avond voorbereid rond het element aarde. Daarmee hebben we ze alle vier gehad en sluiten we ook het jaar af. Het voelt goed om de cyclus te kunnen afsluiten in het juiste seizoen, al willen sommige meisjes nog verder werken met de elementen. Misschien kunnen we het volgende jaar in elk seizoen nog eens werken rond het corresponderende element?
We beginnen met het versieren van het altaar. We hebben allemaal spulletjes meegebracht die voor ons het element aarde symboliseren. Ik heb dezelfde dingen meegebracht als tijdens de Hagazussa avond rond het element aarde.
Yza vertelt ons over hoe ieder van ons in meer of mindere mate het element aarde in zich draagt. Elk van de elementen komt overeen met een aantal karaktereigenschappen die zowel positief als negatief kunnen zijn. Iedereen is een combinatie van de vier elementen, al kan er soms wel meer van het ene of het andere element in zitten, afhankelijk van wie je bent maar ook van de situatie waarin je je op dat moment bevindt. Door je je daarvan bewust te zijn, kan je proberen om ook bewust je manier van denken en doen te veranderen.
Positieve eigenschappen van het element aarde:
Negatieve eigenschappen van het element aarde:
Het is een interessante oefening om voor jezelf je karakter eens te ontleden en te bekijken in welke mate de elementen in jezelf in balans zijn, of juist niet. Dat sluit eigenlijk ook goed aan bij het schaduwwerk waar de meisjes van Amma Devi nog niet zijn toe gekomen. Misschien moet ik daar eens een avond rond in elkaar steken ...
Daarna neemt Yza ons mee in een geleide visualisatie. Alles begint met een groen vlak. Ik sta op het bekende pad in de anderwereld. Een grijze, grauwe winterlucht hangt dreigend boven het pad en ik moet denken aan die zin uit Marieke van Jacques Brel: un ciel si bas qu’un canard s’y soit pendu (of was het perdu?). De grond voelt hard aan onder mijn voeten, stijf bevroren. Ik zie de stoomwolkjes uit mijn neus komen als ik adem. Het is echt wel koud. Ik wrijf mijn handen warm. Gelukkig ben ik warm gekleed en draag ik handschoenen tegen de kou!
Yza’s stem vertelt ons dat er een persoon uit het bos komt. Dat is de vertegenwoordiger van het element aarde. Ik verwacht de kerstman weer te zien, die me tijdens de laatste covenbijeenkomst van Hagazussa in zijn slee meenam, maar er komt niemand over het pad. Ik stamp met mijn voeten op dde grond om ze warm te houden en blaas in mijn handen. Dan zie ik hem.
Uit het bos met zijn kale bomen die zwart afsteken tegen de heldere sterrenhemel – het is ondertussen nacht geworden – komt een enorm hert gestapt. Het beest is gigantisch en komt traag naar me toe gestapt. Zijn gewei is zo breed als een kleine auto en aan elke kant groeien er vier of meer takken naar boven. Hij doet me eigenlijk een beetje denken aan de elanden die we in Zweden zagen, maar het is echt wel een hert en geen eland. Hij heeft een zilverbruine vacht. Bij elke stap die hij zet, hoor ik zijn hoeven kletteren op de bevroren grond.
Hij komt statig maar gestaag dichterbij, tot hij vlak voor me staat. Ik moet naar hem opkijken, zo groot is hij. Hij kijkt me indringend aan. Ik zie de lange meisjesachtige wimpers aan zijn enorme, glanzende donkere ogen. Ik zie zijn vochtige zachte neus vlakbij mij. Er komt stoom uit zijn neusgaten. Dan briest hij en schudt zijn hoofd heen en weer. Het gewei schudt gevaarlijk mee. Hij schraapt zijn hoeven over de harde grond. Dan draait hij zich om en draaft weg. Ik zie zijn staartje op en neer wippen op zijn witte poep. Hij kijkt niet meer om en verdwijnt tussen de kale bomen.
Na de meditatie sluiten we af met een grondingsoefening. Yza laat ons wortels groeien uit al onze chakra’s, uit onze oren, uit alles waar mogelijk wortels kunnen groeien. De wortels wikkelen zich helemaal rond mij, als een boa constrictor, en duiken dan de grond in. Even voel ik mij beklemd, maar dan ontspan ik: de wortels, dat ben ik zelf. Ik word gewoon een boom die diep in de aarde reikt. Ik kan de hartslag van de aarde voelen.
