Eén worden met de Grote Moeder (Grootmoeders Workshop)
"Alles heeft profijt van een vrouw die yin in zich heeft, alles zal mee resoneren en op jou reageren. Zich openen voor yin is het meest belangrijke dat een vrouw kan doen." (De Grootmoeders)
Dat las ik op het kaartje dat ik trok tijdens deze vijfde Grootmoeders-sessie. Als we de afgelopen sessies met Martine iets hebben geleerd, dan is het hoe belangrijk het is dat je volledig in je yin-kracht staat. Als we het hebben over vrouwelijke kracht, dan hebben we het over ontvankelijkheid. Jij bent als het ware een container. Alles krijgt een plaatsje in jou, zonder dat je oordeelt over de dingen. Je geeft gewoon alles wat op je afkomt een plaats en je voedt het als het nodig is. Zo kom je tot rust en sereniteit. Alles rondom je komt in harmonie, in balans. Je wordt één met de Grote Moeder. Dat is de vrouwelijke kracht. Niet dat dat zo gemakkelijk is! Het vergt oefening en bewustzijn. Vooral het niet oordelen is moeilijk. Mannen zitten haast vanzelf in hun mannelijke kracht: ze zijn beschermend, ze voelen automatisch aan wat je nodig hebt zonder dat je het vraagt.
Het gaat om concrete dingen zoals boosheid of andere emoties die je moet verwerken. Als je iets met je meedraagt als balast, dan is het buiten je. Als je het daarentegen hebt geaccepteerd, dan neem je het binnen in jezelf. Je geeft het een plaats binnen in je, zonder dat je oordeelt. Als iemand jouw emoties, zoals boosheid, niet erkent, dan blijf je boos. Als iemand meegaat in je verhaal, zonder oordeel te vellen, dan kalmeer je en kan je pas luisteren.
Emoties hebben een lichamelijke impact. Je moet dus leren om ze een plaats te gheven zonder te oordelen. Er zijn verschillende technieken om hiermee om te gaan. Wat kan je doen? Je kan bijvoorbeeld naar de Grootmoeders gaan, roep daar de emoties op en de beelden die dan komen helen je. Je kan ook een sjamanistische reis maken en heling vragen. Of je kan dansen, met heel je lichaam. Doe je ogen toe en roep de emotie op, voel de emoties. De beelden die je nu krijgt, helen je.
Vanavond zouden we naar de Grootmoeders reizen en vragen om in de cirkel één te worden met de Grote Moeder. Dat doet iets me je. Je krijgt het gevoel dat je een vat bent dat de kracht draagt van de Grote Moeder. Martine vroeg ons om alles wat komt, zowel goede als kwade dingen, een plaats te geven en te kijken hoeveel ruimte dat zou nemen. Alle dingen, alles waar je ergernis of vreugde aan hebt beleefd moesten we zo wegzetten: angst voor ene hond, ruzie met je echtgenoot, enz. ... Die dingen zouden naar ons komen als beelden. Alles qua emoties moesten we gewoon laten binnenkomen, onder het motto: "het is wat het is", alsof we op een zondagnamiddag naar TV aan het kijken waren. Alles wat zo doorheen ons hoofd kwam gedwarreld moesten we op die manier wegzetten.
We wreven in onze handen en begonnen er aan. We hadden onszelf al gezuivers met Florida-water en met Palo Santo, heilig hout, waarvan we een smeulend stukje met een draaiende beweging langs elk van onze handpalmen lieten gaan. Blijkbaar dient datom vrouwelijke of mannelijke energie bij te vragen. Ik zou me daar toch eens in moeten verdiepen ... :-) We sloten onze ogen en aanriepen de elementen.
