Waar zijn de vlinders naartoe?

Onze tuin is nog steeds een kleine wildernis. Hij wordt doorkruist door rioleringsbuizen en moet ooit nog eens verder worden opgehoopt. In afwachting daarvan is hij volgegroeid met verschillende soorten gras en onkruid. Twee weken geleden heb ik mijzelf een grastrimmertje aangeschaft en ben ik de groene massa te lijf gegaan. Acht meter rolborder, een paar zakken potgrond en een goedkope parasol verder ziet hij er al helemaal anders uit. Helemaal achteraan in de tuin heb ik tuinkruiden geplant. Gewoon een gaatje tussen het getride gras en hop, Pousseaux-gewijs staat de rozemarijn en de citroenmelisse nu broederlijk naast de prachtige witte onkruidbloemetjes die overvloedig staan te pronken. Langs één kant van de tuin heb ik lavendelplantjes geplant. Laat de vlinders en de bijtjes nu maar komen!


Ik herinner me het zachte zoemen van de geel-zwartgestreepte zweefvliegen boven de pottentuin die we hadden staan op ons binnenkoertje een paar jaar geleden. En daarnet daagde het me: er staan best wel wat interessante (onkruid)bloemen in ons stukje natuur maar twee weken na onze tuinmetamorfose heb ik nog altijd geen vlinder of honingbij gezien. De bermen en de hagen langs de weiden staan volop in bloei, superaantrekkelijk voor vlinders en andere insecten die aangetrokken worden door deze bonte kleurenpracht, en toch vliegt er bijzonder weinig rond. En het valt op. Waar zijn die beestjes nu?! Het antwoord op die vraag kwam – er is geen toeval – in het journaal van vanavond.

De achteruitgang van de vlinders is zorgwekkend. Wetenschappers houden de diertjes dan ook in de gaten. Vorige week brachten Natuurpunt en het INBO (Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek een boek uit, gebaseerd op waarnemingen van meer dan 3.900 mensen en meer dan 780.000 verspreidingsgegevens van vlinders, dat een antwoord wil geven op de vraag waar de vlinders naartoe zijn en hoe we ze terug kunnen halen. Het boek bevat wetenschappelijke analyses over de toestand van de vlinders in Vlaanderen: 19 van de 67 inheemse dagvlindersoorten (28%) is verdwenen en 25 soorten (37%) zijn in min of meerdere mate bedreigd.

Mensen houden van vlinders. In tegenstelling tot de meeste van hun insectenbroertjes en zusjes weken vlinders positieve gevoelens bij mensen los. Dat is al van in de oudheid zo. Ze zijn het zinnebeeld van de ziel, de onsterfelijkheid, de verliefdheid en de onschuld. Maar niet alleen daarom zijn vlinders belangrijk. Ze zijn ook een barometer voor hoe het staat met de natuur. Vlinders zijn erg gevoelig en reageren snel op milieuveranderingen. Gaat het niet goed met de vlinders, dan is dat een slecht teken! Als fragiele zonnekloppers zijn ze ook heel gevoelig voor klimaatverandering, iets dat ook onze politici niet is ontgaan. Het Vlaams Parlement keurde in november 2012 unaniem een resolutie goed “betreffende het nemen van maatregelen ter bevordering van vlinders”. Dat gaat over minder monocultuur in onze landbouw, het minder maaien van bermen, de keuze van de beplantingen en het vrijwaren van stukjes wildernis in onze verstedelijkte omgeving.

Het gaat dus niet goed met onze vlinders. En daar bovenop komt het slechte weer van de afgelopen maanden. Het mag dan ondertussen zomer zijn, erg veel hebben we daar nog niet van gemerkt. De lente was nat en koud en nauwelijks die naam waardig. Dat heeft de natuur geen deugd gedaan. Het gevolg zijn veel minder vogels maar ook veel minder vlinders. Hopelijk heeft het slechte voorjaar somige soorten niet definitief de das omgedaan ...

http://vlindermee.be

Reacties

Populaire posts van deze blog

De heksenrunen

Zuiverende eitjes: egg cleansing

De numerologie van je heksennaam