En eeuwig zingen de bossen (Covenbijeenkomst Hagazussa)

Amara Fay maakt de wondersmooiste dingen. Haar teddyberen bevolken een heel eigen wereld en wat ze uit haar handen laat komen is van een spirituele verfijndheid waar je stil van wordt. Tijdens deze covenbijeenkomst wilde ze ons meetrekken in dat creatieve bad, zodat we zelf ook die creatieve drive kunnen voelen en vertalen naar een concreet kunstwerkje. Creatie door meditatie en verbondenheid, daar gingen we voor.

MEDITATIE: EN EEUWIG ZINGEN DE BOSSEN

Ik sta in een dorp. Het ziet er zo’n beetje uit als de echte versie van de Efteling, een dorp zoals alleen Anton Pieck het zou kunnen tekenen. Op het dorpsplein staat een dikke boom met ritselende bladeren, met onder de boom, tegen de stam, een bankje.
Dit is het Arcadia dorp! Er staan verschillende huizen, niet allemaal dezelfde stijl, maar wel allemaal in die typische sfeer van Anton Pieck.
Verderop, aan de rand van het dorp, kan ik het woud zien. Het ziet er een donker bos uit, met dennenbomen die heel dicht op elkaar staan. Het ziet er niet echt welkom uit, maar je moet er doorheen. Ik moet denken aan die film, The Village, waarin het bos rond het dorp nu ook niet bepaald gezellig leek :-)

Als ik doorheen de grizelige dichte dennenstammen ben gewandeld, kom ik in een heel ander bos terecht, een gemengd loofwoud vol licht en groen en zon. Een hinde heft haar hoofd op van de plek waar ze aan het grazen was in het zonnetje en wipt dan elegant weg.

Ik kom op een open plek waar onlangs nog een vuur heeft gebrand. Er staan nog kaarsen langs de vuurplek. Rond de open plek staat een cirkel van bomen. En dan besef ik plots: die bomen, dat zijn wij! En ik ben één van hen.

Ik voel hoe ik de boom ben. Mijn armen - mijn takken! - steken naar omhoog en wiegen op de wind. Ik ben aan het dansen en ik voel de vreugde en de extase die daarmee gepaard gaan. Dit is overgave!

Takken en bladeren van de verschillende bomen raken elkaar en zijn door elkaar gemengd. Ze - wij! - ritselen en fluisteren en zingen!

Ik moet denken aan wat de spirit van het element water me zei tijdens een vorige bijeenkomst: “Als je één druppel hebt, heb je ze allemaal”. Dat geldt hier ook: als één boom ritselt, dan zingen we allemaal! En als je zelf zingt, dan zingt het hele bos terug! Dat is een heel fijn, warm gevoel!

CREATIE DOOR MEDITATIE/VERBONDENHEID

Nadat we de boom in onszelf in het bos hebben achtergelaten, gaan we aan de slag met de knutselmaterialen die Amara Fay voor ons heeft klaargezet. Ze heeft zo ongeveer alles in huis waar je maar van kan dromen :-): stiften, verf, waskrijtjes, papier, schildersdoek, ecoline, lijm, glitters, veren, enz. ...

Ik probeer het gevoel van de boom op te roepen. Dat voelde zo rechtlijnig aan, alsof alles simpel en één was. Alles was verbonden, zonder voorwaarden en zonder angst. Misschien is de wereld ook wel zo, maar maken wij mensen er een chaotisch zootje van.

Mijn creatie zal dus ook simpel en eenvoudig zijn, besluit ik. En dus maak ik een klein schilderijtje vol met de verschillende blaadjes van de verschillende bomen die samen de wereld zingen.

---

“En eeuwig zingen de bossen” is het eerste boek in de trilogie “Het geslacht Bjørndal” van de Noorse schrijver Trygve Gulbranssen uit de jaren dertig, waarin hij het Noorse plattelandsleven in de periode 1760-1810 beschrijft. Zo’n beetje de Noorse versie van “Het gezin Van Paemel”. De drie boeken (ook nog “Winden waaien om de rotsen” en “De weg tot elkander”) stonden in de boekenkast op de slaapkamer van mijn grootouders.

Dreams within Awareness

Meditatie & Creatie

Covenbijeenkomst Arcadia 15/10/2020

Thema: Verbondenheid

Neem plaats in een gemakkelijke houding, met je rug stevig tegen de leuning van je stoel.

Adem 3X diep in en uit.

Bij elke ademhaling voel je dat je lichaam telkens zwaarder wordt. Je voelt dat je lichaam zich helemaal ontspant.

Je voeten staan stevig op de grond, waardoor je verankert bent met de aarde onder je. Het lijkt alsof de wortels vanuit de aarde je voeten stevig vasthouden. Neem even tijd om deze verbinding te voelen.

Boven je hoofd bevind zich een grote bol van licht. Bij elke ademhaling voel je dat je aura, de ruimte rond je lichaam, zich vult met het zuiver licht vanuit deze bol. Laat dit zuiver licht jou lichaam helemaal omringen, het zorgt voor jou veilige ruimte.

Adem nog een keer diep in en uit en focus je nu op je lichaam.

Je voelt de warmte van vuur en passie diep in je hart.

Je bloed stroomt door elke ader en vezel van je lichaam.

Je voelt je sterk, zelfzeker en veilig om aan deze reis te beginnen.

Je ademt rustig en voelt hoe de lucht jou longen vult met energie.