Ik stond aan een vuur. Het was nacht. In het Noorden stond een figuurtje van rode gebakken klei. Het had iets Indiaans, maar het stond daar als een artefact uit een tentoonstelling of een museum. Bizar, want terwijl de stenen zelfs levend aanvoelen in mijn hoofd, was dit duidelijk een dood gebruiksvoorwerp, een symbool zonder eigen geest. Hetzelfde zag ik in het Oosten: een prachtige verentooi was helemaal uitgespreid, als in een museumkast. Het Zuiden was dan weer helemaal anders. Ik zag vlammen voor me en besefte toen pas dat ik zelf in het vuur stnd, midden tussen de vlammen. Ik hief mijn handen - waren het wel de mijne? - en op mijn open handpalmen lag een zwartgeblakerde dolk die ik als op een presenteerblaadje omhoog stak, alsof ik hem aan iets of iemand aanbood. In het Westen stond een grote kelk. Eigenlijk was het meer een stenen kom op vier korte pootjes, die wel leken te borrelen. Tussen de vier windrichtingen schoot helwit licht heen en weer, als bliksemschichten. Die vormden samen een kruis en vervolgens een cirkel rond de vier. De cirkel was getrokken: een cirkel met een kruis erin, het symbool van de Grote Moeder.
Ik sta in mijn hoofd. Het is dezelfde witte bedrijfsloft met de houten vloer. Ik maak hem helemaal leeg. Alle bureau’s, alle kantoorspullen, zelfs de mooie planten moeten weg. Ik loop door het gangetje van de inkom naar het achtergelegen plateau. In plaats van het gewone plafond zie ik nu een heel hoog houten plafond, met dwarsbogen, als in een kerk. In de muur zit een groot glasraam. Het heeft net diezelfde vorm van een bloem als dat gekende glasraam in de kathedraal van Chartres. Het zonlicht schijnt doorheen het glasraam. De stralen vallen op mij en het lijkt alsof ik in het licht van een volgspot sta.
Dan loop ik naar mijn hart. Daar kom ik meestal door in de inkomhal een deur door te gaan waarachter zich een trap bevindt, zo eentje zoals je ook bij bedrijven vindt als alternatief voor de lift. In plaats van die trap, loop ik nu echter resoluut de brede trap op die zich in het plateau van mijn hoofd bevindt. Ik ben verbaasd: moest ik niet naar beneden gaan? Toch loop ik de trap op, naar boven. De bovenste houten trede zakt onder me weg en neemt me mee, helemaal naar beneden. Het lijkt of ik op een soort van oltrap of rupsding naar beneden sta. Overal om me heen is het blauw, alsof ik met een glazen lift langsheen een reuzenaquarium traagjes naar beneden zak, vol blauwe bubbels, heel traag.
Als ik beneden ben, hoor en zie ik een mechaniek in elkaar klikken. Het ding ziet er uit als een reuzenvergootglas en schuift over iets anders heen, op zijn plaats. Achter het glas kan ik een draaiend metalen ding zien, als de lens van een camera die zich draaiend focust. Het metaal glanst en is heel sierlijk vomgegeven. Het doet me denken aan een kruising tussen Jules Verne en Gustav Klimt. Ik hoor het raderwerk draaien en klikken. Gouden vleugels draaien uit elkaar en het licht valt binnen in een regenboog van kleuren.
Vanaf dat moment wordt alles nogal vaag in mijn herinnering. Het was de bedoeling dat we naar de cirkel gingen om de grootmoeders te vragen om één te mogen worden met de Grote Moeder. Ik herinner me niet dat ik de grootmoeders heb gezien. Ik stond beneden in een soort van stadion of forum. Ik moest denken aan het parlement dat ik in de Star Wars films had gezien. :-) Boven me zag ik rondomrond allemaal plateautjes, het ene boven het andere, allemaal met mensen die stonden de juichen en te springen, de armen in de lucht. Het overheersende gevoel dat me overviel was een gevoel van liefde. Ik besefte toen dat dàt de Grote Moeder was: wij allemaal samen, met dat positieve gevoel van eenheid.
Het volgende waar ik me bewust van werd was een groot wezen dat naat me door de wind aan het vliegen was. Ik kon niet goed zien of het een man of een vrouw was. Het wezen hield de armen strak naast het lichaam en keek vooruit, naar de richting waarin we vlogen, lange witte haren wapperend in de wind achter hem. Hij droeg gouden armbanden. De hele bovenkant van zijn lichaam was bedekt door de stromende witte haren. Ik kon enkel de onderkant van zijn lichaam zien. Hij droeg een gordel. Ik kon geen benen zien. Hij leek wel op een supersnel zwemmende zeemeermin, alleen waren we niet onder water maar in de lucht. Zijn “staart” bestond uit een heleboel bont, alsof alle pelsdieren van de wereld een stukje hadden afgestaan. Het wezen keek niet naar mij maar vloog alleen maar naast me. Hij bracht me terug naar mijn hart.
