Tranceprofetie: de kosmologie van de wereld (weekend Ni d’Jenatche)
De Noordse kosmologie bestaat uit 9 werelden die zich over de lengte van de wereldboom bevinden: drie in de opperste lagen van de boom (de bovenwereld), drie in het midden van de boom (de middenwereld) en drie in de onderste regionen van de boom (de onderwereld). Bij die drie verschillende lagen zetten Wiccans nog vier extra “werelden”, voor elk van de elementen één: water, aarde, lucht en vuur. Je kan dit tekenen als een as doorheen drie bolletjes, met de middenwereld in het midden tussen onder- en bovenwereld.
In de Jungiaanse psychologie, komt de bovenwereld overeen met het Ego, de middenwereld met het Id en de onderwereld met de Schaduw. Het Id is onze dierlijke natuur, onze instincten, onze drive. Als we klein zijn, zijn we één en al Id. Naarmate we ouder worden, leren we wat aanvaardbaar gedrag is, sociale normen en waarden. Die hangen af van onze cultuur. Het Id wordt als het ware ingekapseld. Impulsen die we leren te ondedrukken, worden naar beneden geduwd, naar de onbewuste geest, samen met onze angsten. Kinderen vanaf een jaar of vijf leren hun instincten en angsten te overwinnen, zoals bijvoorbeeld de angst voor het vuur of voor duisternis.
Ook positieve dingen worden weggeduwd:
Al die dingen worden weggeduwd naar de onderwereld, naar de Schaduw. Die positieve dingen worden “Heldere Schaduw” genoemd. Denken we aan het sprookje van Doornroosje, dat eigenlijk een verhaal is over het vinden van die Heldere Schaduw. Een ridder gaat op een queeste om de slapende schoonheid te vinden. Hij gaat door ee donker woud met een wachter, de draak. Als hij die verslaat, vindt hij de kamer waar Doornroosje op hem wacht, de Heldere Schaduw. In de Heldere Schaduw vindt hij wat hij zoekt en ze komen samen, een evenwicht tussen mannelijk en vrouwelijk.
Het symbool voor de Heldere Schaduw is de wassende maan, het licht in de schaduw, in het gevaar. De maan gidst je op het pad naar de onderwereld. Interessant weetje: in het zuiden is de maan vrouwelijk, in het noorden mannelijk!
Als we ons bewustzijn, ons Id, voeden met vanalles, dan verruimt het. Als we kijken naar onze tekening, dan zien we dat ons Id in dat geval niet meer helemaal in het allermiddelste puntje van het bolletje zit, maar verder weg van dat middelpunt. Je zou een cirkeltje kunnen tekenen rond het bolletje: ergens op die cirkel zitten we dan.
Behalve die drie lagen, zijn er echter nog twee extra lagen. Boven de bovenwereld (de astrale wereld) ligt een extra wereld: het Onkenbare. Hierin ligt het Superbewustzijn, het Goddelijke. Dat kan je niet bevatten! Op het moment dat je het “God” noemt, heb je het al beperkt en verwordt het tot een archetype. Ook onder de onderwereld zit nog een extra wereld: de wereld van het collectieve bewustzijn. Hierzin zitten de archetypes en onze voorouders.
Goden en godinnen zitten ergens tussen de astrale wereld en het Onkenbare in. Dat zijn de typische godenwerelden zoals Olympus, Asgard, enz. .. Meestal worden ze ook omschreven als ergens ver weg en onbereikbaar, boven op een berg bijvoorbeeld. Hun energie komt van het Onkenbare maar wordt vormgegeven door onze verschillende culturen.
De astrale wereld komt overeen met ons Ego. We plakken zelf beeldne op wat we zien zodat we het kunnen begrijpen. Dat betekent echter ook dat we soms beelden zien die we willen zien ... Trance gaat over het in balans brengen van je ego. Je ego wil namelijk niet dat je jezelf helemaal opgeeft in trance. Daarom worden trance technieken gebruikt.
Als we kijken naar het sjamanisme, dan komen we het ego ook tegen. Mythologische, vliegende totemdieren vliegen als het ware door het astrale cfr. Ego. Krachtdieren daarentegen komen uit de onderwereld, ook al komen ze eigenlijk van het Id. Je krachtdier kiest jou. Dieren hebben ook een collectief onderbewustzijn, dat connecteert met je eigen dierlijke natuur en je gidst. Je krachtdier leidt je dorheen al die dingen die je hebt onderdrukt. Hoe groter je krachtdier, hoe groter je onderdrukte dingen. Dat geldt niet voor sjamanistische helers die meestal ook een heel groot krachtdier hebben. Zij moeten problemen van een ander oplossen en hebben dus ook grote krachtdieren. Maar: de kleinste krachtdieren zijn wel de krachtigste!
