Kennismaking met de ogham van de Fege Find (Ogham Journeys part II)
Het is donker maar ik ben niet bang. Het is hier rustig en stil. Ik hang hier te dobberen in het donker. Je kan bewegen in het donker, zegt Lora O’Brien. Ik begin met mijn armen en benen te zwemmen in het donker, maar omdat het donker gewoon overal zwart blijft en er dus niks verandert, hou ik daar na een tijdje mee op. Ik hang gewoon. Ik bén gewoon. Ik geniet.
In de verte zie ik plots een lichtpuntje. Als ik er naartoe zwem, zie ik dat het een rechthoek is, als een deuropening (dat had ik al gezien voordat Lora er ons op wijst :-)). De deur lijkt daar gewoon te hangen in het zwart van het donker, met de deur naar binnen open, alsof iemand hier in het donker ze heeft opengedaan. Ik kijk achter de deur, maar daar is niks. Aan de achterkant is er gewoon donker, alsof er geen deur is, alleen zwart.
Door de deuropening zie ik bomen, een gemengd landschap, als een bos maar heel licht en welkom, een contrast met het donker waar ik uit kom. Het voelt vol leven terwijl het donker als een plek is waar geen tijd is en het leven on hold staat.
Je loopt op een pad, zegt Lora. Onder mijn voeten voel ik een pad, maar een echt pad is het niet. Ik loop op een pad van gras met afgevallen bladeren. Doorheen de bomen lijkt het een pad maar het is niet uitgesleten als een pad. Het lijkt een pad alleen voor mij.
Het pad loopt naar beneden, doorheen de bomen, tot ik boven op een klif sta en beneden me de zee zie. Ik loop verder naar beneden tot ik op het strand sta, de “plaats tussen de plaatsen”, zegt Lora. Het is een kruispunt tussen de werelden.
Ik loop langs de waterlijn, hoor het ruisen van de zee die aan komt rollen, de meeuwen die krijsend over scheren. Ik ruik de zee, voel de wind in mijn haar.
Verderop op het strand zie ik een steen staan, net zo één als de steen die op het kruispunt tussen de werelden staat waar ik meestal langs kom als ik naar de anderwereld reis. Deze steen heeft net dezelfde rode spiraal als de steen op “mijn” kruispunt.
Aan de voet van de steen, bij de zee, verschijnt het venster van Fionn in het natte zand. Van ver lijkt hij een afspiegeling van de spiraal op de steen. Hij beweegt, het lijkt alsof de cirkels draaien, elk in een andere richting en soms veranderend van richting. Op de cirkels verschijnen en verdwijnen letters. Ook al weet ik dat het ogham zijn, toch moet ik eerst aan de noordse runen denken. De letters verschijnen en verdwijnen alsof ze met de voortschrijdende tijd mee veranderen. Maar dit is een plek tussen de tijd, ik denk dus dat ze bewegen omdat geen enkele toekomst vaststaat zolang ik hier ben …
Dan staan alle cirkels plots stil. Alle tekens zijn vervaagd in het zand op één teken na, dat meteen in het oog springt. Het heeft twee scheve streepjes. Ik moet denken aan de rune Fehu en ik vraag me af of ik dit niet op de ene of de andere manier heb ‘gestuurd’.
---
Als ik nadien ga opzoeken wat de ogham wil zeggen, zie ik dat twee schuine strepen staat voor Gort.
Gort/Klimop ( ᚌ) - G – uitgesproken zoals het er staat. Deze ogham staat voor vasthoudendheid, overleven, meedogenloosheid, groei, slechte behandeling, beperking, uitbuiting, het doorbreken van barrières en het vermogen om te bloeien in een vijandige omgeving en omstandigheden. Wees vasthoudend en geef niet op. Leer hoe je succesvol kan zijn in moeilijke situaties. Jij hebt de kracht om te slagen. Wat je niet doodt, maakt je sterker.
Dat komt wel zo overeen met mijn huidige situatie: zo goed als geen job en dus geen inkomen omdat de eventsector platligt door de coronacrisis. Maar de rune geeft me een wijze raad: we zullen vallen en weer opstaan en weer doorgaan!
VISUALISATIE: KENNIS MAKEN MET DE FEGE FIND
Ga zitten of liggen en maak het jezelf comfortabel. Sluit je ogen en ontspan je. Adem diep in, en weer uit. Voel hoe je adem in en uit je lichaam vloeit. In en weer uit. Voel de energie als je inademt en ontspan als je uitademt. Voel waar je lichaam de stoel raakt waar je op zit. Als je ergens spanning of stress voelt, breng je aandacht dan naar die plek en adem bewust uit om alle spanningen te laten wegvloeien tot je volledig ontspannen bent.
Zien de donkere ruimte achter je ogen. Kijk naar dat donker. Voel hoe het binnen in je is, overal rondom je. Het omarmt je en houdt je veilig in het donker.
Je kan doorheen die diepe donkere ruimte bewegen, en terwijl je in- en uitademt, voel je je lichter worden in het donker. Terwijl je in- en uitademt word je lichter en kan je er gemakkelijk in drijven. Je drijft in het donker en je ademt in en uit, in en uit, rustig en stil in het donker. Het donker is overal rondom je, verder dan je kan zien, maar je vindt je weg doorheen deze ruimte. Je bent veilig hier. Je kan naar boven en naar beneden bewegen, naar links en naar rechts, helemaal zoals je zelf wil, drijvend in het donker.
Voor je zie je een lichtpuntje, heel klein en ver weg. Als je in de richting van het licht beweegt, zie je dat het groter wordt. Je wordt je bewust van een pad doorheen het donker met aan het einde van dat pad een deuropening en je gaat op weg op het pad. Je ziet aarde onder je en je gaat naar de deur toe.