En toen werd ik wakker.
Martine vertelde me dat we van de grootmoeders een symbool hadden gekregen. Dat had ik niet meer gehoord, alles was nogal vaag in mijn herinnering. Behalve de details van die paar dingen die me waren opgevallen, kon ik me niks meer voor de geest halen. En blijkbaar was dat met de rest van onze groep ook zo: het leek wel of iedereen groggy was. En de cake & wine was nog niet eens begonnen. :-)
---
Grootmoedersavond 5
1* eren van de 7 windrichtingen
(je kijkt bijvoorbeeld nar het oosten, je neemt de kracht op met uw armen door hoofd en over lichaam)
2* ancient mother I hear you calling
ancient mother I hear you calling
ancient mother I hear your voice
ancient mother I hear your laughing
ancient mother I taste your tears
3* dit is wie je bent. de grote container
Misschien één van de krachtigste kwaliteiten van de yin energie is de vaardigheid om te dragen, te accepteren en te voeden wat zichzelf presenteert. Wanneer we niets wegduwen, niets uitsluiten of iets of iemand beoordelen maar wanneer we juist alles wat naar ons toekomt in ons opnemen en het dragen zodat het zijn plaats kan vinden laten we yin zijn werk doen door ons.
Een houding van openheid en aanvaarding creëert een harmonisch krachtveld. Zij die draagt aanvaart wat is en deze aanvaarding laat toe dat alles en iedereen zich kan ontspannen aan zichzelf kan zijn.
Je zal ontdekken dat je in staat bent om zo te zijn omdat jij een container bent.
Een container wordt nooit beïnvloed door wat hij draagt. Als je water in een kruik doet, blijft de kruik onveranderd.
Jij bent de container die liefde draagt, die leven draagt en die alles ondersteunt dat leeft. Jou capaciteit is enorm. Wees bewust van wie je bent. Zij die draagt. Zij die accepteert wat voor haar ligt, draagt alles en wordt tegelijkertijd gedragen. Waneer je het bewustzijn van diegene die draagt tot leven brengt, wordt je één met de Grote Moeder.
Meditatie
Begin je te ontspanen, je armen en benen niet gekruist en je rug recht.
Plaats je handpalmen naar boven open op je schoot. Hoe voel je je in deze houding?
Wordt je bewust van de stoel en de vloer die je nu dragen. Je bent nu op de juiste plaats op het juiste moment.
Plaats jezelf nu in de meest ontvangende staat. Stel je open voor wat komt.
Stel je open voor de energie van de grootmoeders. Zie boven jou een zon en laat de yin energie naar binnen stromen en jou opvullen.
Voel hoe alles in jou aanwezig is: dragende liefde , licht is hier, heling is hier, kracht is hier, ...
Neem nu even de tijd om alles in jou uit te nodigen, iedereen en alles wat door jou gedachten komt? Je partner, je kinderen, ouders, een vriend, een vijand, een idee, een herinnering, wat of wie er komt.
Draag rustig dat wat tot jou komt. Je bent groot genoeg om alles te dragen.
Verschillende personen of gedachten zullen om jou aandacht vragen, laat gewoon komen ,kijk ernaar alsof je naar een film kijkt. Beweeg er niet naar toe, en ga er niet van weg.
Laat het tot jou komen en bij jou zijn zolang het wil, en als het weggaat aanvaard en draag het volgende wat komt.
Bespreking
De oneindige beweging (de liggende 8) vindt zijn oorsprong in deze dragende, ontvangende staat van zijn. Dan dansen de yin en yang energieën in een oneindige looping. Deze beweging is wat wij het oneindigheidsymbool noemen.
De mannelijke energie wordt aangetrokken tot het oneindigheidssymbool, waar het cirkelt achter de vrouw en opgeladen wordt. Dan beweegt de mannelijke energie naar buiten en maakt de tweede loop op zichzelf, maar steeds in het ritme van de vrouwelijke energie. Mannen kunnen dit enkel doen als zij zich gedragen weten.
Niet alleen mannen maar alles wordt aangetrokken door deze magnetische kracht.