De wereld rond jou vervaagt stilaan. Deze ruimte is helemaal voor jou alleen. Hier ben je veilig.

Stel je voor dat je op een bank zit op een binnenplein van een dorp. De zon schijnt hoog aan de hemel en je voelt de warme gloed van de zon op je lichaam.

Je staat op en besluit om rond te wandelen in het dorp. Je wandelt voorbij een school, je komt hier en daar een huisje tegen, elk in een aparte stijl en met een eigen karakter. Er zijn zelfs tempels in het dorp. Neem even de tijd om tijdens je wandeling de omgeving te bekijken.

Je passeert ook een mooie tuin waar een eindeloze waaier aan kruiden, bloemen en planten groeien. Neem even de tijd om de schoonheid van deze tuin te bewonderen en de geuren in je op te nemen.

Je wandelt verder en nadert stilaan de rand van het dorp. Voor je zie je een groot woud.

Je ademt nog eens diep in en uit en stapt dan vastberaden het woud in. Je volgt de kronkelende paden en geniet van de zuivere boslucht die je longen vult. Kijk goed rond, hoe ziet het woud er uit? Zijn er dieren die zich aan jouw willen tonen?

Je wandelt verder en ook hier zie je een klein huisje staan.

Je besluit om verder te gaan en plots kom je aan een open plek. In het midden zie je de restanten van een groot kampvuur dat hier heeft gebrand, de kaarsen staan er nog en de offerschaal is rijkelijk gevuld. Je voelt de energie die hier is blijven hangen.

Je kijkt naar je voeten en ziet dat dit stevige wortels zijn, die vast verankert zijn in de aarde. Je kijkt omhoog en ziet hoe je armen hoog de lucht in reiken en je kan bijna de stralende zon boven je kruin aanraken. Je hoort de blaadjes en takken boven je hoofd ritselen en bewegen door de zachte bries. Je voelt je sterk en stevig en plots dringt het tot je door….’Jij bent een levensboom’

Voel hoe jouw wortels diep vanuit de aarde water en energie naar boven trekken en zo elke vezel in je met elkaar verbind. Elk takje en blaadje wordt met deze levensenergie met elkaar verbonden. Het geeft je kracht en laat je stralen.

Rondom je zie je oudere bomen staan, die de tand des tijd hebben door staan, vol krachtige wijsheid. Er staan ook bomen die even oud zijn als jij, die elkaar steunen en elkaar aanvullen. En je ziet ook jonge , nieuw boompjes die vol vreugde en enthousiasme aan hun groei zijn begonnen.

Focus je nu op je wortels, die hun weg diep in de aarde hebben gevonden. Jou wortels zijn in contact met de wortels van de oudere bomen rondom je, die door dit contact hun levensenergie met jou delen. Voel hoe jij via jou wortels een stukje energie ontvangt van de oudere bomen en deze ook door geeft aan de jongere bomen en aan de bomen die wat extra energie kunnen gebruiken. Laat die energie maar volop stromen.

Kijk nu omhoog en richt je aandacht op je takken, hoog uitreikend in de lucht. Zij raken af en toe de takken van de oudere bomen, die zo hun wijsheid aan jou door geven. Voel hoe jij via jou takken deze ervaringen van hen ontvangt en deze op jou beurt met de andere bomen deelt en via de kleinere takken de overgedragen wijsheid door geeft aan de jongere boompjes, zodat de wijsheid niet verloren gaat.

Samen vorm jij met deze bomen een gemeenschap, een cirkel van verbondenheid, vol levensenergie en wijsheid. Van generatie op generatie, in vriendschap, liefde en vertrouwen zijn jullie allemaal, stuk voor stuk, levensbomen die verbonden zijn met elkaar in het Magisch Woud van Arcadia.

Voel hoe de energie stroomt tussen jou en de andere bomen rondom je en voel hoe jullie elkaar op deze manier dragen, ondersteunen en aanvullen.

Samen wiegen de takken heen en weer door de wind en doorstaat jullie sterke band de zwaarste stormen. Naast elkaar genieten jullie samen van het licht en de warmte van de zon.

Neem even de tijd om deze verbondenheid bewust te voelen, misschien zelfs te zien en wees hier dankbaar voor. Kijk naar de bomen rondom je, ze komen je vast en zeker bekend voor.

Het is stilaan tijd om terug te keren naar het dorp.

Je kijkt naar je wortels die zich terug trekken en terug gewoon je voeten worden. Je laat je armen terug zakken en zwiert ze even los. Je neemt afscheid van dit bijzonder en magisch woud en bent dankbaar voor de verbondenheid waarvan jij deel mag uitmaken. Je weet dat je altijd kan terug keren naar dit woud, wanneer je maar wil.

Je wandelt terug over het kronkelende pad naar de rand van het woud, terug het dorp in.

Je gaat terug naar het binnenplein van het dorp, waar je op de bank gaat zitten. Je houdt de ervaring en het gevoel van het woud in gedachten dicht bij je.

Je wordt je bewust van je ademhaling en je lichaam dat met je rug tegen de leuning van de stoel leunt.

Je ademt nog een paar keer diep in en uit en als je er klaar voor bent, open je je ogen.

Blijf in stilte dicht bij jezelf, zodat iedereen de kans krijgt om op eigen tempo terug te keren, eventueel iets te noteren en creatief aan de slag te gaan.

Amara Fay

Zoeken in deze blog

Webmaidens Grimoire