Stinkwater (covenbijeenkomst Amma Devi)

Verelna had voor ons een avond voorbereid rond het element water. Ik was die dag met collega freelancers naar Heavent geweest, een eventbeurs in Parijs, en merkte pas toen ik de Thalys-tickets uitprintte dat ik pas om 20u15 terug in Brussel-Zuid zou zijn. Ik had een berichtje gelaten aan Verelna dat ik later zou zijn, maar blijkbaar was ik niet alleen en had de rest van de coven ook afgebeld. Verelna was pissed (en terecht) maar had de avond gelukkig wel verzet ... En dus zaten we vanavond allemaal in Verelna’s nieuwe huis met de geweldige nieuwe salon, waar ze zo fier op is.

We begonnen met het versieren van het altaar. We hadden allemaal dingetjes meegebracht die voor ons water symboliseren. Ik had een potje met schelpen, een plastieken schildpad en een rozekwarts meegebracht. Rozekwarts is een steen die staat voor liefde en vriendschap. Toen Kaat pas was geboren, kreeg ze van Louise, één van de meisjes van Arcadia toen, een hartje van rozekwarts als symbool van moederliefde. Sindsdien moet ik telkens aan die emotionele periode in mijn leven denken als ik rozekwarts zie. En emoties, daar gaat het om als we het hebben over het element water.

Toen we allemaal hadden verteld over de dingetjes die we hadden meegebracht, trokken we samen de cirkel. Ik voelde en zag – met mijn ogen dicht – hoe het water over de mooie, nieuwe witte gietvloer van Verelna over mijn kousenvoeten spoelde en hoe we daar allemaal hand in hand in de zee maar toch in de living van Verelna stonden.

Dan was het tijd voor een rondje “water in de mythologie”. Verelna vroeg ons om na te denken over welke spirits we verbonden met het element water:

• Zeemeerminnen en de Lorelei, zoals Odysseus ze tegenkwam op zijn reizen;
• Atlantis en de zondvloed, wat overeenkomt met het zuiverend aspect van water
• Water als poort naar andere werelden: Avalon (het eiland in de mist), de elfen van Tolkien die met de boot over het water naar het westen (jawel, daar is het element water weer :-)) voeren, of wat dacht je van de Styx die een letterlijke overgang naar de onderwereld vormt ...
• Een beetje in hetzelfde thema: zwanen als overgangsspirits naar andere werelden cfr. Parsifal, of Hansje & Grietje die op de rug van een zwaan terugkeerden van hun avontuur met de heks
• De Kraken
• De Bermuda Driehoek
• Jezus loopt over het water
• Pinokkio & de walvis, Moby Dick en Jonah & de walvis uit de bijbel
• Dopen als overgangsritueel
• Bloed als grootste offer, cfr. het ritueel tijdens de misviering
• De Vliegende Hollander en andere spookschepen
• Posseidon en zijn drietand
• De ketel van Cerridwen of het sprookje van de jongen met het gouden haar, waarin de inhoud van de ketel symbool staat voor kennis
• In hetzelfde thema een beetje: de Graal (Koning Arthur) en het levenselixir
• de Lady in the Lake die Arthur Excalibur schenkt
• Genezende bronnen, bronnen waarin offers werden gegooid cfr. Scandinavië, bronnen die rijkelijk met bloemen worden versierd in mei in The Peak District cfr. beeldjes van Onze Lieve Vrouw
• Godinnen van het water: Aphrodite/Venus wordt geboren uit zeeschuim, Yemaya
• Waterelfen en watergeesten: selkies (zeehondelfen) die hun huid kunnen afstropen om als mens aan land te gaan, waternimfen, kelpies (een soort van waterpaard dat mensen mee naar de bodem van het water sleurde), Knudde, Lange Wapper, ...
• Het monster van Loch Ness
• Het ontstaansverhaal volgens de Indische mythologie, waarbij de wereld een platte schijf is die op de rug van vier olifanten rust, die dan weer op de rug van een enorme schildpad staan, die door de ruimte cruist, wat dan weer de basis vormt voor de wereld die terry Pratchett zo hilarisch beschrijft in zijn Discworld reeks
• Het sprookje van de kikkerprins
• De vallei van de 1.000 lingams in Cambodje, waar de vrouwen van de koning kwamen baden om zich te verzekeren van hun vruchtbaarheid, of water als symbool voor vruchtbaarheid cfr. de jaarlijkse overstroming van de Nijl in Egypte

De Vallei van de 1.000 Lingams, een afgelegen stukje van het Angkor Wat tempelcomplex in Cambodja.