Een vrouw in deze bewustzijnstoestand is dwingend, alles komt tot haar, wordt door haar aangetrokken. Alles en iedereen wil zich gedragen voelen en wil op de plaats zijn waar dit gebeurt.
De container is de Grote Moeder, dus natuurlijk wil alles bij haar zijn .
Steeds wanneer je kiest om te dragen en een kruik wordt voor al datgene dat het universum jou wil geven, zal je bewustzijn verschuiven en zal je één worden met de Grote Moeder.
Yin is het moederschip. Kleine bootjes varen weg van Haar voor hun reis, maar keren steeds dankbaar terug naar Haar.
Wanner je meer een observator dan een doener wordt, begin je meer te appreciëren wat het leven brengt in plaats van te proberen regelen wat het volgens jou moet brengen.
Maar tegelijkertijd zal je ervaren dat je mogelijkheid om dingen gedaan te krijgen verhoogd.
Hoewel je minder doet krijg je meer gerealiseerd.
4* uitwisseling ervaringen rond een zegen zijn
Wees een kanaal voor de grote moeder, zegen alles en iedereen die je ontmoet
Weiger alle negatieve gedachten
Spreek enkel goed
Pauze
5* kaart trekken
Je opent je voor de Grote Moeder, kracht is in mij , dragende liefde is in mij, licht is in mij , vreugde is in mij, heling is in mij,....
Je trekt en leest nu de kaart voor de vrouw naast jou
6* meditatie : Net van Licht en oproepen van kracht
Dat las ik op het kaartje dat ik trok tijdens deze vijfde Grootmoeders-sessie. Als we de afgelopen sessies met Martine iets hebben geleerd, dan is het hoe belangrijk het is dat je volledig in je yin-kracht staat. Als we het hebben over vrouwelijke kracht, dan hebben we het over ontvankelijkheid. Jij bent als het ware een container. Alles krijgt een plaatsje in jou, zonder dat je oordeelt over de dingen. Je geeft gewoon alles wat op je afkomt een plaats en je voedt het als het nodig is. Zo kom je tot rust en sereniteit. Alles rondom je komt in harmonie, in balans. Je wordt één met de Grote Moeder. Dat is de vrouwelijke kracht. Niet dat dat zo gemakkelijk is! Het vergt oefening en bewustzijn. Vooral het niet oordelen is moeilijk. Mannen zitten haast vanzelf in hun mannelijke kracht: ze zijn beschermend, ze voelen automatisch aan wat je nodig hebt zonder dat je het vraagt.
Het gaat om concrete dingen zoals boosheid of andere emoties die je moet verwerken. Als je iets met je meedraagt als balast, dan is het buiten je. Als je het daarentegen hebt geaccepteerd, dan neem je het binnen in jezelf. Je geeft het een plaats binnen in je, zonder dat je oordeelt. Als iemand jouw emoties, zoals boosheid, niet erkent, dan blijf je boos. Als iemand meegaat in je verhaal, zonder oordeel te vellen, dan kalmeer je en kan je pas luisteren.
Emoties hebben een lichamelijke impact. Je moet dus leren om ze een plaats te gheven zonder te oordelen. Er zijn verschillende technieken om hiermee om te gaan. Wat kan je doen? Je kan bijvoorbeeld naar de Grootmoeders gaan, roep daar de emoties op en de beelden die dan komen helen je. Je kan ook een sjamanistische reis maken en heling vragen. Of je kan dansen, met heel je lichaam. Doe je ogen toe en roep de emotie op, voel de emoties. De beelden die je nu krijgt, helen je.
Vanavond zouden we naar de Grootmoeders reizen en vragen om in de cirkel één te worden met de Grote Moeder. Dat doet iets me je. Je krijgt het gevoel dat je een vat bent dat de kracht draagt van de Grote Moeder. Martine vroeg ons om alles wat komt, zowel goede als kwade dingen, een plaats te geven en te kijken hoeveel ruimte dat zou nemen. Alle dingen, alles waar je ergernis of vreugde aan hebt beleefd moesten we zo wegzetten: angst voor ene hond, ruzie met je echtgenoot, enz. ... Die dingen zouden naar ons komen als beelden. Alles qua emoties moesten we gewoon laten binnenkomen, onder het motto: "het is wat het is", alsof we op een zondagnamiddag naar TV aan het kijken waren. Alles wat zo doorheen ons hoofd kwam gedwarreld moesten we op die manier wegzetten.