In de Jungiaanse psychologie, komt de bovenwereld overeen met het Ego, de middenwereld met het Id en de onderwereld met de Schaduw. Het Id is onze dierlijke natuur, onze instincten, onze drive. Als we klein zijn, zijn we één en al Id. Naarmate we ouder worden, leren we wat aanvaardbaar gedrag is, sociale normen en waarden. Die hangen af van onze cultuur. Het Id wordt als het ware ingekapseld. Impulsen die we leren te ondedrukken, worden naar beneden geduwd, naar de onbewuste geest, samen met onze angsten. Kinderen vanaf een jaar of vijf leren hun instincten en angsten te overwinnen, zoals bijvoorbeeld de angst voor het vuur of voor duisternis.
Ook positieve dingen worden weggeduwd:
- Intuitie
- Paranormale gaven
- Het bestaan van geesten, elfen
- Gevoelens
- Natuurlijke artistieke gaven
- Vrouwelijk/mannelijk gedrag: jongetjes mogen bijvoorbeeld niet meer met poppen spelen
Al die dingen worden weggeduwd naar de onderwereld, naar de Schaduw. Die positieve dingen worden “Heldere Schaduw” genoemd. Denken we aan het sprookje van Doornroosje, dat eigenlijk een verhaal is over het vinden van die Heldere Schaduw. Een ridder gaat op een queeste om de slapende schoonheid te vinden. Hij gaat door ee donker woud met een wachter, de draak. Als hij die verslaat, vindt hij de kamer waar Doornroosje op hem wacht, de Heldere Schaduw. In de Heldere Schaduw vindt hij wat hij zoekt en ze komen samen, een evenwicht tussen mannelijk en vrouwelijk.
Het symbool voor de Heldere Schaduw is de wassende maan, het licht in de schaduw, in het gevaar. De maan gidst je op het pad naar de onderwereld. Interessant weetje: in het zuiden is de maan vrouwelijk, in het noorden mannelijk!
Als we ons bewustzijn, ons Id, voeden met vanalles, dan verruimt het. Als we kijken naar onze tekening, dan zien we dat ons Id in dat geval niet meer helemaal in het allermiddelste puntje van het bolletje zit, maar verder weg van dat middelpunt. Je zou een cirkeltje kunnen tekenen rond het bolletje: ergens op die cirkel zitten we dan.
Behalve die drie lagen, zijn er echter nog twee extra lagen. Boven de bovenwereld (de astrale wereld) ligt een extra wereld: het Onkenbare. Hierin ligt het Superbewustzijn, het Goddelijke. Dat kan je niet bevatten! Op het moment dat je het “God” noemt, heb je het al beperkt en verwordt het tot een archetype. Ook onder de onderwereld zit nog een extra wereld: de wereld van het collectieve bewustzijn. Hierzin zitten de archetypes en onze voorouders.
Goden en godinnen zitten ergens tussen de astrale wereld en het Onkenbare in. Dat zijn de typische godenwerelden zoals Olympus, Asgard, enz. .. Meestal worden ze ook omschreven als ergens ver weg en onbereikbaar, boven op een berg bijvoorbeeld. Hun energie komt van het Onkenbare maar wordt vormgegeven door onze verschillende culturen.
De astrale wereld komt overeen met ons Ego. We plakken zelf beeldne op wat we zien zodat we het kunnen begrijpen. Dat betekent echter ook dat we soms beelden zien die we willen zien ... Trance gaat over het in balans brengen van je ego. Je ego wil namelijk niet dat je jezelf helemaal opgeeft in trance. Daarom worden trance technieken gebruikt.
Als we kijken naar het sjamanisme, dan komen we het ego ook tegen. Mythologische, vliegende totemdieren vliegen als het ware door het astrale cfr. Ego. Krachtdieren daarentegen komen uit de onderwereld, ook al komen ze eigenlijk van het Id. Je krachtdier kiest jou. Dieren hebben ook een collectief onderbewustzijn, dat connecteert met je eigen dierlijke natuur en je gidst. Je krachtdier leidt je dorheen al die dingen die je hebt onderdrukt. Hoe groter je krachtdier, hoe groter je onderdrukte dingen. Dat geldt niet voor sjamanistische helers die meestal ook een heel groot krachtdier hebben. Zij moeten problemen van een ander oplossen en hebben dus ook grote krachtdieren. Maar: de kleinste krachtdieren zijn wel de krachtigste!
Reacties