Going West: Stonehenge

Deze ochtend moesten we er vroeg uit want we hadden een ticketje voor Stonehenge gekocht, vóór de eigenlijke opening. In tegenstelling tot de gewone bezoekers mochten we tussen de stenen lopen, een heel bijzondere ervaring, ook al deelden we die met twintig andere mensen. Maar die waren even onder de indruk als wij.

'Als je je schoenen wil uitdoen en op blote voeten lopen, doe maar!' zei onze gids. Algauw liepen we bijna allemaal zonder schoenen door het kriebelende gras, nog nat van de dauw. Net zoals ze ons had beloofd, was dat inderdaad een bijzondere ervaring. 

De 'guardians of Stonehenge' kwamen ons ook al meteen nieuwsgierig krassend bekijken (misschien hadden we wel iets lekkers bij!). Bang van mensen zijn ze duidelijk niet. Die corvids - kraaien, raven en kauwen - hangen hier in een grote 'murder' rond en maken hun nesten tussen en op de stenen, tot groot jolijt van de bezoekers (al vindt English Heritage dat minder fijn omdat ze de eeuwenoude korstmossen op de stenen beschadigen). De vogels zijn zo populair dat er zelfs pluchen beesten van worden verkocht in de obligate shop! :-) Ik vind het wel toepasselijk dat een plek die bedoeld was voor de doden 'bewaakt' wordt door de vogels van de Morrigan, volgens de Keltische mythologie de godin van de onderwereld. 

Niet dat de Kelten iets met Stonehenge te maken hebben. De druiden ook niet, al vieren zij hier elk jaar de zomer- en winterzonnewende. Op die dagen is de steencirkel uitzonderlijk wel toegankelijk voor het publiek. Dan lopen er duizenden mensen tussen en rond de stenen. Maar dan kom je natuurlijk niet voor de stenen zelf maar voor de mystiek van deze plek. Zo’n momenten moeten heel bijzonder zijn.

'En, voelt ge iets?' vraagt mijn liefste. Anderen in onze groep duidelijk wel. Een Amerikaans koppel loopt rond met een toestelletje dat aardmagnetisme meet, een mevrouw gaat helemaal op in een soort van yoga oefening en een meneer ligt met gesloten ogen languit op zijn rug in het midden van de cirkel. Het is zo obviously zweverig dat ik er eigenlijk mee moet lachen. Ik denk dat ik het voel, ja :-).