We wreven in onze handen en begonnen er aan. We hadden onszelf al gezuivers met Florida-water en met Palo Santo, heilig hout, waarvan we een smeulend stukje met een draaiende beweging langs elk van onze handpalmen lieten gaan. Blijkbaar dient datom vrouwelijke of mannelijke energie bij te vragen. Ik zou me daar toch eens in moeten verdiepen ... :-) We sloten onze ogen en aanriepen de elementen.
Ik stond aan een vuur. Het was nacht. In het Noorden stond een figuurtje van rode gebakken klei. Het had iets Indiaans, maar het stond daar als een artefact uit een tentoonstelling of een museum. Bizar, want terwijl de stenen zelfs levend aanvoelen in mijn hoofd, was dit duidelijk een dood gebruiksvoorwerp, een symbool zonder eigen geest. Hetzelfde zag ik in het Oosten: een prachtige verentooi was helemaal uitgespreid, als in een museumkast. Het Zuiden was dan weer helemaal anders. Ik zag vlammen voor me en besefte toen pas dat ik zelf in het vuur stnd, midden tussen de vlammen. Ik hief mijn handen - waren het wel de mijne? - en op mijn open handpalmen lag een zwartgeblakerde dolk die ik als op een presenteerblaadje omhoog stak, alsof ik hem aan iets of iemand aanbood. In het Westen stond een grote kelk. Eigenlijk was het meer een stenen kom op vier korte pootjes, die wel leken te borrelen. Tussen de vier windrichtingen schoot helwit licht heen en weer, als bliksemschichten. Die vormden samen een kruis en vervolgens een cirkel rond de vier. De cirkel was getrokken: een cirkel met een kruis erin, het symbool van de Grote Moeder.
Ik sta in mijn hoofd. Het is dezelfde witte bedrijfsloft met de houten vloer. Ik maak hem helemaal leeg. Alle bureau’s, alle kantoorspullen, zelfs de mooie planten moeten weg. Ik loop door het gangetje van de inkom naar het achtergelegen plateau. In plaats van het gewone plafond zie ik nu een heel hoog houten plafond, met dwarsbogen, als in een kerk. In de muur zit een groot glasraam. Het heeft net diezelfde vorm van een bloem als dat gekende glasraam in de kathedraal van Chartres. Het zonlicht schijnt doorheen het glasraam. De stralen vallen op mij en het lijkt alsof ik in het licht van een volgspot sta.
Dan loop ik naar mijn hart. Daar kom ik meestal door in de inkomhal een deur door te gaan waarachter zich een trap bevindt, zo eentje zoals je ook bij bedrijven vindt als alternatief voor de lift. In plaats van die trap, loop ik nu echter resoluut de brede trap op die zich in het plateau van mijn hoofd bevindt. Ik ben verbaasd: moest ik niet naar beneden gaan? Toch loop ik de trap op, naar boven. De bovenste houten trede zakt onder me weg en neemt me mee, helemaal naar beneden. Het lijkt of ik op een soort van oltrap of rupsding naar beneden sta. Overal om me heen is het blauw, alsof ik met een glazen lift langsheen een reuzenaquarium traagjes naar beneden zak, vol blauwe bubbels, heel traag.
Als ik beneden ben, hoor en zie ik een mechaniek in elkaar klikken. Het ding ziet er uit als een reuzenvergootglas en schuift over iets anders heen, op zijn plaats. Achter het glas kan ik een draaiend metalen ding zien, als de lens van een camera die zich draaiend focust. Het metaal glanst en is heel sierlijk vomgegeven. Het doet me denken aan een kruising tussen Jules Verne en Gustav Klimt. Ik hoor het raderwerk draaien en klikken. Gouden vleugels draaien uit elkaar en het licht valt binnen in een regenboog van kleuren.
Vanaf dat moment wordt alles nogal vaag in mijn herinnering. Het was de bedoeling dat we naar de cirkel gingen om de grootmoeders te vragen om één te mogen worden met de Grote Moeder. Ik herinner me niet dat ik de grootmoeders heb gezien. Ik stond beneden in een soort van stadion of forum. Ik moest denken aan het parlement dat ik in de Star Wars films had gezien. :-) Boven me zag ik rondomrond allemaal plateautjes, het ene boven het andere, allemaal met mensen die stonden de juichen en te springen, de armen in de lucht. Het overheersende gevoel dat me overviel was een gevoel van liefde. Ik besefte toen dat dàt de Grote Moeder was: wij allemaal samen, met dat positieve gevoel van eenheid.