We beginnen met het versieren van het altaar. We hebben allemaal spulletjes meegebracht die voor ons het element aarde symboliseren. Ik heb dezelfde dingen meegebracht als tijdens de Hagazussa avond rond het element aarde.
Yza vertelt ons over hoe ieder van ons in meer of mindere mate het element aarde in zich draagt. Elk van de elementen komt overeen met een aantal karaktereigenschappen die zowel positief als negatief kunnen zijn. Iedereen is een combinatie van de vier elementen, al kan er soms wel meer van het ene of het andere element in zitten, afhankelijk van wie je bent maar ook van de situatie waarin je je op dat moment bevindt. Door je je daarvan bewust te zijn, kan je proberen om ook bewust je manier van denken en doen te veranderen.
Positieve eigenschappen van het element aarde:
- Trouw
- Standvastig
- Vasthoudend
- Rustig
- Geduldig
Negatieve eigenschappen van het element aarde:
- Star & rigide
- Kortzichtig
- Hokjesdenken
- Jaloers
- Kan niet tegen verandering (ook al is die broodnodig)
Het is een interessante oefening om voor jezelf je karakter eens te ontleden en te bekijken in welke mate de elementen in jezelf in balans zijn, of juist niet. Dat sluit eigenlijk ook goed aan bij het schaduwwerk waar de meisjes van Amma Devi nog niet zijn toe gekomen. Misschien moet ik daar eens een avond rond in elkaar steken ...
Daarna neemt Yza ons mee in een geleide visualisatie. Alles begint met een groen vlak. Ik sta op het bekende pad in de anderwereld. Een grijze, grauwe winterlucht hangt dreigend boven het pad en ik moet denken aan die zin uit Marieke van Jacques Brel: un ciel si bas qu’un canard s’y soit pendu (of was het perdu?). De grond voelt hard aan onder mijn voeten, stijf bevroren. Ik zie de stoomwolkjes uit mijn neus komen als ik adem. Het is echt wel koud. Ik wrijf mijn handen warm. Gelukkig ben ik warm gekleed en draag ik handschoenen tegen de kou!
Yza’s stem vertelt ons dat er een persoon uit het bos komt. Dat is de vertegenwoordiger van het element aarde. Ik verwacht de kerstman weer te zien, die me tijdens de laatste covenbijeenkomst van Hagazussa in zijn slee meenam, maar er komt niemand over het pad. Ik stamp met mijn voeten op dde grond om ze warm te houden en blaas in mijn handen. Dan zie ik hem.
Uit het bos met zijn kale bomen die zwart afsteken tegen de heldere sterrenhemel – het is ondertussen nacht geworden – komt een enorm hert gestapt. Het beest is gigantisch en komt traag naar me toe gestapt. Zijn gewei is zo breed als een kleine auto en aan elke kant groeien er vier of meer takken naar boven. Hij doet me eigenlijk een beetje denken aan de elanden die we in Zweden zagen, maar het is echt wel een hert en geen eland. Hij heeft een zilverbruine vacht. Bij elke stap die hij zet, hoor ik zijn hoeven kletteren op de bevroren grond.
Hij komt statig maar gestaag dichterbij, tot hij vlak voor me staat. Ik moet naar hem opkijken, zo groot is hij. Hij kijkt me indringend aan. Ik zie de lange meisjesachtige wimpers aan zijn enorme, glanzende donkere ogen. Ik zie zijn vochtige zachte neus vlakbij mij. Er komt stoom uit zijn neusgaten. Dan briest hij en schudt zijn hoofd heen en weer. Het gewei schudt gevaarlijk mee. Hij schraapt zijn hoeven over de harde grond. Dan draait hij zich om en draaft weg. Ik zie zijn staartje op en neer wippen op zijn witte poep. Hij kijkt niet meer om en verdwijnt tussen de kale bomen.
Na de meditatie sluiten we af met een grondingsoefening. Yza laat ons wortels groeien uit al onze chakra’s, uit onze oren, uit alles waar mogelijk wortels kunnen groeien. De wortels wikkelen zich helemaal rond mij, als een boa constrictor, en duiken dan de grond in. Even voel ik mij beklemd, maar dan ontspan ik: de wortels, dat ben ik zelf. Ik word gewoon een boom die diep in de aarde reikt. Ik kan de hartslag van de aarde voelen.
Reacties