Er is licht achter de deur en je stapt doorheen de deuropening in het licht. Je volgt het pad door de deur naar buiten in de frisse lucht en naar beneden, naar beneden. Je loopt op het pad en het leidt je naar beneden.
Kijk naar wat je links en rechts van het pad ziet als je het volgt, steeds verder naar beneden. Kijk naar hoe je er uit ziet als je op dit pad naar beneden beweegt, de manier waarop de aarde onder je verandert terwijl je je weg naar beneden volgt, naar het strand, en je gaat verder naar beneden naar de waterlijn.
Kijk naar de zee, naar de wijde horizon die zich voor je uitstrekt zo ver je kan zien. Zie de golven die op het strand rollen, die naar je toe komen op de grens tussen aarde en zee. Dit is de tussenplaats. Je loopt langsheen de waterlijn, de grens. Terwijl je langs het water loopt, luister je naar het geluid van de golven die breken op het zand en naar je toe vloeien. Hoor de vogels die naar elkaar roepen en naar jou als ze over je hoofd vliegen.
Je kan het zout in de lucht ruiken, en proeven op je tong. Adem diep in en voel hoe dit je zuivert en verfrist. Neem wat van het zand in je hand. Laat het doorheen je vingers lopen en hou het vast in de palm van je hand. Hoe voelt dat voor je? Geniet van het gevoel van deze tussenplaats, dit kruispunt, deze plaats tussen plaatsen.
Een beetje verder op het strand zie je dat een tekening in het zand is gemaakt - vijf concentrische cirkels, de ene telkens in de andere.
Als je dichter naar de tekening toe gaat, lijkt die te veranderen terwijl je er naar kijkt - verschillende tekens verschijnen en verdwijnen weer over de lijnen van elke cirkel, en je herkent de essentie van Fionns venster, met Ogham feda rondom ... maar het is nog steeds aan het bewegen.
Terwijl je er naar blijft kijken, vertraagt de beweging en één enkel Ogham fid wordt duidelijk in de cirkels en trekt je aandacht. Bekijk de rune. Hoe ziet ze er uit? Hoeveel lijntjes tel je? In welke richting gaan ze?
Terwijl je naar de Ogham fid kijkt en naar Fionns venster ... hoe voel je je? Wat is in het midden van de cirkels? Is er iets anders dichtbij?
Het tij komt aanzetten over het strand en je ziet hoe een golf komt aanrollen en de tekening in het zand meeneemt in de zee. Je herinnert je de vorm van de ogham fid echter nog en de connectie die je ermee had.
Dan draai je je om en gaat terug naar van waar je kwam, langs het water, de grens. Geniet van het gevoel van deze tussenplaats, dit kruispunt, deze plaats tussen plaatsen.
Neem wat van het zand in je hand. Laat het doorheen je vingers lopen en hou het vast in de palm van je hand. Hoe voelt dat voor je? Je kan het zout in de lucht ruiken, en proeven op je tong. Adem diep in en voel hoe dit je zuivert en verfrist. Luister naar het geluid van de golven die breken op het zand en naar je toe vloeien.
Hoor de vogels die naar elkaar roepen en naar jou als ze over je hoofd vliegen. Kijk naar de zee, naar de wijde horizon die zich voor je uitstrekt zo ver je kan zien. Zie de golven die op het strand rollen, die naar je toe komen op^de grens tussen aarde en zee. Dit is de tussenplaats.
Je gaat verder langs de waterlijn, de grens, en voor je zie je het opad dat je terug naar boven brengt, weg van hier, weg van het strand, en je volgt het naar boven. Kijk naar wat je links en rechts van het pad ziet als je het volgt, steeds verder naar boven. Kijk naar hoe je er uit ziet als je op dit pad naar boven beweegt, de manier waarop de aarde onder je verandert naar de aarde van het eerste pad dat je vond en dat je terug zal brengen naar het donker. Terug naar de deur waar je doorheen bent gekomen.
Als je bij de deur aankomt, stapje door de deuropening, van het licht in het donker.
Je voelt de ruimte je omarmen, veilig en comfortabel als je dieper het donker in beweegt, alsof het donker je terug in zich verwelkomt. Je ademt diep in. Je kent dit gevoel van veiligheid, je voelt hoe het overal rondom je is.En terwijl je in- en uitademt, voel je je lichter worden in het donker. Terwijl je in- en uitademt word je lichter en kan je er gemakkelijk in drijven. Je drijft in het donker en je ademt in en uit, in en uit, rustig en stil in het donker. Het donker is overal rondom je, verder dan je kan zien, maar je vindt je weg doorheen deze ruimte. Je bent veilig hier. Je kan naar boven en naar beneden bewegen, naar links en naar rechts, helemaal zoals je zelf wil, drijvend in het donker.
Kijk naar het donker. Voel hoe het overal rondom je is, binnenin je is. Dit ben jij. Dit is de donkere ruimte achter je ogen. Je oogleden zijn gesloten en je kan je longen voelen werken in je borstkas terwijl je ademhaalt. Je voelt je armen en je benen. Rek jezelf eens goed uit en voel hoe je hier in deze wereld zit of ligt, veilig in je fysieke lichaam.
Beweeg je vingers en je tenen. Sta recht als je wil en beweeg je lijf. Drink wat water en schrijf dan alles wat je hebt gezien, gehoord, gevoeld neer. Niet nadenken, niet interpreteren, gewoon opschrijven wat je je herinnert.
Bron: Lora O’Brien, Irish Pagan School - https://irishpaganschool.com/p/ogham-truth
Reacties