Het volgende waar ik me bewust van werd was een groot wezen dat naat me door de wind aan het vliegen was. Ik kon niet goed zien of het een man of een vrouw was. Het wezen hield de armen strak naast het lichaam en keek vooruit, naar de richting waarin we vlogen, lange witte haren wapperend in de wind achter hem. Hij droeg gouden armbanden. De hele bovenkant van zijn lichaam was bedekt door de stromende witte haren. Ik kon enkel de onderkant van zijn lichaam zien. Hij droeg een gordel. Ik kon geen benen zien. Hij leek wel op een supersnel zwemmende zeemeermin, alleen waren we niet onder water maar in de lucht. Zijn “staart” bestond uit een heleboel bont, alsof alle pelsdieren van de wereld een stukje hadden afgestaan. Het wezen keek niet naar mij maar vloog alleen maar naast me. Hij bracht me terug naar mijn hart.
En toen werd ik wakker.
Martine vertelde me dat we van de grootmoeders een symbool hadden gekregen. Dat had ik niet meer gehoord, alles was nogal vaag in mijn herinnering. Behalve de details van die paar dingen die me waren opgevallen, kon ik me niks meer voor de geest halen. En blijkbaar was dat met de rest van onze groep ook zo: het leek wel of iedereen groggy was. En de cake & wine was nog niet eens begonnen. :-)
---
Grootmoedersavond 5
1* eren van de 7 windrichtingen
(je kijkt bijvoorbeeld nar het oosten, je neemt de kracht op met uw armen door hoofd en over lichaam)
- grote spirit van het oosten, vul me met jouw liefde (klare visie, zien wat echt is)
- grote spirit van het zuiden vul me met jouw liefde (onschuld en zuiverheid)
- grote spirit van het westen vul me met jouw liefde (kracht om naar binnen te kijken, onszelf te leren kennen)
- grote spirit van het noorden vul me met jouw liefde (wijsheid, kracht, kracht om moeilijkheden te overwinnen)
- spirit van de grote geest vul me met jouw liefde
- spirit van moeder aarde vervul me met jouw liefde (hier kijk je naar beneden en haalt de kracht uit de aarde en door de benen omhoog)
- spirit van de diepe kracht in mezelf vul me volledig met jouw liefde
2* ancient mother I hear you calling
ancient mother I hear you calling
ancient mother I hear your voice
ancient mother I hear your laughing
ancient mother I taste your tears
3* dit is wie je bent. de grote container
Misschien één van de krachtigste kwaliteiten van de yin energie is de vaardigheid om te dragen, te accepteren en te voeden wat zichzelf presenteert. Wanneer we niets wegduwen, niets uitsluiten of iets of iemand beoordelen maar wanneer we juist alles wat naar ons toekomt in ons opnemen en het dragen zodat het zijn plaats kan vinden laten we yin zijn werk doen door ons.
Een houding van openheid en aanvaarding creëert een harmonisch krachtveld. Zij die draagt aanvaart wat is en deze aanvaarding laat toe dat alles en iedereen zich kan ontspannen aan zichzelf kan zijn.
Je zal ontdekken dat je in staat bent om zo te zijn omdat jij een container bent.
Een container wordt nooit beïnvloed door wat hij draagt. Als je water in een kruik doet, blijft de kruik onveranderd.
Jij bent de container die liefde draagt, die leven draagt en die alles ondersteunt dat leeft. Jou capaciteit is enorm. Wees bewust van wie je bent. Zij die draagt. Zij die accepteert wat voor haar ligt, draagt alles en wordt tegelijkertijd gedragen. Waneer je het bewustzijn van diegene die draagt tot leven brengt, wordt je één met de Grote Moeder.
Meditatie
Begin je te ontspanen, je armen en benen niet gekruist en je rug recht.
Plaats je handpalmen naar boven open op je schoot. Hoe voel je je in deze houding?
Wordt je bewust van de stoel en de vloer die je nu dragen. Je bent nu op de juiste plaats op het juiste moment.