Een heel pak van de dingen die we opsomden zijn gekoppeld aan specifieke functies van water, en daar zouden we het over hebben in het volgende deel van de avond. Water wordt gebruikt om te:

• Zuiveren
• Stenen te slijpen, erosie (kracht)
• Dorst lessen, voeding
• Verkoeling
• Bescherming  (in de baarmoeder)
• Ontspanning (bijvoorbeeld in het zwembad of in een waterpistool)
• Bron van kracht (electriciteit opwekken in waterkrachtcentrales, watermolens)
• Vruchtbaarheid voor planten en gewassen
• Transportmiddel
• Koken

Na het theoretische deel van de avond, was het tijd voor een meer praktisch deel. We verhuisden naar de keuken, waar Verelna alles had klaargezet om zelf on eigen Floridawater te maken. Martine gebruikt het als zuivering tijdens de Grootmoeders workshops en ook Elenor maakt er soms gebruik van tijdens de ritelen die ze leidt. Het is de Amerikaanse tegenhanger van de gekende Eau de Cologne die in Zuid-Amerika wordt gebruikt in Santeria en zo zijn weg naar heksenmiddens in Europa heeft gevonden. Verelna had een aantal recepten opgezocht en uiteindelijk mengden we de volgende combinatie:

• 400ml (goedkope :-)) wodka
• 5 soeplepels rozenwater
• 16 druppels bergamotolie
• 12 druppels lavendelolie
• 2 druppels rozemarijnolie
• 8 druppels synergie sweet jasmine olie
• Aanvullen met water

Het goedje stonk. Ik kan het echt niet anders omschrijven! We begonnen dus extra te mengen: extra water, extra rozenwater, extra wodka, extra olie, enz. ... Het resultaat bleef even onwelriekend, al vonden sommige van de meisjes het nog wel wat hebben. Thuisgekomen vulde ik alles nog eens bij met water en dumpte alles in het kastje onder de gootsteen: het was hopeloos en het bleef hopeloos :-). Ik besloot om zelf ook eens op zoek te gaan naar een recept en te zien of ik een beter resultaat kon krijgen door gewoon te herbeginnen ...

Nadat we ons een eind weg hadden gelachen met ons stinkmengsel, bleek het al 23u te zijn. Gelukkig was het vrijdagavond en moest er de dag nadien niemand werken. We sloten de avond af met een watermeditatie die Verelna zelf geschreven had.

 Ik stond aan een groot meer. Kleine golfjes stopten aan mijn voeten. Het leek alsof het meer rechts van mij in de verste stopte in de mist. De stem van Verelna vertelde me dat er rechts een waterval was. Toen wist ik dat het geen mist was die ik zag, maar de fijne nevel die boven de waterval hing. Het water van het meer leek me modderig en ondoorzichtig. Of er dingen in het water zaten kon ik niet zien, het was een kwestie van vertrouwen. Voorzichtig stapte ik in het water.

Ik zag de waterval: met een geweldig geraas stortte die zich in de diepte, het leken wel de Niagara Falls! Bizar genoeg hing ik toen weer links van de waterval en toen ik naar beneden keek, was die helemaal niet zo diep. Ik stapte over de rand en gleed mee naar beneden. Ik schoot onder water en kwam weer boven achter de waterval. Daar zag ik een lange buis met allemaal gekleurde flapjes, als een lijn tibetaanse gebedsvlaggetjes, die flapperden in het water. Toen zag ik hoe onder één van de flappen rechts van me een ander flapje zat geplakt. In tegenstelling tot de gekleurde flappen aan de lijn, was dit extra flapje helemaal volgeschreven, de zinnen dicht op elkaar, alsof er niet genoeg plaats was om alles neer te schrijven wat er neergeschreven moest worden. Er ging een schok door me heen: ik wist dat dit een boodschap was, speciaal voor mij, maar ik kon niet lezen wat er op stond. Mijn gezichtsveld vernauwde tot ik het flapje van heel dichtbij kon zien. Het zat vol vlekken van het vocht en de inkt was uitgelopen. Ik kon niet lezen wat er stond maar ik kon wel zien dat het dezelfde zin was die elke keer weer was herhaald en herhaald en herhaald en herhaald, als lijnen strafwerk.

Verelna vroeg ons om afscheid te nemen van het water. Ik zag strengen rode bolletjes die parels bleken te zijn in het décolleté van een vrouw. Het zijn prachtige, bloedrode parels. Dan wordt het beeld een beetje wazig en verandert het juweel in rode strepe, als bloederige krassen uitgesmeerd bloed. Ik zie hoe de handen van de vrouw de parels kapotwrijven en uitsmeren en ik weet dat het nooit parels zijn geweest, maar bloeddruppels.