Plaats jezelf nu in de meest ontvangende staat. Stel je open voor wat komt.
Stel je open voor de energie van de grootmoeders. Zie boven jou een zon en laat de yin energie naar binnen stromen en jou opvullen.
Voel hoe alles in jou aanwezig is: dragende liefde , licht is hier, heling is hier, kracht is hier, ...
Neem nu even de tijd om alles in jou uit te nodigen, iedereen en alles wat door jou gedachten komt? Je partner, je kinderen, ouders, een vriend, een vijand, een idee, een herinnering, wat of wie er komt.
Draag rustig dat wat tot jou komt. Je bent groot genoeg om alles te dragen.
Verschillende personen of gedachten zullen om jou aandacht vragen, laat gewoon komen ,kijk ernaar alsof je naar een film kijkt. Beweeg er niet naar toe, en ga er niet van weg.
Laat het tot jou komen en bij jou zijn zolang het wil, en als het weggaat aanvaard en draag het volgende wat komt.
Bespreking
De oneindige beweging (de liggende 8) vindt zijn oorsprong in deze dragende, ontvangende staat van zijn. Dan dansen de yin en yang energieën in een oneindige looping. Deze beweging is wat wij het oneindigheidsymbool noemen.
De mannelijke energie wordt aangetrokken tot het oneindigheidssymbool, waar het cirkelt achter de vrouw en opgeladen wordt. Dan beweegt de mannelijke energie naar buiten en maakt de tweede loop op zichzelf, maar steeds in het ritme van de vrouwelijke energie. Mannen kunnen dit enkel doen als zij zich gedragen weten.
Niet alleen mannen maar alles wordt aangetrokken door deze magnetische kracht.
Een vrouw in deze bewustzijnstoestand is dwingend, alles komt tot haar, wordt door haar aangetrokken. Alles en iedereen wil zich gedragen voelen en wil op de plaats zijn waar dit gebeurt.
De container is de Grote Moeder, dus natuurlijk wil alles bij haar zijn .
Steeds wanneer je kiest om te dragen en een kruik wordt voor al datgene dat het universum jou wil geven, zal je bewustzijn verschuiven en zal je één worden met de Grote Moeder.
Yin is het moederschip. Kleine bootjes varen weg van Haar voor hun reis, maar keren steeds dankbaar terug naar Haar.
Wanner je meer een observator dan een doener wordt, begin je meer te appreciëren wat het leven brengt in plaats van te proberen regelen wat het volgens jou moet brengen.
Maar tegelijkertijd zal je ervaren dat je mogelijkheid om dingen gedaan te krijgen verhoogd.
Hoewel je minder doet krijg je meer gerealiseerd.
4* uitwisseling ervaringen rond een zegen zijn
Wees een kanaal voor de grote moeder, zegen alles en iedereen die je ontmoet
Weiger alle negatieve gedachten
Spreek enkel goed
Pauze
5* kaart trekken
Je opent je voor de Grote Moeder, kracht is in mij , dragende liefde is in mij, licht is in mij , vreugde is in mij, heling is in mij,....
Je trekt en leest nu de kaart voor de vrouw naast jou
6* meditatie : Net van Licht en oproepen van kracht
- terwijl ik nu trom stel je je open voor het verkrijgen van meer kracht. Je vraagt duidelijk dat meer kracht jou lichaam nu mag binnenstromen .Kracht voor je eigen goed en voor het goed van de wereld.
- pulserend licht vanuit ster die lichaam opvult
- vanuit hart vraag je verbinding met net van licht
- je merkt lichtdraden vanuit jou hart naar iedereen en alles rond jou, je kijkt nar boven en merkt dat het net zich zeer hoog uitstrekt en een net rond de aarde vormt en als je naar beneden kijkt merk je het net onder jou de aarde in de diepte verbindt.
- je begint nu het ontvangen licht pulserend door te sturen vanuit jouw hart, je vraagt dat die plaatsen die het licht nodig hebben zich tonen.
- Stilaan merk je dat door het hele net licht gepompt wordt alsof de hartslag van de moeder dit doorstuwt en jij bent het centrum van dit web
- Je vraagt dat het licht de dieren, planten, mineralen en alle levende wezen, kinderen van de moeder mag zegenen.
Reacties